Kaboom to prosta, a jednocześnie angażująca gra dydaktyczna, która łączy elementy rywalizacji z utrwalaniem wiedzy. Jej mechanizm opiera się na losowaniu patyczków lub kart z pytaniami Zastosowanie gry tego typu sprzyja aktywizacji uczniów, wzmacnia koncentrację i wspiera proces uczenia się w przyjaznej atmosferze. W artykule przedstawiono zasady gry, przykładowe zestawy zadań oraz propozycje wykorzystania Kaboom na lekcjach przedmiotowych, w terapii pedagogicznej, zajęciach dydaktyczno‑wyrównawczych i rewalidacyjnych.
Metoda odwróconej lekcji to model nauczania, w którym tradycyjne role lekcji i pracy domowej zostają odwrócone: uczniowie zapoznają się z nową wiedzą w domu (np. oglądając krótkie filmy, czytając materiały), a czas lekcji służy przede wszystkim utrwalaniu, konwersacjom, dyskusjom i aktywnościom praktycznym pod okiem nauczyciela. To podejście opiera się na konstruktywistycznym podejściu do nauczania, w którym uczeń jest aktywnym konstruktorem wiedzy, a nauczyciel staje się przewodnikiem, moderatorem i mentorem [1].
Praca nauczyciela nie ogranicza się wyłącznie do przekazywania wiedzy – to przede wszystkim sztuka budowania relacji z uczniami. Każdego dnia nauczyciel staje przed wyzwaniem, jak stworzyć atmosferę sprzyjającą nauce, rozwojowi i poczuciu bezpieczeństwa. Nie zawsze jednak relacje z uczniami przebiegają w sposób harmonijny. Zdarza się, że pojawia się niechęć, a nawet irytacja wobec niektórych z nich. Są to naturalne emocje, które mogą pojawić się w życiu zawodowym każdego pedagoga. Istotne jest, aby potrafić je rozpoznać i świadomie z nimi pracować, nie dopuszczając do sytuacji, w której zaczną one przesłaniać profesjonalizm i troskę o dobro dziecka.
Wyjazdy letnie to okazja do nabywania nowych kompetencji. Dzieci podejmują samodzielne decyzje, przez całą dobę przebywają w otoczeniu rówieśników, bawią się, rozwiązują konflikty, budują własną niezależność. Dla młodszych dzieci to również czas radzenia sobie z separacją od rodziców. Jak wspierać tych obozowiczów i kolonistów, dla których nauka kompetencji społecznych to duże wyzwanie?
Manipulacja w wychowaniu rzadko bywa oczywista. Może przybrać formę zatroskanego spojrzenia, starannie dobranego słowa, niepozornego nacisku. W dobrej wierze, „dla jego dobra”, mówimy uczniowi, co powinien czuć, myśleć i jak się zachować. Nie dostrzegamy, że w tym procesie nie zostaje już miejsca na jego wybór. A przecież proces wychowania nie powinien odbierać wolności, lecz ją wzmacniać. Niniejszy artykuł to zaproszenie do refleksji: Czy naprawdę wiemy, czym jest wpływ pedagogiczny? Czy mamy świadomość, kiedy przekraczamy cienką granicę między wspieraniem a sterowaniem?
Konstruktywna informacja zwrotna jest jednym z najważniejszych narzędzi w pracy nauczyciela. Dobrze przekazana może znacząco wpłynąć na rozwój uczniów, ich motywację i wiarę we własne możliwości. Z kolei nieodpowiednio sformułowana krytyka może skutkować obniżeniem poczucia własnej wartości, a nawet wywołać lęk przed kolejnymi wyzwaniami edukacyjnymi. Jak zatem udzielać uczniom feedbacku w sposób wspierający ich rozwój, a jednocześnie nie osłabiający ich pewności siebie? W artykule wyjaśniamy, jak formułować informację zwrotną, by doceniać i motywować do dalszej pracy.
Każdy wychowawca dąży do tego, aby jego klasa była zgraną, wspierającą się grupą, w której uczniowie czują się bezpiecznie i komfortowo. Sprzyja to nie tylko dobremu samopoczuciu uczniów, ale także sukcesowi edukacyjnemu. Stworzenie takiej atmosfery wymaga świadomego działania zarówno ze strony wychowawcy, jak i innych specjalistów, w tym psychologa szkolnego. Ich współpraca może przyczynić się do efektywnej integracji klasy, konstruktywnego rozwiązywania konfliktów oraz wzmacniania relacji między uczniami. Dowiedz się, jak stworzyć zgraną klasę we współpracy z psychologiem szkolnym.
Samorządność uczniowska odgrywa kluczową rolę w rozwijaniu kompetencji demokratycznych i obywatelskich młodzieży. Jednak, aby była ona rzeczywista, a nie tylko symboliczna, konieczne jest stopniowe włączanie uczniów w procesy decyzyjne. Model „Drabiny Partycypacji” Rogera A. Harta stanowi praktyczne narzędzie, które pomaga nauczycielom i wychowawcom przeprowadzać uczniów przez kolejne etapy samodzielności i odpowiedzialności w działaniach na rzecz społeczności szkolnej. Dzięki temu uczniowie mogą nie tylko rozwijać swoje umiejętności, ale także realnie wpływać na kształt szkolnej rzeczywistości. W artykule przedstawiamy założenia i etapy modelu, które można wdrożyć w każdej szkole, aby stworzyć przestrzeń do prawdziwej partycypacji młodzieży.
Nauczyciele coraz bardziej doceniają aktywny udział uczniów w życiu szkoły. Jednak rzeczywiste dzielenie się z nimi decyzyjnością nadal sprawia im trudność. Tymczasem samorządność uczniowska to jeden z ważniejszych elementów edukacji niezbędnej do kształtowania postaw demokratycznych i obywatelskich. Przedstawiamy sposoby przygotowywania społeczności uczniowskiej do samodzielnego i odpowiedzialnego funkcjonowania. Wprowadzając proponowane rozwiązania dyrektor szkoły, wychowawca oraz nauczyciel mogą wpłynąć na zwiększenie potencjału edukacyjnego i wychowawczego funkcjonowania samorządu uczniowskiego w szkole.
W wielu szkołach tzw. godzina wychowawcza wykorzystywana jest jako czas, w którym uczniowie powtarzają materiał przed sprawdzianami czy wręcz piszą poprawy. Taka organizacja tych zajęć nie jest właściwa. Sprawdź, co na temat zajęć z wychowawcą mówią przepisy prawa. Dowiedz się, jak powinny być realizowane godziny z wychowawcą.