Jak odbudować poczucie bezpieczeństwa ucznia w szkole po doświadczeniu przemocy rówieśniczej?

Przemoc rówieśnicza to poważne zjawisko, które w ostatnich latach niezwykle martwi środowiska szkolne.  W wielu polskich szkołach trwa proces edukowania kadry pedagogicznej, rodziców i uczniów w zakresie wychwytywania zachowań przemocowych i skutecznego reagowania na nie. Skuteczna interwencja i zahamowanie agresji to jednak nie koniec. To dopiero początek pracy na rzecz przywrócenia poczucia bezpieczeństwa skrzywdzonych uczniów. W jaki sposób wspierać dzieci w procesie odbudowy relacji?

Trudne zachowania uczniów zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Jak skutecznie reagować na agresję, wagary i konflikty w szkole?

Uczniowie zagrożeni niedostosowaniem społecznym często przejawiają zachowania, które są dla nauczycieli szczególnie trudne: agresję wobec rówieśników lub dorosłych, niszczenie mienia, wagary czy nagłe wychodzenie z lekcji. Takie reakcje bywają formą buntu, sposobem na zwrócenie na siebie uwagi, a czasem także sygnałem, że uczeń nie radzi sobie z emocjami i sytuacją, w której się znalazł. To, jak na te zachowania odpowiada nauczyciel może rozstrzygnąć o dalszym przebiegu sytuacji. Niewłaściwa reakcja może utrwalić w uczniu przekonanie, że jest „złym” i „niepotrzebnym” członkiem społeczności szkolnej. Z kolei spokojne i stanowcze działanie otwiera szansę na zmianę i budowanie lepszych relacji. Sprawdź, jak radzić sobie z uczniem zagrożonym niedostosowaniem społecznym w sytuacjach, gdy okazuje agresję, opuszcza lekcje, wdaje się w konflikty lub prowokuje zachowaniami buntowniczymi.

Abulia u ucznia – jak rozpoznać brak woli działania i skutecznie wspierać dziecko w kryzysie motywacyjnym?

Dlaczego ten uczeń nic nie robi, mimo że mógłby? Dlaczego nie reaguje na prośby, pochwały, a nawet groźby? Co sprawia, że dziecko, które kiedyś z entuzjazmem brało udział w zajęciach, dziś siedzi nieruchomo przy ławce i nie potrafi podjąć żadnego działania? W szkolnej codzienności łatwo przypisać takie zachowanie lenistwu lub brakowi motywacji. Jednak czasem za pozorną biernością kryje się coś znacznie głębszego – abulia, zaburzenie woli, które może całkowicie sparaliżować aktywność dziecka. I choć niełatwo ją odróżnić od oporu czy apatii, to wczesne rozpoznanie i odpowiednie wsparcie psychologiczne mogą zapobiec pogłębianiu się trudności i wystąpieniu poważniejszych konsekwencji emocjonalnych. W artykule przyglądamy się bliżej zjawisku abulii u dzieci i młodzieży – wyjaśniamy, czym się objawia, jakie zagrożenia się z nią wiążą oraz, jak skutecznie wspierać ucznia, który nie może działać, choć bardzo by chciał.

Demoralizacja ucznia – rozpoznawanie i przeciwdziałanie demoralizacji nieletnich. Obowiązki prawne i wychowawcze szkoły

Demoralizacja to pojęcie, które w szkolnej rzeczywistości pojawia się rzadko – często kojarzone z poważnymi problemami wychowawczymi, interwencją sądu rodzinnego czy Policji. A przecież każdy nauczyciel może być pierwszą osobą, która dostrzeże sygnały zagrożenia. Każda szkoła ma też obowiązki wynikające wprost z przepisów prawa – zarówno w zakresie przeciwdziałania demoralizacji, jak i podejmowania konkretnych działań, gdy do niej dochodzi. 

Podejrzenie molestowania uczniów przez nauczyciela – jakie działania musi podjąć szkoła?

W przypadku podejrzenia, że nauczyciel mógł popełnić czyn na tle seksualnym wobec uczniów, jednostka systemu oświaty zobowiązana jest do niezwłocznego wdrożenia odpowiednich procedur. Dyrektor szkoły powinien wszcząć działania zgodne z przepisami prawa, zapewnić uczniom bezpieczeństwo oraz powiadomić właściwe instytucje, w tym prokuratora lub policję. W artykule przedstawiamy, jakie obowiązki ciążą na szkole i jakie kroki formalno-prawne należy podjąć natychmiast po uzyskaniu informacji o zdarzeniu.

