Czym jest „slut-shaming” i jak rozpoznać, że pojawił się w szkole?

„Szmata”, „łatwa”, „puszcza się” – takie określenia pojawiają się w szkolnych korytarzach, komentarzach w mediach społecznościowych i szeptanych rozmowach uczniów. Szkalowanie seksualności, znane jako slut-shaming, to realna forma przemocy, która dotyka głównie dziewczęta, choć nie tylko. Uderza w godność, poczucie własnej wartości i bezpieczeństwo. Szkoła nie może pozostawać bierna wobec tego zjawiska. Trzeba wiedzieć, jak je rozpoznać, jak reagować i jak mu zapobiegać, zanim wyrządzi realne szkody.

Pornografia a rozwój psychiczny dzieci i młodzieży. Co na temat treści pornograficznych powinien wiedzieć nauczyciel?

Temat pornografii w kontekście dzieci i młodzieży budzi wiele emocji i kontrowersji – zarówno wśród nauczycieli, rodziców, jak i samych uczniów. Często traktowany jest jako temat tabu, a przecież właśnie w ciszy i braku rozmowy rodzą się największe nieporozumienia i zagrożenia. Dlaczego więc szkoła powinna się tym zająć? Ponieważ uczniowie nie żyją w próżni – wnoszą do sal lekcyjnych swoje doświadczenia, lęki, pytania i niepokój. Nauczyciel może być pierwszą osobą dorosłą, która zauważy, że dziecko „coś przeżywa” – i dobrze, by wiedział, z czym może mieć do czynienia.

Praca z uczniami LGBT+. Jak zapewnić im bezpieczne warunki w szkole?

Szkoła to nie tylko miejsce nauki, ale również przestrzeń budowania relacji, tożsamości i poczucia przynależności. Dla uczniów należących do społeczności LGBT+ (osób homoseksualnych, osób biseksualnych, transpłciowych i innych osób nieheteronormatywnych), obecność akceptującego i wspierającego środowiska jest niezwykle ważna dla ich dobrostanu psychicznego, bezpieczeństwa i równych szans edukacyjnych. Niestety, wielu z nich nadal spotyka się z dyskryminacją, wykluczeniem lub przemocą w szkole.

Podstawowe rodzaje diagnozy dzieci i młodzieży w przedszkolu i szkole

W pracy z dziećmi i młodzieżą diagnoza pełni ważną rolę w rozpoznawaniu trudności edukacyjnych, emocjonalnych i społecznych, a także w odkrywaniu ich potencjału. W przedszkolu i szkole diagnoza może mieć różne typy i cele, w zależności od etapu rozwojowego dziecka i zgłaszanych problemów. Jej celem jest trafne rozpoznanie potrzeb ucznia i zaplanowanie skutecznej pomocy.

Co mówi o dziecku dobra diagnoza? Znaczenie i zakres diagnozy szkolnej

Diagnoza szkolna to złożony, wieloetapowy proces, który zaczyna się już w przedszkolu i trwa przez całą edukację ucznia. Jej głównym celem jest zrozumienie, jak funkcjonuje dziecko – w sferze emocjonalnej, społecznej, poznawczej i fizycznej. Dzięki diagnozie można odpowiednio wcześnie zauważyć mocne strony, wykryć trudności, zaplanować wsparcie i dostosować metody pracy do indywidualnych potrzeb ucznia.

Metody pracy z dziećmi i młodzieżą z deficytami w obszarze umiejętności społecznych

Funkcjonowanie w społeczeństwie wymaga przeróżnych kompetencji, których rozwój zaczyna się zaraz po narodzinach i trwa do końca życia. Już na etapie swobodnych zabaw w piaskownicy dzieci ćwiczą umiejętności komunikacyjne, wyrażanie własnych emocji i potrzeb, formułowanie opinii, asertywność, empatię, rozwiązywanie konfliktów. Zdarza się jednak, że ujawniają się deficyty i dysharmonie w rozwoju społecznym, które utrudniają dzieciom życie w grupie. W takich sytuacjach potrzebują dodatkowych oddziaływań i mądrego wsparcia.

Jak przeprowadzić diagnozę przed opracowaniem programu wychowawczo-profilaktycznego

Zakres diagnozy prowadzonej w związku z koniecznością opracowania programu wychowawczo-profilaktycznego powinien wynikać z problemów występujących w danej społeczności szkolnej. Wskazaniem do wyboru obszaru diagnozy mogą być np. wyniki nauczania, analiza zachowań uczniów, sytuacje problemowe, chęć rozpoznania zagrożeń występujących w szkole itp. Program powinien zostać uchwalony do 30 września.

