
Nie chcę już czuć tego wszystkiego, wszystkim byłoby beze mnie lepiej, nikomu nie jestem potrzebny – aż strach pomyśleć, ile takich myśli kłębi się w nastoletnich głowach. Statystyki pokazują, że kilkanaście procent osób wśród młodzieży w wieku nastoletnim wyraża niezadowolenie ze swojego życia*. Wielomiesięczne oczekiwanie w kolejce do psychologa dziecięcego pokazuje, jak wiele z nich potrzebuje wsparcia i zatroszczenia się o zdrowie psychiczne. Niestety, liczba prób samobójczych pokazuje, że w wielu przypadkach zaburzenia psychiczne zaczyna się leczyć za późno. Każdy dorosły mający pod opieką dzieci i nastolatków powinien wiedzieć, jak zareagować, gdy dziecko ujawnia myśli rezygnacyjne lub samobójcze. Dobrze jest również umieć je rozróżnić. Co na temat myśli samobójczych oraz myśli rezygnacyjnych u dzieci i młodzieży powinien wiedzieć każdy nauczyciel? Jak reagować na wyraźnie artykułowane myśli rezygnacyjne i myśli samobójcze u nastolatków i jak rozmawiać o problemach?
Wciąż żywe jest przekonanie, że problemy psychiczne polskich dzieci i młodzieży są bezpośrednio związane z korzystaniem ze sprzętów elektronicznych. Za dużo siedzi w tym Internecie, nic, tylko by grał – skarżą się dorośli, którzy widzą często tylko wierzchołek góry lodowej. Co w tym wierzchołku jest? Często objawem trudności natury psychicznej jest właśnie ucieczka w świat wirtualny. Dorośli reagują na to, co dla nich niewygodne. Co nie mieści się w ich przekonaniu o tym, jak powinno wyglądać dzieciństwo czy dorastanie. Padają gorzkie słowa na temat lenistwa, braku zainteresowań, apatii i niechęci do nauki u młodego pokolenia. Tymczasem w znakomitej większości przypadków to, czego doświadcza dziecko nie wynika z grania w gry, ale to właśnie granie w gry jest ucieczką od innych problemów.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
- Czym są myśli rezygnacyjne oraz myśli samobójcze i jak je odróżnić?
- Co odróżnia myśli rezygnacyjne od myśli samobójczych?
- Z jakimi problemami borykają się polskie dzieci i młodzież?
- Jakie są najczęstsze przyczyny występowania myśli samobójczych i rezygnacyjnych?
- Co zrobić w przypadku ujawnienia myśli rezygnacyjnych lub samobójczych przez ucznia?
- Kiedy wezwać rodziców ucznia, a kiedy karetkę?
Pozostało jeszcze 88% treści
Aby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp.
Uzyskaj dostęp do portalu a wraz z nim:
- Dostęp do stale aktualizowanej wiedzy z zakresu prawa oświatowego.
- Wsparcie ekspertów w rozwiązywaniu indywidualnych problemów.
- Praktyczne wskazówki i porady ułatwiające codzienną pracę.
- Baza kilkuset scenariuszy i kart pracy gotowych do wydrukowania i zastosowania na zajęciach.
- Atrakcyjne materiały multimedialne – słuchowiska, webinaria i gry dydaktyczne.
Jeżeli posiadasz już konto
Zaloguj się
Autor: Natalia Perek
Psycholog, psychoterapeuta dzieci i młodzieży. Absolwentka psychologii klinicznej i zdrowia na Uniwersytecie Łódzkim oraz czteroletniego, całościowego kursu psychoterapii w ramach Szkoły Psychoterapii Dzieci i Młodzieży przy Laboratorium Psychoedukacji i Ośrodku Regeneracja w Warszawie. Ukończyła również dwustopniowe Studium Pomocy Psychologicznej i Interwencji Kryzysowej Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Podyplomowy Kurs Arteterapii Polskiego Instytutu Ericksonowskiego. Pracowała jako psycholog w Oddziale Psychiatrii Dziecięcej. Obecnie prowadzi psychoterapię indywidualną dzieci i młodzieży oraz wsparcie rodzicielskie w Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w SPZOZ oraz w Ambulatorium Stresu w Łodzi.