Szkoła współuczestniczy w wychowywaniu dzieci i młodzieży. Nic dziwnego, że wciąż pojawiają się nowe, innowacyjne rozwiązania mające wspierać ten proces. Jednym z nich jest stosowanie punktowego systemu oceny zachowania. To nic innego jak przyznawanie uczniom dodatnich i ujemnych punktów za określone zachowania. Punkty te następnie wpływają na ocenę zachowania. Punktowanie na pewno jest wygodne, ponieważ możliwa szybkie ocenianie. Czy jest jednak efektywne? Wychowanie w szkole może wyglądać inaczej. Dowiedz się, co zrobić, aby modelować postawy uczniów bez konieczności ciągłego ich karania.
Czy zachowanie dziecka, zawsze świadczy o tym, że jest „niegrzeczne” lub źle wychowane? Takie stwierdzenia są, niestety, bardzo często używane przez dorosłych w sytuacjach, w których nie potrafią poradzić sobie z niewłaściwymi zachowaniami dzieci. Przeczytaj artykuł i dowiedz się, jak postępować z dzieckiem, które utrudnia prowadzenie lekcji. Pamiętaj, że tzw. trudne zachowania ucznia i zakłócanie toku lekcji niezwykle rzadko są przejawem złośliwości. W znakomitej większości przypadków kryje się za nimi problem, którego odkrycie, być może we współpracy z psychologiem i pedagogiem, wskaże wychowawcy kolejne kroki postępowania z klasowym rozpraszaczem.
Każda grupa ma swoja dynamikę i swoje podziały. Jeśli procesy, które dzieją się w grupie są wspierające wobec wszystkich jej członków, sprawiają, że uczniowie pozytywnie podchodzą do uczestnictwa w tym procesie – mamy sytuację idealną. Niestety, nie zawsze się tak dzieje. Coraz częściej spotykamy się z procesami wykluczającymi, nastawionymi na negatywne zachowania wobec jednego ucznia lub mniejszej grupy. Jako wychowawcy, pedagodzy czy psychologowie mamy obowiązek reagowania w takich sytuacjach. Tylko jak to zrobić, by usprawnić proces, a nie pogorszyć sytuację?
Nauczyciele coraz bardziej doceniają aktywny udział uczniów w życiu szkoły. Jednak rzeczywiste dzielenie się z nimi decyzyjnością nadal sprawia im trudność. Tymczasem samorządność uczniowska to jeden z ważniejszych elementów edukacji niezbędnej do kształtowania postaw demokratycznych i obywatelskich. Przedstawiamy sposoby przygotowywania społeczności uczniowskiej do samodzielnego i odpowiedzialnego funkcjonowania. Wprowadzając proponowane rozwiązania dyrektor szkoły, wychowawca oraz nauczyciel mogą wpłynąć na zwiększenie potencjału edukacyjnego i wychowawczego funkcjonowania samorządu uczniowskiego w szkole.
Pierwsze tygodnie roku szkolnego to czas, który warto wykorzystać do intensyfikowania wysiłków związanych z pracą nad procesem grupowym w klasie. Dwa miesiące wakacji to długi okres, szczególnie, gdy jest się dzieckiem lub nastolatkiem i wiele w tym okresie może się zmienić. Wrzesień i październik to okazje to tego, żeby nawiązać nowe relacje z rówieśnikami. Nauczyciel może w tym bardzo pomóc, choć im bardziej „niewidoczny” będzie w tym procesie, tym lepiej. Przeczytaj artykuł i skorzystaj z propozycji ćwiczeń integracyjnych.
Przyjmowanie i udzielanie innym konstruktywnych informacji zwrotnych to narzędzia niezbędne do rozwoju. Zarówno ucznia, jak i nauczyciela. Trudno jest naprawić pomyłki i błędy, modyfikować zachowanie, pracować nad relacjami, jeśli się o tym nie rozmawia. Jednak czasem sposób przekazania informacji z rozwijającego feedbacku zamienia ją w destruktywną krytykę. Jak tego uniknąć? Jak rozbudzać motywację uczniów poprzez umiejętne udzielanie informacji zwrotnych?
Wejście w nową społeczność zawsze niesie ze sobą stres. Przeżył to każdy dorosły, który rozpoczynał nową pracę. Niezależnie od wieku, obawa przed brakiem akceptacji nowego otoczenia jest zupełnie naturalna. Dziecko, które dochodzi do nowej klasy ma absolutne prawo do poczucia dyskomfortu. Nie tak łatwo znaleźć dla siebie miejsce w grupie, która ma już swoją historię i proces integracji za sobą. Jak pomóc tym, którzy dołączają do zgranej już klasy? Sprawdź, jak przeciwdziałać wykluczeniu nowego ucznia w klasie. Dowiedz się, jakie działania może podjąć wychowawca lub pedagog i psycholog szkolny, aby sprawić, że nowy kolega lub koleżanką spotkają się z postawą otwartości i dialogu.
Dostosowania wymagań edukacyjnych niezależnie od przyczyn stosowania, bardzo często może budzić wiele sprzeczności zarówno wśród rodziców, jak i uczniów. Z jednej strony pojawia się zrozumienie, z drugiej zaś poczucie niesprawiedliwości. Takie emocje coraz częściej widoczne są w szkołach, w których uczą się dzieci i młodzież z Ukrainy. Jak działać z poziomu klasy i szkoły, by zarządzić niespokojnymi nastrojami?
W szkole, obok uczniów, którzy z łatwością nawiązują i utrzymują relacje rówieśnicze, spotykamy również tych, którzy mają problemy z relacjami. Przejawem nieśmiałości są wstydliwość oraz brak pewności siebie i swoich działań. Dziecko z takim problemem, ze względu na zniekształcony obraz własnej osoby i zaniżoną samoocenę często ucieka przed światem. Ten wydaje mu się obcy bowiem niezrozumiały i groźny. W konsekwencji może powodować to zmniejszanie jego aktywności, wycofanie, a nawet izolację. Zauważenie problemu i odpowiednie działania pozwolą uniknąć alienacji i wykluczenia w grupie rówieśniczej. Sprawdź, jak rozpoznać problem ucznia.
Średni wiek inicjacji w Polsce wynosi 19 lat dla dziewcząt i 18 lat dla chłopców. Wiek inicjacji jest związany z poziomem wykształcenia i kłopotami szkolnymi – im wykształcenie jest wyższe, tym później występuje inicjacja. W Polsce wśród młodzieży 15-letniej pierwszy stosunek odbyło już 30% chłopców i 13% dziewcząt. Oznacza to, że do pierwszych kontaktów seksualnych dochodzi u uczniów szkół ponadpodstawowych. Co powinien wiedzieć wychowawca planujący przeprowadzenie zajęć na temat jednej z najważniejszych decyzji w życiu nastolatka?