Zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej – zasady organizacji zajęć

Zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się to jedna z form pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej w szkołach i placówkach. Jest to wsparcie ukierunkowane na zwiększenie efektywności procesu nauczania poprzez rozwijanie kompetencji niezbędnych do skutecznego przyswajania wiedzy, zarządzania czasem, selekcji informacji oraz stosowania strategii uczenia się dostosowanych do indywidualnych możliwości ucznia. Istotnym aspektem ich skuteczności jest nie tylko prawidłowa diagnoza trudności uczniów, ale także dobór odpowiednich metod pracy oraz właściwe kwalifikacje nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia. W artykule omawiamy formalne i praktyczne aspekty prowadzenia zajęć rozwijających umiejętności uczenia się.

Brak orzeczenia a ocena efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej

Nie wszystkie dzieci, którym w przedszkolu udzielana jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna posiadają orzeczenie lub opinię wydaną przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną. Sprawdź czy w takich przypadkach trzeba dokonywać oceny efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Edukacja outdoorowa: terapia pedagogiczna na świeżym powietrzu

Współczesne wyzwania edukacyjne wymagają poszukiwania nowych, skutecznych form wsparcia dzieci w ich rozwoju. Jednym z coraz bardziej popularnych i efektywnych podejść jest terapia pedagogiczna prowadzona w naturalnym środowisku – na świeżym powietrzu. Taka forma działań nie tylko wspiera rozwój poznawczy, społeczny i emocjonalny, ale również odpowiada na naturalne potrzeby dzieci, łącząc edukację z aktywnością fizyczną. Czy ruch na świeżym powietrzu może skutecznie poprawić motorykę, koncentrację i integrację sensoryczną? Jakie korzyści dla uczniów przynosi terapia w plenerze? Z artykułu dowiesz się, jak za pomocą prostych metod wprowadzić elementy edukacji outdoorowej do pracy z dziećmi i młodzieżą. Poznaj innowacyjne podejście, które nie tylko wspiera rozwój, ale również buduje zdrowe relacje z otaczającym światem.

Dostosowanie wymagań edukacyjnych dla ucznia z zaświadczeniem o depresji – czy obowiązkowe?

W ostatnich latach można zaobserwować zwiększoną liczbę dostarczanych do szkół zaświadczeń od lekarzy psychiatrów i psychologów, w których zawarte są zalecenia do pracy z uczniem z depresją. Nauczyciele i dyrektorzy mają wątpliwości, czy na takiej podstawie należy opracować dostosowania edukacyjne. W artykule wyjaśniamy, dlaczego dostosowanie wymagań edukacyjnych ze zdiagnozowaną depresją nie powinno być uzależnione od dostarczenia opinii lub orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Wskazujemy, jakie kroki podjąć, aby wdrożyć zalecenia specjalisty spoza systemu oświaty.

Dysleksja u ucznia z Ukrainy – czy i jak można ją rozpoznać?

U uczniów z Ukrainy można rozpoznać dysleksję (podobnie jak u innych uczniów), jeśli spełniają kryteria diagnostyczne zaburzenia. Nie ulega wątpliwości, że w polskich warunkach jest to bardzo trudne. Utrudnieniem są m.in.: brak możliwości zobiektywizowania dostrzeganych objawów i postawienia diagnozy różnicowej uwzględniającej barierę językową, odmienność kulturowa, brak wiedzy o historii edukacyjnej dzieci i młodzieży. Ograniczeniem są także dodatkowo nakładające się trudności związane np. z trudnościami emocjonalno-społecznymi czy doświadczeniem traumy. Według mojej wiedzy w polskiej literaturze naukowej nie wskazano kryteriów diagnostycznych dzieci ukraińskich umożliwiających wskazanie procedury diagnostycznej tej grupy dzieci i młodzieży. Literatura w tym zakresie jest uboga, brakuje również standaryzowanych narzędzi diagnostycznych. Przeczytaj artykuł, aby dowiedzieć się więcej na temat rozpoznania dysleksji u ucznia z Ukrainy. 

Opinia o dysleksji – czy jest ważna na wszystkie etapy edukacyjne

Opinia o specyficznych trudnościach w uczeniu się, wydana po ukończeniu klasy III szkoły podstawowej, zachowuje ważność przez cały okres kształcenia. Okazuje się jednak, że niektórzy dyrektorzy szkół podważają jej aktualność i żądają ponownego przeprowadzenia badania ucznia. Sprawdź, który przepis wskazuje, że opinia o dysleksji wydana po klasie III szkoły podstawowej jest ważna na wszystkie etapy edukacyjne.

Leworęczność a nauka pisania – praktyczne wskazówki do pracy z dzieckiem leworęcznym

Leworęczność to wyższa sprawność lewej ręki i jej dominacja w codziennym funkcjonowaniu nad ręką prawą. Według wyników licznych badań cechuje ona od 8 do 15% ludzi na świecie [1]. Na to, która ręka dziecka stanie się dominująca, wpływ ma wiele czynników, w tym biologicznych i kulturowych. Leworęczność jest zjawiskiem naturalnym, z którym nie należy walczyć. W środowisku dostosowanym do potrzeb większości, czyli osób praworęcznych, z leworęczności mogą niekiedy wynikać pewne problemy, w tym trudności w nabywaniu umiejętności pisania i rysowania. Warto poznać wskazówki i porady, pomocne podczas nauki pisania dziecka leworęcznego. Dowiedz się, jak ułatwić leworęcznym dzieciom opanowanie umiejętności pisania. 

Zatrudnienie nauczyciela wspomagającego, jeżeli w klasie nie ma ucznia z orzeczeniem

Co do zasady zatrudnienie nauczycieli współorganizujących wynika z zaleceń zwartych w orzeczeniach. Nie ma podstawy prawnej umożliwiającej takie zatrudnienie, jeśli w szkole nie uczą się uczniowie posiadający orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Nie oznacza to jednak, że zatrudnienie takiego specjalisty nie jest możliwe. Sprawdź, co można zrobić, jeżeli sytuacja w klasie wymaga zapewnienia nauczycielowi prowadzącemu wsparcia, ale do klasy nie uczęszcza uczeń z orzeczeniem. 

Powiększenie czcionki dla dziecka bez okularów – czy szkoła musi wdrożyć dostosowania dla ucznia?

Jeżeli dziecko ma trudności z prawidłowym widzeniem, to należy dostosować metody, formy pracy zgodnie z jego indywidualnymi potrzebami edukacyjnymi i rozwojowymi. W takim przypadku brak orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego nie uzasadnia odmowy dostosowania materiałów do potrzeb dziecka. Odrębną kwestią jest natomiast potrzeba przeprowadzenia rozmowy z rodzicami i zmobilizowanie ich do podjęcia kroków w celu diagnozy dziecka u specjalisty oraz w publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.

Jak wspierać ucznia z zespołem Tourette’a?

Co roku 7 kwietnia obchodzony jest Dzień Świadomości Zespołu Tourette’a (ZT). Wiedza o tym tajemniczym zaburzeniu nie jest zbyt powszechna. Zazwyczaj kojarzy się je jedynie z niekontrolowanymi wulgarnymi wypowiedziami. Zwykle również przypisuje się je dorosłym, niewiele osób wie, że pojawia się również u najmłodszych. U dzieci w wieku 5–18 lat występowanie tego zespołu wynosi około 0,8 %. Czym jest zespół Tourette’a? W jaki sposób pomagać uczniom, którzy się z nim zmagają? Dowiedz się, jak wspierać  ucznia z zespołem Tourette’a.