Jak rozmawiać z rodzicami o diagnozie dziecka? Praktyczne strategie na trudne rozmowy w szkole

Przekazywanie rodzicom informacji o diagnozie lub trudnościach w funkcjonowaniu dziecka to jedno z najbardziej wymagających zadań w pracy psychologa, pedagoga czy nauczyciela. Nawet jeśli komunikat opiera się na rzetelnych obserwacjach i wsparty jest profesjonalną diagnozą, może wywołać silne emocje – od lęku i smutku, przez złość, aż po zaprzeczanie. Trudne reakcje rodziców nie powinny być traktowane jako przeszkoda, lecz jako naturalna reakcja obronna, która może stanowić punkt wyjścia do autentycznego dialogu i współpracy. W artykule przedstawiamy praktyczne strategie pomocne w komunikowaniu diagnozy dziecka, oparte na empatii, faktach i szacunku wobec różnorodnych emocji rodzicielskich.

Przeniesienie ucznia do innej klasy na żądanie rodziców z powodu złego zachowania

Zdarza się, że trudne zachowania kilku uczniów destabilizują pracę klasy do tego stopnia, że podejmowane przez wychowawcę środki zaradcze okazują się niewystarczające. Pojawia się pytanie, czy rodzice innych uczniów mogą domagać się przeniesienia tych dzieci do innej klasy – na przykład w formie petycji skierowanej do dyrektora szkoły?

Czy rodzic z ograniczoną władzą rodzicielską ma prawo do informacji o postępach ucznia?

Rodzic, któremu sąd ograniczył wykonywanie władzy rodzicielskiej, może nadal mieć prawo do informacji o dziecku, w tym o ocenach, frekwencji i sprawach wychowawczych. Zagadnienie to nabiera szczególnego znaczenia w kontekście rozwodu oraz orzeczeń o ograniczeniu praw rodzicielskich. W artykule omówiono, kiedy takie prawo przysługuje oraz jak zmienia się sytuacja po osiągnięciu przez ucznia pełnoletności.

Czy doradztwo zawodowe w szkole jest obowiązkowe? Kiedy rodzic może zrezygnować z udziału dziecka w zajęciach?

Zajęcia z doradztwa zawodowego to integralna część działalności edukacyjnej szkół. Ich celem jest wspieranie uczniów w podejmowaniu decyzji dotyczących dalszego kształcenia i kariery zawodowej, a udział w nich jest obowiązkowy. Nie dotyczy to jednak wszystkich form realizacji doradztwa zawodowego. Możliwe jest bowiem zrezygnowanie z udziału w zajęciach związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu. Sprawdź szczegóły.

Zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu – dla kogo są przeznaczone i jak je organizować?

Jedną z form pomocy psychologiczno-pedagogicznej są zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu, które uzupełniają działania szkoły w zakresie doradztwa zawodowego. Zajęcia te stanowią istotne uzupełnienie doradztwa zawodowego, ale nie są przeznaczone dla wszystkich. Kto może z nich skorzystać? Jak powinny być organizowane? I czym różnią się od standardowego doradztwa zawodowego? W artykule znajdziesz odpowiedzi na te pytania oraz praktyczne wskazówki dotyczące organizacji zajęć.

Co po szkole podstawowej? Możliwości dalszej edukacji dla ucznia z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym

Wielu nauczycieli, w tym doradców zawodowych, spotyka się z pytaniami rodziców uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym dotyczącymi dalszej edukacji po ukończeniu szkoły podstawowej. Szczególnie w mniejszych miejscowościach, gdzie wybór szkół ponadpodstawowych jest ograniczony, rodzice mogą mieć trudności w znalezieniu odpowiedniej placówki. Nauczyciele powinni znać dostępne opcje, aby móc przedstawić rzetelne informacje na temat szkół przysposabiających do pracy, szkół branżowych, techników i liceów. W artykule przedstawiamy możliwości i wyjaśniamy, jakie kroki podjąć, aby zapewnić uczniowi odpowiednią ścieżkę edukacyjną, zgodną z jego potrzebami i możliwościami.

