samookaleczenia

Myśli rezygnacyjne i myśli samobójcze u nastolatków. Jak reagować, gdy uczeń mówi, że nie chce żyć?

Nie chcę już czuć tego wszystkiego, wszystkim byłoby beze mnie lepiej, nikomu nie jestem potrzebny – aż strach pomyśleć, ile takich myśli kłębi się w nastoletnich głowach. Statystyki pokazują, że kilkanaście procent osób wśród młodzieży w wieku nastoletnim wyraża niezadowolenie ze swojego życia*. Wielomiesięczne oczekiwanie w kolejce do psychologa dziecięcego pokazuje, jak wiele z nich potrzebuje wsparcia i zatroszczenia się o zdrowie psychiczne. Niestety, liczba prób samobójczych pokazuje, że w wielu przypadkach zaburzenia psychiczne zaczyna się leczyć za późno. Każdy dorosły mający pod opieką dzieci i nastolatków powinien wiedzieć, jak zareagować, gdy dziecko ujawnia myśli rezygnacyjne lub samobójcze. Dobrze jest również umieć je rozróżnić. Co na temat myśli samobójczych oraz myśli rezygnacyjnych u dzieci i młodzieży powinien wiedzieć każdy nauczyciel? Jak reagować na wyraźnie artykułowane myśli rezygnacyjne i myśli samobójcze u nastolatków i jak rozmawiać o problemach?

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Czym są myśli rezygnacyjna oraz myśli samobójcze i jak je odróżnić?
Czy internet i gry komputerowe faktycznie są źródłem myśli samobójczych wśród nastolatków?
Z jakimi problemami borykają się polskie dzieci i młodzież?
Jakie są najczęstsze przyczyny występowania myśli samobójczych i rezygnacyjnych?
Co zrobić w przypadku ujawnienia myśli rezygnacyjnych lub samobójczych przez ucznia?
Kiedy wezwać rodziców ucznia, a kiedy karetkę?

Zachowania autoagresywne ucznia – czy szkoła podejmuje interwencję?

Zachowania autoagresywne, w tym samouszkodzenia czy próby samobójcze zdarzają się nie tylko w czasie wolnym od zajęć – nierzadko mają miejsce w szkole. Zdarzenie tego rodzaju w żadnym wypadku nie może zostać zignorowane. Poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące postępowania w sytuacji, gdy uczeń targnął się na swoje zdrowie lub życie w czasie zajęć organizowanych przez szkołę.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Jakie działania należy podjąć w przypadku stwierdzenia autoagresji u ucznia?
Jakie są zasady współpracy z rodzicami i kiedy wymagana jest zgoda ucznia na zaangażowanie rodziny w proces wsparcia?
Czy zachowania autoagresywne powinny wpływać na ocenę zachowania ucznia?

Próby samobójcze u dzieci i młodzieży – Epedagogika.pl

Próby samobójcze u dzieci i młodzieży. Przyczyny, symptomy, zapobieganie

Obchodzony 10 września Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom to święto zainicjowane w 2003 roku przez Międzynarodowe Towarzystwo Zapobiegania Samobójstwom (IASP) we współpracy z Światową Organizacją Zdrowia (WHO) i Światową Federacją Zdrowia Psychicznego (WFMH). W tym dniu szczególną uwagę zwraca się na często niedostrzegalny i bagatelizowany problem zdrowia psychicznego. Działania profilaktyczne i prewencyjne muszą być jednak podejmowane przez cały rok, szczególnie w śród dzieci i młodzieży. Targnięcie się na własne życie stanowi drugą co do wielkości, po wypadkach i nagłych urazach, przyczynę zgonów młodych ludzi. Na jakie sygnały należy zwracać uwagę i jakie działania podejmować, aby próby samobójcze u dzieci i młodzieży nie były konsekwencją zaniedbań w szkole i środowisku rodzinnym?

Według danych statystycznych Światowej Organizacji Zdrowia na całym świecie [1]:

ponad 700 000 ludzi rocznie odbiera sobie życie,
co 40 sekund ktoś popełnia samobójstwo,
co 3 sekundy podejmowana jest przez kogoś próba samobójcza.

W Polsce każdego dnia życie odbiera sobie 15 osób, a prawie 300 podejmuje takie próby. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak ogromna jest skala prób samobójczych wśród dzieci i młodzieży. Z raportu dotyczącego zachowań samobójczych wśród dzieci i młodzieży za lata 2012-2021 można dowiedzieć się, że w 2021 roku 1496 dzieci i nastolatków podjęło próbę samobójczą, niestety 127 z tych prób zakończyło się śmiercią. W porównaniu do roku 2020 widać aż 77% wzrost zachowań samobójczych wśród młodzieży (dane pochodzą z Komendy Głównej Policji) [2]. Liczba prób samobójczych młodych ludzi stale rośnie, a specjaliści nie pozostawiają złudzeń: obserwujemy kryzys suicydalny wśród dzieci i młodzieży.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Jakie są najczęstsze przyczyny samobójstw wśród dzieci i młodzieży
Dlaczego plotka, bullying i cyberbullying tak często stanowią przyczynę targnięcia się na własne życie
W jaki sposób ocenić ryzyko podjęcia próby samobójczej przez ucznia
Które zachowania i postawy sprzyjają agresji wśród dzieci i młodzieży
Jakie sytuacje mogą świadczyć o tym, że dziecko jest ofiarą przemocy rówieśniczej
O czym pamiętać podczas tworzenia systemu przeciwdziałania przemocy rówieśniczej