Uczeń samowolnie wychodzi z lekcji – jak powinien zareagować nauczyciel?

Samowolne opuszczenie sali lekcyjnej przez ucznia to sytuacja, która budzi wątpliwości dotyczących bezpieczeństwa i odpowiedzialności nauczyciela. Przepisy określają zasady nadzoru oraz obowiązki nauczyciela w takich okolicznościach. W artykule wyjaśniamy, jak postępować, gdy uczeń samowolnie wychodzi z lekcji oraz jakie rozwiązania warto wdrożyć, aby zapobiegać podobnym zdarzeniom w przyszłości.

Zgoda rodziców na przytrzymanie agresywnego ucznia

Użycie siły fizycznej wobec ucznia to rozwiązanie ostateczne, które może być zastosowane tylko w wyjątkowych sytuacjach zagrożenia zdrowia lub życia. W przypadku agresywnego zachowania nauczyciel lub inny pracownik szkoły może być zmuszony do przytrzymania dziecka lub ucznia i nie potrzebuje zgody rodziców na takie działanie. Dowiedz się, w jakich sytuacjach dopuszczalny jest kontakt fizyczny z agresywnym uczniem.

Plan wsparcia ucznia w kryzysie emocjonalnym. Jak wspierać dzieci i młodzież w kryzysie psychicznym?

Według aktualnych koncepcji psychologicznych kryzys emocjonalny to przejściowy stan nierównowagi wewnętrznej, wywołany przez krytyczne wydarzenie lub sytuację życiową, która wymaga istotnych zmian i rozstrzygnięć. Jakie wydarzenia mogą sprawić, że w stanie kryzysu znajdzie się dziecko lub nastolatek? Na jakie sygnały zwracać uwagę? W jaki sposób wesprzeć ucznia w drodze do odzyskania równowagi? Jakie kroki warto podjąć? W artykule udzielamy praktycznych wskazówek, jak pomóc dziecku w kryzysie psychicznym. 

Próby samobójcze u dzieci i młodzieży. Przyczyny, symptomy, zapobieganie

Problem zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży wciąż bywa niedostrzegany lub bagatelizowany, mimo że jego konsekwencje mogą być tragiczne. Samobójstwo to druga – po wypadkach i nagłych urazach – najczęstsza przyczyna zgonów wśród młodych ludzi. W obliczu tych niepokojących statystyk konieczne jest podejmowanie systematycznych działań profilaktycznych i prewencyjnych przez cały rok – zarówno w szkole, jak i w środowisku domowym. Warto zadać sobie pytanie: jakie sygnały mogą świadczyć o kryzysie psychicznym u dziecka lub nastolatka? Jakie działania można podjąć, aby próby samobójcze nie były wynikiem zaniedbań ze strony dorosłych?

Myśli rezygnacyjne i myśli samobójcze u nastolatków. Jak reagować, gdy uczeń mówi, że nie chce żyć?

Nie chcę już czuć tego wszystkiego, wszystkim byłoby beze mnie lepiej, nikomu nie jestem potrzebny – aż strach pomyśleć, ile takich myśli kłębi się w nastoletnich głowach. Statystyki pokazują, że kilkanaście procent osób wśród młodzieży w wieku nastoletnim wyraża niezadowolenie ze swojego życia*. Wielomiesięczne oczekiwanie w kolejce do psychologa dziecięcego pokazuje, jak wiele z nich potrzebuje wsparcia i zatroszczenia się o zdrowie psychiczne. Niestety, liczba prób samobójczych pokazuje, że w wielu przypadkach zaburzenia psychiczne zaczyna się leczyć za późno. Każdy dorosły mający pod opieką dzieci i nastolatków powinien wiedzieć, jak zareagować, gdy dziecko ujawnia myśli rezygnacyjne lub samobójcze. Dobrze jest również umieć je rozróżnić. Co na temat myśli samobójczych oraz myśli rezygnacyjnych u dzieci i młodzieży powinien wiedzieć każdy nauczyciel? Jak reagować na wyraźnie artykułowane myśli rezygnacyjne i myśli samobójcze u nastolatków i jak rozmawiać o problemach?