
Rodzice ucznia objętego kształceniem specjalnym mają prawo zrezygnować z oferowanych przez szkołę form pomocy psychologiczno-pedagogicznej. W praktyce taka decyzja może rodzić trudności w opracowaniu indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego (IPET), który – zgodnie z przepisami – musi zawierać m.in. formy udzielanego wsparcia. W artykule wyjaśniamy, jak sporządzić IPET w sytuacji, gdy uczeń korzysta wyłącznie z bieżącej pracy nauczycieli oraz jakie elementy programu są w takim przypadku obowiązkowe.

Kontrole w zakresie IPET, zarówno planowe, jak i doraźne, są realnym elementem funkcjonowania każdej szkoły organizującej kształcenie specjalne. Warto więc wiedzieć, jak przygotować szkołę do kontroli, szczególnie doraźnej. W artykule przedstawiamy najważniejsze aspekty prawne oraz praktyczne wskazówki, które pozwolą przejść przez proces kontroli bez stresu i nieprzyjemnych niespodzianek. Sprawdź, jakie działania powinien obejmować proces tworzenia dokumentu, aby zapewnić zgodność z przepisami prawa oświatowego.

Tworzenie indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego (IPET) to obowiązek każdej szkoły, wynikający z przepisów rozporządzenia w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Proces ten wymaga nie tylko znajomości prawa, ale również dobrej organizacji pracy zespołu nauczycieli i specjalistów. Prawidłowo opracowany i wdrożony IPET jest podstawą skutecznego wsparcia ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych, a także zabezpieczeniem szkoły na wypadek kontroli. W artykule wyjaśniono, co musi zawierać IPET, przedstawiono etapy jego tworzenia oraz praktyczne wskazówki i najczęstsze błędy, których należy unikać.

Zapewnienie odpowiednich warunków do realizacji zajęć rewalidacyjno-wychowawczych jest obowiązkiem szkoły i organu prowadzącego. Oznacza to, że jeżeli jest to wskazane, placówka musi zakupić specjalistyczny sprzęt, np. krzesła dostosowane do potrzeb ucznia, pomoce sensoryczne czy dodatkowe środki dydaktyczne, także wtedy, gdy nie zostały one wprost wpisane do orzeczenia. W artykule wyjaśniamy, jakie obowiązki wynikają z przepisów prawa oraz kiedy szkoła ma obowiązek zapewnić uczestnikowi zajęć odpowiednie wyposażenie.

Dyrektor szkoły może zwrócić się do organu nadzoru pedagogicznego o zgodę na zatrudnienie nauczyciela współorganizującego kształcenie, który nie posiada kwalifikacji z zakresu pedagogiki specjalnej, jeżeli mimo przeprowadzonych działań rekrutacyjnych nie udało się znaleźć odpowiedniego kandydata. W takiej sytuacji konieczne jest szczegółowe uzasadnienie wniosku – należy wykazać brak nauczycieli z wymaganymi kwalifikacjami, opisać podjęte próby ich zatrudnienia oraz wskazać, że proponowany kandydat posiada przygotowanie pedagogiczne i doświadczenie pozwalające na właściwe wspieranie uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego. W artykule przedstawiamy przykładowy sposób sformułowania takiego uzasadnienia. Artykuł dotyczy wniosku o wyrażenie zgody na zatrudnienie nauczyciela nieposiadającego wymaganych kwalifikacji, na podstawie art. 10 ust. 9 Karty Nauczyciela.

Uczniowie z niepełnosprawnością coraz częściej realizują edukację w klasach ogólnodostępnych, w tzw. włączeniu. Taka sytuacja nakłada na wychowawcę klasy szczególne zadania, których realizacja wymaga koordynacji systematycznej współpracy nauczycieli w celu rozpoznania specjalnych potrzeb edukacyjnych ucznia oraz planowanie odpowiedniego wsparcia.