Dzieci w wieku wczesnoszkolnym coraz częściej radzą sobie z uczuciem nudy w jeden sposób – korzystając z elektroniki. Tymczasem znudzenie to prawdziwa stymulacja rozwoju kreatywności. Właśnie w chwilach, w których dorośli nie organizują zajęć, dzieci odkrywają potencjał swojej wyobraźni. Nie zawsze jednak potrafią z niego korzystać, czasem potrzebują impulsu i inspiracji. Zadaniem warsztatu jest pobudzenie uczniów do kreatywnego myślenia, korzystania z zasobów wyobraźni i znajdowania niekonwencjonalnych rozwiązań.
Wakacje to czas, na który uczniowie czekają z utęsknieniem – pełen słońca, zabawy i przygód. Jednak, aby cieszyć się nimi w pełni, warto pamiętać o zdrowych nawykach. Ostatnie zajęcia przed wakacjami to doskonała okazja, by przypomnieć uczniom, jak dbać o swoje zdrowie i samopoczucie podczas letniego wypoczynku. Dzięki takim zajęciom uczniowie mogą lepiej przygotować się do wakacji, aby były one nie tylko pełne radości i przygód, ale także bezpieczne i zdrowe.
Umiejętność samokontroli jest kluczową kompetencją w wielu aspektach życia. Jedną z kompetencji składających się na tę umiejętność jest zdolność do odraczania reakcji. Mówi się o tej zdolności również w kategorii cechy – cierpliwości. Co oznacza w kontekście rozwoju dzieci? To zdolność do czekania na swoją kolei, planowania długofalowych działań (np. doskonalenia konkretnej umiejętności), radzenia sobie z frustracją, stresem i trudnymi sytuacjami. Dzieci, które potrafią odraczać swoje reakcje są mniej impulsywne, dzięki czemu ich relacje są bardziej satysfakcjonujące i trwałe. Zadaniem scenariusza jest wsparcie uczniów w rozumieniu znaczenia samokontroli w życiu społecznym i budowaniu tego zasobu.
Kto z nas nie usłyszał kiedyś „dobrej rady”, której nie tylko nie oczekiwał, ale nawet nie potrzebował? To samo dotyczy uczniów, którzy każdego dnia są bombardowani przydatnymi i całkowicie zbędnymi wskazówkami. Zajęcia przeprowadzone z wykorzystaniem scenariusza „Dobre rady na każdą okazję" pomogą uczniom zrozumieć różnorodność rad, jakie mogą otrzymywać w życiu codziennym. Dzięki warsztatom uczniowie nauczą się, jak krytycznie oceniać rady, które słyszą od innych, oraz jak samodzielnie podejmować decyzje. Zajęcia rozwijają umiejętności krytycznego myślenia, uczą, jak udzielać konstruktywnych rad i jak reagować na niepotrzebne czy szkodliwe sugestie.
Uczniowie szkół podstawowych są obecnie aktywnymi użytkownikami nowych technologii. Codziennie korzystają ze swoich smartfonów. Telefon jest dla nich narzędziem nie tylko komunikacji, ale rozrywki, zdobywania informacji o świecie. Korzystanie z telefonu i dostępnym na nim aplikacji niemal zawsze działa na układ nagrody. Dziecko odczuwa przyjemność, ponieważ bodźce zewnętrzne, których źródłem jest na przykład smartfon aktywują produkcję dopaminy, czyli hormonu szczęścia. Z tego powodu wielu polskich uczniów używa swoich urządzeń elektronicznych zdecydowanie dłużej, niż to dla nich zdrowe. Celem scenariusza jest profilaktyka szkodliwego używania nowych technologii i wsparcie uczniów w rozwoju zdrowych nawyków cyfrowych.
Warsztat ma na celu wyposażyć nastolatka w podstawowe umiejętności komunikacyjne, które pomogą mu lepiej zadbać o siebie. Dla dorastających uczniów, którzy zmagają się z różnymi naciskami – ze strony rówieśników, wymagających dorosłych ale i również ich wewnętrznych ambicji trening asertywności może być na wagę złota.
Scenariusz zajęć „Czym jest zazdrość i jak sobie z nią radzić” to pomysł na przeprowadzenie ciekawych i pouczających zajęć dla dzieci z klas I-III. Podczas lekcji uczniowie dowiedzą się, co to jest zazdrość i jak ją rozpoznawać w różnych sytuacjach. Zrozumieją, że zazdrość to naturalne uczucie, z którym można sobie poradzić w pozytywny sposób. Scenariusz zawiera atrakcyjne materiały, takie jak historyjka obrazkowa, przykłady zazdrości do omówienia w grupach oraz pytania do dyskusji, które pomagają dzieciom lepiej zrozumieć swoje emocje. W czasie proponowanych uczniowie nie tylko zdobywają wiedzę, ale także uczą się empatii, współpracy i dowiadują się, jak lepiej komunikować się z innymi.
Kradzież to jeden z najczęściej popełnianych przez uczniów czynów zabronionych. Wychowawcy mają wątpliwości, jak rozmawiać z podopiecznymi, kiedy doszło do takiego zdarzenia w ich klasie. Nie da się ustalić jednej uniwersalnej reguły co do poprowadzenia lekcji wychowawczej, w przypadku, gdy uczniowie z jednej klasy dokonali kradzieży. Nauczyciel sam musi wyczuć atmosferę panującą wokół sprawy, oczekiwania uczniów oraz potrzeby zarówno w odniesieniu do samych sprawców zdarzenia, jak i pozostałych wychowanków w klasie. Przygotowany scenariusz jest propozycją i punktem wyjścia do własnych poszukiwań. Przyjęte rozwiązania muszą wynikać bowiem nie tylko z podłoża i okoliczności zdarzenia, ale też uwzględniać między innymi: wiek, wrażliwość uczniów, stopień nasilenia problemu oraz umiejętności pedagogiczne samego prowadzącego.
Scenariusz warsztatów przeznaczonych do rozwijania umiejętności empatycznych i prospołecznych u dzieci. Zajęcia umożliwiają uczniowi praktyczne zastosowanie tych umiejętności w bezpiecznym i kontrolowanym środowisku. Proponowany zestaw zawiera opis przebiegu lekcji, karty emocji z obrazkami przedstawiającymi różne wyrazy twarzy oraz kartki z opisanymi scenkami rodzajowymi, które dzieci odgrywają z nauczycielem. W czasie zajęć uczeń nabywa i doskonali umiejętność rozpoznawania i reagowania na emocje innych osób. Materiał przeznaczony jest do indywidualnej pracy z uczniem.
Akceptacja dla odmienności to jeden z podstawowych warunków tworzenia harmonijnego, bezpiecznego dla wszystkich społeczeństwa. Dzieci w wieku 7–10 lat dostrzegają różnice między sobą. Nie zawsze potrafią samodzielnie włączyć do zabawy kolegów, którzy funkcjonują w odmienny sposób. Czasami nie rozumieją zachowania np. uczniów w spektrum autyzmu lub trudno im znaleźć sposób na wspólną zabawę z dziećmi niepełnosprawnymi ruchowo. Może pojawić się lęk przed potraktowaniem kolegi w niewłaściwy sposób lub zwyczajna obawa przed nieznanym. Przy minimalnym wsparciu dorosłego zwykle okazuje się, że kreatywność i otwartość dzieci pozwalają na wspólne zabawy mimo odmiennych możliwości i zasobów. Dlatego psychoedukacja w obszarze akceptacji dla odmienności jest tak istotna.