Planowanie pracy rewalidacyjnej z uczniem posiadającym orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego przysparza wielu trudności. Czy cele określa się zespole? Czy może robi to nauczyciel prowadzący zajęcia? Nadal zdarza się mylenie zajęć rewalidacyjnych z zajęciami prowadzonymi w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Wiele emocji wzbudza także nieokreślone pensum nauczyciela, które nie jest wprost unormowane w prawie oświatowym. Sprawdź, jak powinna wyglądać organizacja zajęć rewalidacyjnych. Sprawdź również, w jaki sposób określić wymiar pensum nauczyciela prowadzącego te zajęcia.

Zindywidualizowana ścieżka kształcenia jest formą pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy nie mogą uczęszczać do szkoły z powodów wynikających w szczególności ze stanu zdrowia. Jej organizacja i realizacja wciąż budzą wiele wątpliwości wśród dyrektorów, nauczycieli i rodziców. W artykule odpowiadamy na najczęściej zadawane pytania. Wyjaśniamy, co ścieżka oznacza dla szkoły i ucznia. Podajemy przykłady organizacji kształcenia w tej formie pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Zgodnie z przepisami ustawy Prawo oświatowe, na wniosek rodziców dyrektor przedszkola lub szkoły do której dziecko zostało przyjęte, może zezwolić na spełnianie przez dziecko odpowiednio obowiązku poza placówką obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki poza szkołą. Wielu rodziców zastanawia się, czy można uczyć się bez szkoły. Dla wielu natomiast edukacja domowa to najlepsze z możliwych rozwiązań.

W artykule znajdziecie Państwo, praktyczne informacje dotyczące form pracy z uczniem zdolnym (przydatne do wdrożenia indywidualnego programu lub toku nauki), wskazówki dla wychowawcy do przygotowania opinii o uczniu oraz przykładowe zadania nauczyciela – opiekuna ucznia szczególnie uzdolnionego.

Uczeń chory, którego stan zdrowia uniemożliwia lub tylko utrudnia uczęszczanie do szkoły, może realizować obowiązek nauki w formie indywidualnego nauczania. W dokumentach prawa oświatowego zawarto zapis, który stanowi, że najważniejszym celem nauczania w zreformowanej szkole jest takie organizowanie nauki, aby ułatwić uczniom chorym jak najszybszy powrót do szkoły. Służą temu cele edukacji włączającej. W drugim artykule, z cyklu organizacji w szkole różnych form wsparcia, przedstawiamy najważniejsze założenia związanych z indywidualnym nauczaniem dzieci.

W ostatnich latach jednym z kluczowych zadań szkoły i celów do osiągnięcia przez nauczycieli jest pełne włączanie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w grupę rówieśniczą. To wiedza i umiejętności nauczycieli i wychowawców sprawiają, że kształcenie jest efektywne i najlepiej dostosowane do potrzeb uczniów. W artykule znajdziecie odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące organizacji zindywidualizowanej ścieżki kształcenia oraz wskazówki – jak zorganizować zajęcia w razie wystąpienia w szkole trudności organizacyjnych.

Klasa szkolna, to zespół osób o różnorodnych możliwościach, potrzebach, o określonej wrażliwości, różnych sposobach wyrażania  emocji. To grupa młodych ludzi, czasami chętnych do pracy, ambitnych, czasami biernych. Zmotywowanych lub niechętnych, pracowitych lub leniwych. Ta różnorodność charakterów i zachowań uczniów wywołuje potrzebę bycia nauczycielem elastycznym. Sprostanie wymaganiom dzieci i młodzieży wymusza ciągłe poszukiwanie takich rozwiązań edukacyjnych, które będą służyły nie tylko najwyższej efektywności kształcenia, osiąganiu przez uczniów sukcesu, ale przede wszystkim będą dawały uczniowi satysfakcję z wykonywanej pracy i poczucie, że każdego dnia zdobywają nową wiedzę i nabywają nowych, ciekawych doświadczeń.

Jak wspomagać ucznia w trakcie bieżącej pracy na lekcji, stosownie do jego możliwości psychofizycznych i indywidualnych potrzeb? Jak zapewnić dziecku możliwie najlepsze warunki do samodzielnego działania i osiągania celów zajęć?

Zgodnie z przepisami ustawy Prawo oświatowe, na wniosek rodziców dyrektor przedszkola lub szkoły do której dziecko zostało przyjęte, może zezwolić, w drodze decyzji, na spełnianie przez dziecko odpowiednio obowiązku poza placówką obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki poza szkołą. Czy każda szkoła jest „przyjazna edukacji domowej”? Czy dyrektor szkoły, wychowawcy i nauczyciele mają obowiązek przygotowania specjalnej oferty edukacyjnej dla dzieci uczących się poza szkołą? Jak wspomóc ucznia, którego rodzice uzyskali zezwolenie na realizowanie przez ich dziecko obowiązku szkolnego poza szkołą, dbając szczególnie o rozwój kompetencji społecznych, radzenia sobie w grupie rówieśniczej?  Co jest obowiązkiem nauczycieli, a co „dobrą wolą”? W artykule spróbuję odpowiedzieć na postawione pytania oraz pojawiające się wątpliwości.

Uczeń, wykazujący szczególne uzdolnienia, ma możliwość skorzystania z indywidualnych form wsparcia. Może odbywać się to w trzech wariantach indywidualnego programu nauki, indywidualnego toku nauki, indywidualnego toku nauki, połączona z jednoczesnym realizowaniem indywidualnego programu nauczania.