Przeczytaj również:

Marzenna Czarnocka
11 września 2023 r.
Top tematy

Nie dla autoagresji – scenariusz profilaktyczny dla szkół ponadpodstawowych

Samookaleczenia wśród nastolatków w Polsce to ogromny problem społeczny. Badania z 2018 roku przeprowadzone przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę wykazały, że co szósty polski nastolatek w wieku 11-17 lat (16%) okaleczał się. Mimo upływu czterech lat, od tamtej pory problem nie został rozwiązany. Samouszkodzenia są niestety ciągle obecne w życiu dorastającej młodzieży i ich nasilenie nie spada. Jak im przeciwdziałać? Przede wszystkim ważne jest, by zapewnić nastolatkom bezpieczeństwo zarówno emocjonalne, jak i fizyczne.

Uczestnicy	Uczniowie szkół ponadpodstawowych
Cele ogólne	profilaktyka zachowań ryzykownych: samouszkodzenia
Cele szczegółowe	wsparcie uczniów w poszukiwaniu rozwiązań innych niż samookaleczenia rozwój umiejętności autoregulacji emocji: identyfikowania, nazywania, wyrażania uczuć wsparcie procesu komunikacji w grupie rówieśniczej wzmocnienie uczniów w zakresie kryzysowych interwencji rówieśniczych psychoedukacja w zakresie zachowań ryzykownych zapobieganie zachowaniom ryzykownym w grupie rówieśniczej budowanie atmosfery bezpieczeństwa i zaufania w grupie rozwijanie empatii w grupie rówieśniczej
Potrzebne materiały	Załącznik nr 1. Samouszkodzenia, a potrzeby długopisy, ołówki, brystole, mazaki kartki, karteczki samoprzylepne.
Czas trwania	2x45 minut
Liczba uczestników	20 – 30 osób

Samookaleczenia wśród uczniów – jak reagować samookaleczenia dzieci i młodzieży?

Samookaleczenia wśród uczniów – jak reagować na samookaleczenia dzieci i młodzieży?

Od kilku lat skala problem samookaleczeń wśród młodzieży w Polsce rośnie w piorunującym tempie. Obserwujemy silny kryzys zdrowia psychicznego i społecznego. Samookaleczenia wśród coraz młodszych nastolatków budzą silne emocje. W dorosłych rośnie lęk, bezradność, poczucie winy, żal, ale i złość. Wielu nauczycieli i rodziców po prostu nie wie, co robić. Dowiedz się, jak przeciwdziałać i jak reagować na zachowania autoagresywne wśród uczniów.

Czym są samookaleczenia? Przede wszystkim wynikają z trudności w zakresie regulacji emocji. Są często dążeniem do choć chwilowej ulgi w przedłużającym się cierpieniu. Mogą być wyrazem poczucia braku kontroli, przeciążenia, silnego napięcia, ale i złości. Przybierają różne postaci, choć zazwyczaj wiążemy je z nacięciami na przedramionach. Jak im przeciwdziałać?

Nacięcia, mocne zadrapania, otarcia, rozbite kostki u rąk, przypalanie papierosem, strzelanie z gumek recepturek – to tylko część czynności, które można nazwać samouszkodzeniem. Bywają nimi ugryzienia, rozdrapywanie ran i skórek wokół paznokci. Czasem to wyrywanie włosów i rzęs, nakłuwanie skóry. Dziecko może ranić się dyskretnie, w sposób praktycznie niezauważalny – nie zawsze jest to pocięty nadgarstek czy okolice ud.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Czym jest samookaleczanie?
Jak samookaleczają się dzieci i młodzież?
Objawem jakich problemów jest samookaleczanie się dzieci i młodzieży?
Na jakie bodźce młodzież reaguje samookaleczaniem się?
Gdzie może leżeć przyczyna zadawania sobie bólu fizycznego?
Jak rozmawiać z uczniem, który się okalecza?
Na co zwracać uwagę we współpracy z rodzicami?
Jak prowadzić działania profilaktyczne w szkole?

Przeczytaj również:

Samookaleczanie – co może szkoła?

Natalia Perek
3 października 2022 r.
Top tematy

Samookaleczenie i autoagresja u dzieci. Jak reagować, by wspierać, a nie nasilać zachowania?

Zdarza się w szkolnym życiu momenty całkowitej bezradności. Kiedy nie wiadomo, co robić, jak to robić i czy w ogóle jakakolwiek reakcja ma sens. Często do takiego rodzaju „ściany” nauczyciele i inni pracownicy szkoły dochodzą w relacji z dzieckiem autoagresywnym. Karzącym fizycznie samego siebie, niemal codziennie, bez zahamowania, pogrążonym w świecie bólu. Wbrew pozorom, problem samookaleczania u dzieci nie jest rzadkim zjawiskiem. Nie zawsze bowiem przejawy autodestrukcyjnych zachowań u malucha są widoczne na pierwszy rzut oka.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Czym przejawiają się zachowania auotestrukcyjne
Jakie mogą być przyczyny samookaleczania u dzieci i nastolatków
W jaki sposób reagować, gdy dziecko się okalecza
Czy nauczyciel może użyć siły, kiedy dziecko jest agresywne
W jaki sposób organizować pomoc długofalową dla dziecka pogrążonego w świecie bólu

Przeczytaj również: