Challenge’e internetowe to zjawisko, które od kilku lat szczególnie przyciąga uwagę dzieci i młodzieży. Wiele z nich ma charakter niewinnej zabawy, część może służyć dobrej sprawie – np. promując akcje charytatywne czy działania ekologiczne. Niestety, w sieci pojawiają się także wyzwania, które są niebezpieczne i mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych lub nawet zagrożenia życia. Dlaczego młodzi ludzie tak chętnie angażują się w takie działania? Wyzwania odpowiadają na ich naturalne potrzeby – akceptacji, przynależności do grupy i uznania. Rolą dorosłych jest zapraszanie młodzieży do otwartej rozmowy o tym zjawisku. Celem scenariusza jest pomoc uczniom w mechanizmów stojących za internetowymi wyzwaniami poprzez rozwój krytycznego myślenia.

W codziennym życiu wokół nas dzieje się bardzo dużo – rozmowy, muzyka, śmiech, zabawa. To wszystko jest wspaniałe, ale czasem nasz umysł i ciało potrzebują chwili, by się zatrzymać, odpocząć i poczuć spokój. Cisza jest jak mały skarb, który pomaga nam się zrelaksować, nabrać energii i poczuć się dobrze. W tej misji każde z dzieci zostanie Tropicielem Ciszy – odkrywcą, który potrafi znaleźć i docenić spokojne chwile. Będą uważnie słuchać, doświadczać i tworzyć swoją własną przestrzeń spokoju.

Współczesny uczeń szkoły podstawowej coraz częściej korzysta z internetu, gier online i mediów społecznościowych. Sieć daje wiele możliwości, ale jednocześnie stawia przed dziećmi wyzwania związane z ochroną danych osobowych i prywatności. Brak świadomości, czym są dane osobowe, w jakich sytuacjach mogą być zagrożone oraz jak je chronić, naraża młodych internautów na niebezpieczeństwa. Scenariusz zajęć „Ochrona prywatności w sieci – jak dbać o swoje dane osobowe?” został przygotowane w oparciu o metodę odwróconej lekcji, dzięki której uczniowie najpierw samodzielnie zapoznają się z podstawowymi informacjami online, a następnie podczas lekcji w szkole, pod opieką nauczyciela, wykorzystują zdobytą wiedzę w praktyce. Takie podejście wzmacnia odpowiedzialność ucznia za własny proces uczenia się, rozwija umiejętności współpracy oraz krytycznego myślenia. Scenariusz może być wykorzystany przez wychowawcę w klasie IV szkoły podstawowej jako narzędzie wspierające edukację w zakresie cyfrowego bezpieczeństwa, ochrony danych i kształtowania odpowiedzialnych postaw w sieci.

Dzieci w wieku przedszkolnym codziennie stają przed zagadkami świata – próbują zrozumieć, co się wydarzyło, dlaczego ktoś tak się zachował, co się stanie, jeśli coś zrobią lub powiedzą. To idealny moment, by wspierać ich naturalną ciekawość i rozwijać umiejętność myślenia przyczynowo-skutkowego. Zabawa w detektywa to doskonały sposób, aby pomóc dzieciom ćwiczyć analizowanie sytuacji, dostrzeganie szczegółów i wyciąganie wniosków. Jakie ślady zostają po wydarzeniach? Jak z dostępnych informacji odczytać, co się mogło wydarzyć? A przede wszystkim – jak uczyć dzieci myśleć logicznie i szukać rozwiązań, nie tracąc przy tym radości z odkrywania?

Cisza, spokój, bezpieczeństwo – to wartości, których dzieci nie zawsze potrafią nazwać, ale potrafią je bardzo dobrze odczuć. „Podróż do Krainy Spokoju i Radości” to niezwykłe zajęcia, które pozwalają najmłodszym odnaleźć swoje wewnętrzne miejsce odpoczynku i ukojenia. Poprzez proste ćwiczenia oddechowe, spokojne zabawy sensoryczne, tworzenie własnych „map szczęścia” i magicznych „butelek radości” dzieci uczą się rozpoznawać to, co sprawia im przyjemność, co ich wycisza i co daje im poczucie bezpieczeństwa. To nie są zajęcia o emocjach w typowym sensie – to spotkanie z samym sobą: z tym, co przyjemne, znane, bliskie. W ciepłej, łagodnej atmosferze dzieci mogą się zatrzymać, wsłuchać w siebie i pobyć tu i teraz – z dala od pośpiechu, hałasu i obowiązków. Taka podróż do spokojnego świata, nawet jeśli trwa tylko kilkadziesiąt minut, zostawia w dziecku ślad: poczucie, że potrafi znaleźć swój wewnętrzny spokój – i może do niego wracać, kiedy tylko tego potrzebuje.

