Niebinarny uczeń w szkole – jak postępować, gdy uczeń nie utożsamia się z żadną płcią?

Okres dojrzewania to czas, w którym pojawia się nieskończona ilość wątpliwości. Jaki jestem? Kim jestem? Czy na pewno czuję się komfortowo ze swoim ciałem? Jaka jest moja orientacja seksualna? To tylko maleńka próbka pytań, które powstają w głowach zwyczajnych nastolatków. Dla niektórych z nich okres dorastania to też moment, w którym wątpliwości zaczynają krążyć wokół pojęcia płci. Dla najmłodszych pokoleń określenie „niebinarny” na stałe zagościło w słowniku i nikogo nie dziwi. Kim są uczniowie, którzy się identyfikują z tym pojęciem? Jak ich wesprzeć?

Dziecko z doświadczeniem traumy. Jak wspierać ucznia z doświadczeniem traumatycznym?

Mam złe sny, boję się zasnąć, a jak nie śpię, to i tak mi się wszystko przypomina. Nie mogę się na niczym skupić, mam poczucie, że nic nie ma sensu. Czasem czuję się tak źle, że nie wiem, co robić. Chciałbym zapomnieć o tamtej sytuacji, ale nie potrafię, ciągle mnie prześladuje . W taki sposób myślą dzieci, które doświadczyły traumy i zmagają się z zespołem stresu pourazowego. Silny uraz psychiczny może zaburzyć całe funkcjonowanie dziecka lub nastolatka. Dlatego warto wiedzieć, jak rozróżnić traumę od kryzysu sytuacyjnego i w jaki sposób wesprzeć ucznia z jej objawami. Trzeba bowiem mieć świadomość, że doświadczenie może dotyczyć każdego ucznia, a dyrektor i nauczyciele powinni być przygotowani do interweniowania w przypadku jej wystąpienia.  Dowiedz się, co może wywołać traumę oraz jak nauczyciele i specjaliści mogą wspierać dziecko z doświadczeniem traumy. 

Jak pomóc uczniom z zaburzeniami lękowymi radzić sobie podczas egzaminów. Stres lękowego nastolatka

Egzaminy ósmych klas, maturalne czy zawodowe w technikum i szkołach branżowych budzą stres u większości uczniów. To zazwyczaj nowa, dotąd niezbadana okoliczność, która w ich przeżyciu zaważy na dalszej przyszłości. Stres jest w takim momencie zupełnie naturalną reakcją. Jeśli nie paraliżuje ucznia, nie hamuje jego działań i nie wpływa w silny sposób na wyniki. Uczniowie, którzy zmagają się na co dzień z objawami zaburzeń lękowych są w podwójnie trudnej sytuacji. Ich poziom lęku jest znacznie wyższy niż u rówieśników. Jak ich wesprzeć? Dowiedz się, jak pomóc uczniom z zaburzeniami lękowymi radzić sobie podczas egzaminów.

Różne źródła deficytów uwagi. Jak wspierać uczniów z problemami koncentracji uwagi?

Koncentracja uwagi jest w szkole niezbędnym procesem poznawczym. Trudno przyswoić jakąkolwiek wiedzę, opanować nowe umiejętności, jeśli pojawiają się kłopoty w tym zakresie. Jednocześnie tak trudno jest zaakceptować fakt, że nie zawsze uczeń ma wpływ na poziom swojej koncentracji uwagi. Kłopoty w zakresie koncentracji uwagi mogą świadczyć o ADHD, depresji, zaburzeniach lękowych, PTSD i innych kłopotach zdrowia psychicznego. Jak zadbać o potrzeby uczniów z obniżonym poziomem koncentracji uwagi?

Zalecenia do pracy z uczniem z diagnozą depresji młodzieńczej – jak pomóc dziecku w szkole

Depresja to długotrwały, szkodliwy i poważny stan. Charakteryzuje się przede wszystkim nadmiernym obniżeniem nastroju, ale również innymi objawami psychicznymi, behawioralnymi i fizycznymi. Pojawienie się objawów depresyjnych zazwyczaj związane jest z aktualnie trudnymi przeżyciami. Dla dzieci i młodzieży jest to bardzo często stres związany ze szkołą: nadmierne wymagania, nasilona rywalizacja wśród uczniów, presja i przemoc rówieśnicza. Rozpoznanie depresji stawiane jest przez lekarza psychiatrę, który podejmuje decyzję o włączeniu odpowiedniego leczenia depresji. Często obok leczenia farmakologicznego zalecana jest również opieka psychologiczna lub psychoterapia. Odpowiednie zatroszczenie się o dziecko w szkole wspiera proces terapeutyczny, dzięki czemu powrót do zdrowia może nastąpić szybciej.