Kaboom – gra, która uczy i bawi. Pomysły na wykorzystanie gry typu Kaboom w edukacji

Kaboom to prosta, a jednocześnie angażująca gra dydaktyczna, która łączy elementy rywalizacji z utrwalaniem wiedzy. Jej mechanizm opiera się na losowaniu patyczków lub kart z pytaniami Zastosowanie gry tego typu sprzyja aktywizacji uczniów, wzmacnia koncentrację i wspiera proces uczenia się w przyjaznej atmosferze. W artykule przedstawiono zasady gry, przykładowe zestawy zadań oraz propozycje wykorzystania Kaboom na lekcjach przedmiotowych, w terapii pedagogicznej, zajęciach dydaktyczno‑wyrównawczych i rewalidacyjnych.

Metoda odwróconej lekcji: czym jest i dlaczego warto ją stosować?

Metoda odwróconej lekcji to model nauczania, w którym tradycyjne role lekcji i pracy domowej zostają odwrócone: uczniowie zapoznają się z nową wiedzą w domu (np. oglądając krótkie filmy, czytając materiały), a czas lekcji służy przede wszystkim utrwalaniu, konwersacjom, dyskusjom i aktywnościom praktycznym pod okiem nauczyciela. To podejście opiera się na konstruktywistycznym podejściu do nauczania, w którym uczeń jest aktywnym konstruktorem wiedzy, a nauczyciel staje się przewodnikiem, moderatorem i mentorem [1]. 

Trudna relacja z uczniem – strategie i metody, które pomagają nauczycielowi zachować profesjonalizm i wspierać dziecko

Praca nauczyciela nie ogranicza się wyłącznie do przekazywania wiedzy – to przede wszystkim sztuka budowania relacji z uczniami. Każdego dnia nauczyciel staje przed wyzwaniem, jak stworzyć atmosferę sprzyjającą nauce, rozwojowi i poczuciu bezpieczeństwa. Nie zawsze jednak relacje z uczniami przebiegają w sposób harmonijny. Zdarza się, że pojawia się niechęć, a nawet irytacja wobec niektórych z nich. Są to naturalne emocje, które mogą pojawić się w życiu zawodowym każdego pedagoga. Istotne jest, aby potrafić je rozpoznać i świadomie z nimi pracować, nie dopuszczając do sytuacji, w której zaczną one przesłaniać profesjonalizm i troskę o dobro dziecka.

Abulia u ucznia – jak rozpoznać brak woli działania i skutecznie wspierać dziecko w kryzysie motywacyjnym?

Dlaczego ten uczeń nic nie robi, mimo że mógłby? Dlaczego nie reaguje na prośby, pochwały, a nawet groźby? Co sprawia, że dziecko, które kiedyś z entuzjazmem brało udział w zajęciach, dziś siedzi nieruchomo przy ławce i nie potrafi podjąć żadnego działania? W szkolnej codzienności łatwo przypisać takie zachowanie lenistwu lub brakowi motywacji. Jednak czasem za pozorną biernością kryje się coś znacznie głębszego – abulia, zaburzenie woli, które może całkowicie sparaliżować aktywność dziecka. I choć niełatwo ją odróżnić od oporu czy apatii, to wczesne rozpoznanie i odpowiednie wsparcie psychologiczne mogą zapobiec pogłębianiu się trudności i wystąpieniu poważniejszych konsekwencji emocjonalnych. W artykule przyglądamy się bliżej zjawisku abulii u dzieci i młodzieży – wyjaśniamy, czym się objawia, jakie zagrożenia się z nią wiążą oraz, jak skutecznie wspierać ucznia, który nie może działać, choć bardzo by chciał.

Wsparcie ucznia chorego na mukowiscydozę. Funkcjonowanie dziecka z mukowiscydozą w szkole

Uczeń chorujący na mukowiscydozę może z powodzeniem realizować obowiązek szkolny w szkole ogólnodostępnej, o ile ta zapewni mu odpowiednie warunki. Wymaga to od nauczycieli znajomości specyfiki choroby, elastyczności w zakresie wymagań edukacyjnych oraz gotowości do współpracy z rodzicami i personelem medycznym. W artykule omówiono zagadnienia związane z funkcjonowaniem dziecka z mukowiscydozą w środowisku szkolnym. Przedstawiono wpływ objawów choroby na codzienną aktywność ucznia, zasady organizacji bezpiecznych warunków nauki i uczestnictwa w zajęciach wychowania fizycznego, a także rekomendacje dotyczące higieny, odpoczynku i wsparcia emocjonalnego. Artykuł zawiera również praktyczne wskazówki dotyczące dostosowania wymagań edukacyjnych i prowadzenia współpracy z rodziną ucznia.