
Co roku 7 kwietnia obchodzony jest Dzień Świadomości Zespołu Tourette’a (ZT). Wiedza o tym tajemniczym zaburzeniu nie jest zbyt powszechna. Zazwyczaj kojarzy się je jedynie z niekontrolowanymi wulgarnymi wypowiedziami. Zwykle również przypisuje się je dorosłym, niewiele osób wie, że pojawia się również u najmłodszych. U dzieci w wieku 5–18 lat występowanie tego zespołu wynosi około 0,8 %. Czym jest zespół Tourette’a? W jaki sposób pomagać uczniom, którzy się z nim zmagają? Dowiedz się, jak wspierać ucznia z zespołem Tourette’a.

Uczeń, który posiada orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania i w związku z tym realizuje zajęcia edukacyjne w domu, nie uczestniczy w lekcjach na terenie szkoły. Zdarza się jednak, że taki uczeń wymaga również udzielania mu pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Warto więc sprawdzić, czy zajęcia z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej również muszą być organizowane w miejscu zamieszkania ucznia, czy też może on brać w nich udział na terenie szkoły.

Nie każdy uczeń odnajduje się w tradycyjnej klasie. Trudności edukacyjne, obniżona motywacja, stres – to tylko niektóre wyzwania, z którymi się mierzą. Klasy terapeutyczne oferują im dostosowane warunki nauki, wsparcie specjalistów i szansę na rozwój w sprzyjającym środowisku. Kto może z nich skorzystać? Jakie warunki musi spełnić szkoła? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w artykule.

Jeżeli w opinii wydajniej przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną pojawia się zalecenie indywidualnej pracy z dzieckiem na zajęciach specjalistycznych, to zajęcia te należy zorganizować w ten właśnie sposób. Włączenie dziecka do grupy, dla której prowadzone są podobne zajęcia będzie budziło wątpliwości czy szkoła faktycznie realizuje zalecenia.

Terapia ręki to terapia mająca na celu usprawnianie całej ręki: od barku, przez ramię i przedramię, po nadgarstek, dłoń i palce. Głównym celem działań podejmowanych w ramach terapii ręki jest udoskonalenie precyzyjnych ruchów dłoni i palców. Jednak, aby uzyskać pożądany poziom trudnych ruchów precyzyjnych, należy zadbać o prawidłową sprawność całej kończyny górnej. Z artykułu dowiesz si m.in., na czym polega terapia ręki, jakie kwalifikacje musi mieć terapeuta ręki oraz na czym polegają ćwiczenia wykonywane w czasie terapii. Autorka zwraca także uwagę, jakie zachowanie dziecka powinno skłonić do odbycia konsultacji z terapeutą ręki.

Objecie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole nie wymaga dostarczenia opinii lub orzeczenia wydanego przez poradnię. Rozpoznawanie potrzeb uczniów to jeden z podstawowych obowiązków nauczycieli, którzy mogą i powinni być inicjatorami wsparcia dla ucznia. Najważniejszą rolę w tym zakresie odgrywa z pewnością wychowawca klasy. Należy jednak pamiętać, że w udzielanie pomocy angażowani są wszyscy nauczyciele, w tym także psycholog, pedagog szkolny czy pedagog specjalny. Sprawdź, kiedy i w jaki sposób powinna być udzielana pomoc psychologiczno-pedagogiczna dla ucznia bez opinii i orzeczenia. Dowiedz się, jak organizować pomoc dla uczniów, których potrzeby zostały rozpoznane w szkole.

Jeśli w szkole rozpoznane zostały potrzeby uczniów związane z udzieleniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formie zajęć dydaktyczno-wyrównawczych, to dyrektor powinien zorganizować taką pomoc. Sprawdź, czy zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze mogą być prowadzone w ramach tzw. godzin statutowych.

Objęcie ucznia zindywidualizowaną ścieżką wymaga opinii publicznej poradni, z której wynika potrzeba objęcia ucznia pomocą w tej formie. Przed wydaniem opinii publiczna poradnia we współpracy z przedszkolem lub szkołą oraz rodzicami ucznia albo pełnoletnim uczniem przeprowadza analizę funkcjonowania ucznia uwzględniającą efekty udzielanej dotychczas przez przedszkole lub szkołę pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Dzieci, które mogą uczęszczać do przedszkola, jednak nie mogą realizować wszystkich zajęć wspólnie z oddziałem organizuje się tzw. zindywidualizowaną ścieżkę. Rozwiązanie to nie jest jednak dostępne dla wszystkich. Sprawdź czy można zorganizować zindywidualizowaną ścieżkę dla dziecka pięcioletniego.

Wprowadzenie do nowego środowiska szkolnego stanowi wyzwanie zarówno dla uczniów jak i dla ich rodzin. Dzieci przybywające z innego kraju muszą zmierzyć się nie tylko z różnicami językowymi i systemami edukacyjnymi, ale także z nowymi rówieśnikami, nauczycielami oraz zasadami szkolnymi. Adaptacja może przebiegać różnie w zależności od osobowości ucznia. Niektórzy szybko nawiązują kontakty, traktując nową sytuację jako przygodę. Inni mogą przejawiać nietypowe zachowania związane z wysokim stresem, kryzysem czy niechęcią do przebywania w Polsce. W artykule ekspertka tłumaczy, dlaczego nie jest zalecane natychmiastowe kierowanie ucznia do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Zwraca również uwagę, w jaki sposób przekazać informację o konieczności pogłębienia diagnozy, w sytuacji, gdy nauczyciele stwierdzają taką potrzebę.