Czym jest nadmierny perfekcjonizm? Wsparcie uczniów z nadmiernymi oczekiwaniami wobec siebie

Presja perfekcji to prawdziwa zmora współczesnych czasów. Już w najmłodszych klasach szkoły podstawowej dostrzec można dzieci niezadowolone z własnego wyglądu, umiejętności, ocen. Przekaz medialny jest dla dzieci jasny i klarowny: musisz być piękny, silny, wysportowany, zawsze pełny energii, inteligentny i lubiany. Obraz ideału lansowany w dzisiejszym społeczeństwie utrwala się już w chłonnych umysłach najmłodszych. Prawdziwy plon zbiera jednak w okresie dojrzewania. Pojawiają się objawy depresji, zaburzeń odżywiania, zaburzeń lękowych. Jak pomóc nastolatkom poradzić sobie z nadmiernymi oczekiwaniami i perfekcjonizmem?

Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych a samoocena i ucznia

Specyficzne zaburzenia uczenia się to neurorozwojowe trudności takie jak dysleksja rozwojowa, dysortografia czy dyskalkulia. Ich źródłem nie jest ani obniżony intelekt, ani deficyty w dotychczasowej stymulacji do rozwoju. Część dzieci po prostu je ma – ujawniają się zazwyczaj dopiero na etapie szkolnym, choć pewne objawy są zauważalne wcześniej. Są też, jak wskazują badania, ogromnym ciężarem emocjonalnym dla dzieci, u których się pojawiają. Sprawdź, jak dbać o dobrostan psychiczny i poprawę samooceny ucznia, który zmaga się ze specyficznymi zaburzeniami rozwoju umiejętności szkolnych.

Szkolne wsparcie dla ucznia z rodziny, w której rozwija się proces patologiczny

Określenie „rodzina patologiczna” wydaje się skrajnie pejoratywne. Wyrażenie „patologia” nabrało w naszym społeczeństwie ogromnie negatywnego wydźwięku. „Patologii” nikt nie chce, wszyscy się jej boją, unikają, drwią z niej. W jaki sposób myśleć o skrajnie dysfunkcyjnych rodzinach, by w ogóle umieć je wspierać w rozwoju? Jak pomagać uczniom, którzy wychowują się w społecznościach marginalizowanych lub zagrożonych marginalizacją?

Chwiejny nastrój i bunt nastolatka a czynniki ryzyka i symptomy rozwijających zaburzeń osobowości

Okres dorastania to czas wielu przemian i wyzwań. To moment silnych emocji. Czasami jednak natężenie doznań nastolatka wydaje się wykraczać poza to, co naturalne dla wieku. Pojawiają się silne emocje, trudne reakcje i sztywne zachowania, które utrudniają zarówno bycie w grupie rówieśniczej, jak i w rodzinie. Budująca się osobowość wydaje się sztywna i krucha jednocześnie, pełna sprzeczności. Jak rozpoznać rozwijające się zaburzenia osobowości u nastolatka?

Bunt dwulatka i trzylatka, czyli potrzeba odrębności w naturalnym rozwoju dziecka

Zdarza się, że to, co nieznośne dla dorosłych jest kluczowe w rozwoju dzieci. Przykładem może być wspinanie się, głośne krzyczenie w czasie zabawy, beztroska twórczość wymagająca użycia dużych płaszczyzn (ścian w salonie). Nie można pominąć ciągłego brudzenia ubrań, odkrywania nowych faktur poprzez wkładanie przedmiotów do buzi, walki o swoje grabki w piaskownicy. Choć dorosłym opiekunom czasem puchnie głowa i kończy się cierpliwość, to jednak istnieją pewne prawa dzieciństwa. Jak prawo do zdrowego buntu, czyli tzw. buntu dwulatka, kiedy wydaje się, że dziecko zaczyna testować rodzicielską cierpliwość. Czy dziecko w tym wieku faktycznie "testuje" dorosłych? Czym właściwie jest bunt dwulatka, czym się objawia i co robić, gdy nie mija?