Tworzenie klas terapeutycznych

Nie każdy uczeń odnajduje się w tradycyjnej klasie. Trudności edukacyjne, obniżona motywacja, stres – to tylko niektóre wyzwania, z którymi się mierzą. Klasy terapeutyczne oferują im dostosowane warunki nauki, wsparcie specjalistów i szansę na rozwój w sprzyjającym środowisku. Kto może z nich skorzystać? Jakie warunki musi spełnić szkoła? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w artykule.

Zalecenie indywidualnej pracy z uczniem a organizacja zajęć w grupie

Jeżeli w opinii wydajniej przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną pojawia się zalecenie indywidualnej pracy z dzieckiem na zajęciach specjalistycznych, to zajęcia te należy zorganizować w ten właśnie sposób. Włączenie dziecka do grupy, dla której prowadzone są podobne zajęcia będzie budziło wątpliwości czy szkoła faktycznie realizuje zalecenia.

Terapia ręki – na czym polega, dla kogo jest przeznaczona, jakie są cele terapeutyczne?

Terapia ręki to terapia mająca na celu usprawnianie całej ręki: od barku, przez ramię i przedramię, po nadgarstek, dłoń i palce. Głównym celem działań podejmowanych w ramach terapii ręki jest udoskonalenie precyzyjnych ruchów dłoni i palców. Jednak, aby uzyskać pożądany poziom trudnych ruchów precyzyjnych, należy zadbać o prawidłową sprawność całej kończyny górnej. Z artykułu dowiesz si m.in., na czym polega terapia ręki, jakie kwalifikacje musi mieć terapeuta ręki oraz na czym polegają ćwiczenia wykonywane w czasie terapii. Autorka zwraca także uwagę, jakie zachowanie dziecka powinno skłonić do odbycia konsultacji z terapeutą ręki.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna dla ucznia bez opinii i orzeczenia

Objecie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole nie wymaga dostarczenia opinii lub orzeczenia wydanego przez poradnię. Rozpoznawanie potrzeb uczniów to jeden z podstawowych obowiązków nauczycieli, którzy mogą i powinni być inicjatorami wsparcia dla ucznia. Najważniejszą rolę w tym zakresie odgrywa z pewnością wychowawca klasy. Należy jednak pamiętać, że w udzielanie pomocy angażowani są wszyscy nauczyciele, w tym także psycholog, pedagog szkolny czy pedagog specjalny. Sprawdź, kiedy i w jaki sposób powinna być udzielana pomoc psychologiczno-pedagogiczna dla ucznia bez opinii i orzeczenia. Dowiedz się, jak organizować pomoc dla uczniów, których potrzeby zostały rozpoznane w szkole. 

Zindywidualizowana ścieżka kształcenia – teoria i praktyka

Zindywidualizowana ścieżka kształcenia jest formą pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy nie mogą uczęszczać do szkoły z powodów wynikających w szczególności ze stanu zdrowia. Jej organizacja i realizacja wciąż budzą wiele wątpliwości wśród dyrektorów, nauczycieli i rodziców. W artykule odpowiadamy na najczęściej zadawane pytania. Wyjaśniamy, co ścieżka oznacza dla szkoły i ucznia. Podajemy przykłady organizacji kształcenia w tej formie pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Nieodpłatne prowadzenie zajęć dydaktyczno-wyrównawczych

Jeśli w szkole rozpoznane zostały potrzeby uczniów związane z udzieleniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formie zajęć dydaktyczno-wyrównawczych, to dyrektor powinien zorganizować taką pomoc. Sprawdź, czy zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze mogą być prowadzone w ramach tzw. godzin statutowych.

Procedura działania w związku z potrzebą objęcia ucznia zindywidualizowaną ścieżką kształcenia

Objęcie ucznia zindywidualizowaną ścieżką wymaga opinii publicznej poradni, z której wynika potrzeba objęcia ucznia pomocą w tej formie. Przed wydaniem opinii publiczna poradnia we współpracy z przedszkolem lub szkołą oraz rodzicami ucznia albo pełnoletnim uczniem przeprowadza analizę funkcjonowania ucznia uwzględniającą efekty udzielanej dotychczas przez przedszkole lub szkołę pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Zindywidualizowana ścieżka kształcenia dla dziecka pięcioletniego

Dzieci, które mogą uczęszczać do przedszkola, jednak nie mogą realizować wszystkich zajęć wspólnie z oddziałem organizuje się tzw. zindywidualizowaną ścieżkę.  Rozwiązanie to nie jest jednak dostępne dla wszystkich. Sprawdź czy można zorganizować zindywidualizowaną ścieżkę dla dziecka pięcioletniego.

Kierowanie ucznia zagranicznego do poradni psychologiczno-pedagogicznej w okresie adaptacji w nowej szkole

Wprowadzenie do nowego środowiska szkolnego stanowi wyzwanie zarówno dla uczniów jak i dla ich rodzin. Dzieci przybywające z innego kraju muszą zmierzyć się nie tylko z różnicami językowymi i systemami edukacyjnymi, ale także z nowymi rówieśnikami, nauczycielami oraz zasadami szkolnymi. Adaptacja może przebiegać różnie w zależności od osobowości ucznia. Niektórzy szybko nawiązują kontakty, traktując nową sytuację jako przygodę. Inni mogą przejawiać nietypowe zachowania związane z wysokim stresem, kryzysem czy niechęcią do przebywania w Polsce. W artykule ekspertka tłumaczy, dlaczego nie jest zalecane natychmiastowe kierowanie ucznia do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Zwraca również uwagę, w jaki sposób przekazać informację o konieczności pogłębienia diagnozy, w sytuacji, gdy nauczyciele stwierdzają taką potrzebę.

Cechy dzieci i uczniów uzdolnionych

Cechą charakterystyczną dzieci i uczniów uzdolnionych jest wczesne, spontaniczne pojawianie się pewnych predyspozycji i wysokiego poziomu sprawności w określonym obszarze aktywności. Ważna jest w tym zakresie rola nauczyciela w rozpoznaniu zdolności dziecka i odpowiednim stymulowaniu jego rozwoju. W artykule wyjaśniamy, po czym poznać ucznia uzdolnionego i które obszary obserwować ze szczególną uwagą.