Scenariusz zajęć opracowany z myślą o Światowym Dniu Słuchania pomaga uczniom w praktyczny sposób doświadczyć, jak ważne jest uważne, nieprzerywane i empatyczne słuchanie drugiego człowieka. Dzięki prostym ćwiczeniom w parach i grupach uczestnicy uczą się rozpoznawać cechy dobrego słuchacza, rozwijają refleksję nad własnym stylem komunikacji oraz tworzą wspólną definicję słuchania. Zajęcia służą nie tylko wzmacnianiu kompetencji społeczno-emocjonalnych, ale też budowaniu pozytywnej atmosfery w klasie i poczucia bezpieczeństwa w relacjach.

Film „W głowie się nie mieści” to barwna i pełna humoru opowieść o emocjach, które mieszkają w naszej głowie i wpływają na to, jak się czujemy i jak reagujemy na różne sytuacje. Dzieci poznają: Radość, Smutek, Złość, Strach i Odrazę, jako bohaterów, którzy pomagają rozumieć własne uczucia. Ten film to doskonała okazja, aby w prosty i zabawny sposób zacząć rozmawiać z najmłodszymi o tym, co dzieje się w ich emocjonalnym świecie i jak mogą radzić sobie z trudnymi uczuciami.

Dojrzewanie to czas wielu prób i eksperymentów. Również tych seksualnych. Naturalną cechą młodzieży jest skłonność do zachowań impulsywnych, niekoniecznie przemyślanych. Rozwój technologii i ciągła obecność nastolatków w sieci rodzi nowe możliwości i zupełnie nowe zagrożenia. Nastolatki z łatwością znajdują relacje internetowe, często przenoszą je poza sferę wirtualną. Komunikują się przez sieć, wyrażają swoje uczucia i potrzeby. Przesyłają również często bardzo intymne treści i zdjęcia. Seksting to udostępnianie innym treści erotycznych. Przesyłanie nagrań, zdjęć o charakterze seksualnym. Niesie ze sobą duże ryzyko cyberbullyingu, czyli przemocy z wykorzystaniem nowych technologii. Zadaniem scenariusza jest poprawa świadomości młodych ludzi na temat ryzykownego zachowania, jakim jest seksting.

W świecie, w którym coraz więcej relacji przenosi się do przestrzeni cyfrowej, młodzi ludzie dorastają nie tylko wśród rówieśników, ale też wśród ekranów, powiadomień i komentarzy. Choć Internet daje ogromne możliwości kontaktu i rozrywki, niesie również wyzwania, takie jak hejt, izolacja emocjonalna czy trudność w budowaniu prawdziwych relacji. Film „Za duży na bajki” staje się punktem wyjścia do rozmowy o tym, co znaczy dojrzewać w świecie online i offline – o odpowiedzialności za siebie i innych, o empatii, trosce i sile emocji.
Zmiana to naturalny element życia – podobnie jak pożegnanie i doświadczanie straty. Uczniowie zmieniają szkoły z różnych powodów: przeprowadzki, rozstania rodziców, trudności w relacjach rówieśniczych czy poszukiwanie środowiska lepiej dostosowanego do możliwości ucznia oraz oczekiwań jego i rodziny. W klasie mogą pojawić się różne emocje – złość, smutek, tęsknota, lęk przed utratą, ale także ulga, zwłaszcza jeśli relacja z odchodzącym uczniem była trudna. Pomoc w zorganizowaniu bezpiecznego, konstruktywnego pożegnania może wesprzeć nie tylko ucznia, który opuszcza szkołę, ale również jego rówieśników.