Dojrzewanie to czas nieustannych zmian. Dla dorosłych sprawa wydaje się prosta – łatwo zapomnieć o swoim własnym nastoletnim przerażeniu, gdy ciało się zaczyna zmieniać, robi się mniej proporcjonalne, przychodzi czas na walkę z trądzikiem i ciągłymi zmianami nastroju. Ogromnie trudno jest zaakceptować fakt, że zmienia się zarówno wygląd, jak i wnętrze. Młody człowiek, który był dotychczas przyzwyczajony do pewnego statusu quo swojej sylwetki i tego, jak jest postrzegany, musi zmierzyć się z nagłym chaosem. Nie jest ani dorosłym, ani już do końca dzieckiem. Warsztat ma za zadanie wesprzeć proces rozwoju pozytywnego stosunku do własnej cielesności, pomóc w utrzymaniu stałej, pozytywnej samooceny i akceptacji dla zmian, które są nieuniknione.
Styczeń i luty były okresem, w którym uczniowie szaleli na studniówkach. Teraz czekają ich miesiące wytężonej nauki na ostatniej prostej. Już w maju przystąpią do pierwszego, ważnego egzaminu w swoim życiu. Słowo matura wielu paraliżuje. Jak poradzić sobie ze stresem egzaminacyjnym, by zamiast o obawach móc myśleć o najdłuższych wakacjach w życiu? Pomóż uczniom poznać techniki oswajania i obniżania stresu.
Nastolatki skarżą na brak zainteresowania dorosłych ich życiem. Czują się nieważne, ignorowane i niedoceniane. Podczas zajęć warsztatowych uczniowie poznają mechanizmy powstawania blokad w komunikacji nastolatek-rodzic oraz strategie sprzyjające porozumieniu. Przeczytaj artykuł "Dlaczego mnie nie widzisz? Dlaczego mnie nie słuchasz? Jak dorośli lekceważą i bagatelizują potrzeby nastoletnich dzieci".
Jesteś jedną z ważniejszych osób, które mogą przekazywać uczniom, czym jest uważne słuchanie, pomaganie innym i otrzymywanie pomocy. Jeden z przykładów jak wzmacniać wśród uczniów umiejętność podejmowania empatycznych działań znajdziesz tutaj.
Decyzja to wybór jednej możliwości spośród co najmniej dwóch opcji. Odkładamy decyzje, ponieważ wybory nas „kosztują”, obawiamy się ich. Zdarza się, że unikamy podejmowania decyzji, starając się, w miarę możliwości zrzucić ten ciężar i przerzucić odpowiedzialność za wybór na kogoś innego. Lekcja Czy to moja decyzja? opiera się na analizie przypadku Pawła, który zastanawia się, czy iść na klasówkę z matematyki. Może ona stanowić wstęp do cyklu zajęć z zakresu profilaktyki.
Lekcja Gdy czegoś chcę… to zajęcia przede wszystkim o stosowaniu komunikatów „Ja”. Jest to sposób wyrażania swoich uczuć i chęci tak, aby akcent położony był na mówiącego, aby mówił on o swoich potrzebach, uczuciach, refleksjach. Lekcja ma na celu pokazanie skuteczności formuły komunikatu typu „Ja” w codziennym życiu.
Celem warsztatów jest wsparcie umiejętności określania swoich granic cielesnych i emocjonalnych u chłopców, uczniów szkół ponadpodstawowych. Rozmowy o przemocy seksualnej dotyczą zwykle kobiet – jednak zjawisko dotyka również mężczyzn, a co za tym idzie i młodych chłopców, którzy mają często kłopot w przeciwstawieniu się w sytuacjach zagrażających. Postrzeganie dorastających chłopców jako silniejszych fizycznie niż ich rówieśniczki, bardziej agresywnych w momentach napięcia sprawia, że społeczeństwo daje im mniej przyzwolenia na ujawnianie trudnych doświadczeń.
Scenariusz ma na celu zbudować u dziewcząt – uczennic szkół ponadpodstawowych – podstawy do jasnego określania swoich granic cielesnych, rozwinąć umiejętność przeciwstawienia się w sytuacjach zagrażających i uwrażliwić je na konieczność reagowania w relacjach, w których może dojść do przemocy seksualnej w ich kierunku.
Rozumienie drugiego człowieka, komunikacja, współpraca – wiele kompetencji społecznych opiera się na umiejętności rozpoznawania potrzeb – u siebie i u innych. W grupach wczesnoszkolnych dochodzi do wielu konfliktów, które wynikają często z drobnych nieporozumień. Dzieci nie mają jeszcze wystarczających zasobów, by zrozumieć zachowanie kolegów, nazwać własne i cudze emocje. Dlatego tak trudno jest zadbać o potrzeby wszystkich i wypracować rozwiązanie trudnej sytuacji. Łatwiej jest rozmawiać z dziećmi o emocjach używając metafory – dlatego bohaterem warsztatu będzie pajączek i jego potrzeby.