Egzamin ósmoklasisty to dla wielu uczniów źródło długotrwałego stresu – również po jego zakończeniu. Wiele miesięcy nauki, powtórek, próbnych testów i stresujących rozmów o przyszłości kulminuje w kilku dniach egzaminacyjnych, które dla wielu uczniów stanowią punkt zwrotny w życiu szkolnym i emocjonalnym. Choć sama procedura egzaminacyjna kończy się w maju, to emocjonalne napięcie często trwa znacznie dłużej – aż do momentu ogłoszenia wyników. W artykule omawiamy sprawdzone metody rozpoznawania objawów napięcia emocjonalnego i sposoby udzielania wsparcia uczniom w tym trudnym okresie. Egzamin ósmoklasisty to pierwszy tak poważny sprawdzian w życiu ucznia, który wymaga nie tylko wiedzy, ale i odporności psychicznej.
Jednym z zadań systemu oświaty jest wspomaganie przez szkołę wychowawczej funkcji rodziny. W codziennej praktyce nauczyciele, pedagodzy i psychologowie szkolni stykają się z sytuacjami, które wykraczają poza ramy dydaktyczne – dotyczą one zaniedbań, problemów opiekuńczo-wychowawczych, kryzysów psychicznych, uzależnień, przemocy czy skrajnego ubóstwa. W takich przypadkach skuteczne wsparcie ucznia nie jest możliwe bez współpracy ze służbami społecznymi, w tym z asystentem rodziny. Asystent rodziny to specjalista, którego rola bywa w szkole nie do końca rozumiana – niekiedy mylona z kuratorem sądowym, a czasem traktowana jako zewnętrzne wsparcie z pominięciem rodziców. Tymczasem to właśnie w bezpośredniej współpracy między szkołą a asystentem, przy zaangażowaniu rodziny, tkwi potencjał realnej poprawy sytuacji dziecka. W artykule wyjaśniono, kim jest asystent rodziny, jakie ma kompetencje oraz jak wygląda jego współpraca z przedstawicielami oświaty.
Nastoletni wiek to okres intensywnych przemian, zarówno na poziomie biologicznym, jak i emocjonalnym. Młodzi ludzie, poszukując swojej tożsamości i autonomii, są szczególnie narażeni na ryzykowne zachowania, w tym na uzależnienia. Mechanizmy stojące za tym zjawiskiem, skuteczne sposoby wsparcia oraz rozwiązania prawne omówione zostały szczegółowo w webinarze „Uzależniony nastolatek – sposoby wsparcia i rozwiązania prawne”, który dostępny jest w Akademii ePedagogiki.
Masturbacja dziecięca to temat tabu. Wielu dorosłym w ogóle nie przechodzi przez gardło to słowo. Przychodząc na konsultację psychologiczną z dzieckiem z trudem opisują tę czynność. Czy masturbacja dziecięca powinna niepokoić? A jeśli tak, to w jakich sytuacjach potrzebna jest interwencja środowiska i zapewnienie dziecku wsparcia? Co robić, gdy uczeń masturbuje się w szkole?
Zespół chronicznego zmęczenia (CFS, ang. Chronic Fatigue Syndrome) jest złożoną i mało poznaną chorobą, która może w znaczący sposób wpływać na jakość życia dzieci i młodzieży. Objawy takie, jak przewlekłe zmęczenie, bóle mięśni i stawów, trudności z koncentracją oraz wahania nastroju mogą utrudniać funkcjonowanie w życiu codziennym, w tym również w środowisku szkolnym. Dowiedz się, jakie są najczęstsze objawy zespołu chronicznego zmęczenia i jak wspierać ucznia w szkole.
Szkoła pełni ważną rolę w edukacji i wychowaniu dzieci, ale coraz częściej staje się również miejscem pierwszego kontaktu w sytuacjach kryzysowych. Problemy rodzinne, przemoc domowa, zaniedbanie czy trudności emocjonalne uczniów wymagają od nauczycieli i dyrektorów odpowiednich reakcji. Jednak zakres działań szkoły ma swoje granice – nie zawsze szkoła może samodzielnie rozwiązać problem, a w niektórych przypadkach konieczne jest przekazanie sprawy odpowiednim instytucjom. W artykule wyjaśniamy, kiedy szkoła ma obowiązek interweniować, jakie działania może podjąć oraz gdzie kończą się jej kompetencje. Przedstawimy również procedury postępowania w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka oraz praktyczne wskazówki dla nauczycieli i dyrektorów.
Trudne dziecko, nic na niego nie działa, ona manipuluje innymi, robi co chce, zasady dla niego nie istnieją – podobne określenia mogą paść z ust nauczycieli, którzy mają pod opieką uczniów z zaburzeniami zachowania. Dorośli w kontakcie z dziećmi z tego rodzaju kłopotami czują się najczęściej bezradni. Stosowane na co dzień narzędzia zdają się nie działać. Młody człowiek wyraża niechęć, buntuje się, łamie szkolne zasady i lekceważy konsekwencje. Czym są tego rodzaju trudności? Jak je rozumieć i w jaki sposób wspierać ucznia z zaburzeniami zachowania?
Tiki u dziecka wzbudzają w otoczeniu silne emocje. Dorośli bywają zdezorientowani, niepewni, jak mają zareagować i w jaki sposób wesprzeć ucznia. Stres w takich sytuacjach towarzyszy często wszystkim – tikającemu uczniowi, nauczycielom i rówieśnikom. Nietrudno o błędne koło – napięcie emocjonalne nasila częstotliwość i intensywność tików, co z kolei budzi wtórny stres w otoczeniu i zwrotnie wpływa na ucznia. Jak zatrzymać takie błędne koło? Jak reagować, gdy u ucznia pojawiają się tiki?
Codzienne życie ucznia niezależnie od wieku wymaga nieustannego wysiłku intelektualnego. Jednak nie zawsze umysł działa na tak samo wysokich obrotach. Wystarczy, że uczeń jest zmęczony lub przeciążony, by pogorszyła się pamięć i koncentracja uwagi. Podobne kłopoty mogą pojawić się między innymi wraz z rozwojem zaburzeń nastroju lub nasileniem lęku. Jaki wpływ mogą mieć zaburzenia emocjonalne na funkcjonowanie intelektualne ucznia?
Według Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości, w Polsce nadwaga lub otyłość występują u 12,2% chłopców i 10% dziewcząt w wieku przedszkolnym oraz 18,5% chłopców i 14,3% dziewcząt w wieku szkolnym. Raport Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wskazał, że nadwagę i otyłość odnotowano u 32% polskich dzieci w wieku 7-9 lat, co plasuje polskie dzieci na 8. miejscu wśród badanych krajów Europy. Wraz z problemem nadmiernej masy ciała dzieci i nastolatki zmagają się z odrzuceniem rówieśniczym, niską samooceną, ciągłym stresem i lękiem. Jeśli jedzenie jest dla nich formą regulowania emocji, wpadają w błędne koło. Dowiedz się, jak wspierać rozwój emocjonalny dzieci zmagających się z otyłością, by skutecznie przeciwdziałać negatywnym konsekwencjom psychologicznym i emocjonalnym tego stanu. Przeczytaj artykuł, aby dowiedzieć się, jak pozytywnie wpływać na stan emocjonalny dzieci i młodzieży z nadwagą i otyłością oraz jakie działania mogą poprawić ich jakość życia. W materiale zwrócono uwagę na psychologiczne aspekty i rolę specjalistów w leczeniu otyłości. Wyjaśniamy, jak ważne jest podejście psychologiczne i emocjonalne.