Szkoła to nie tylko miejsce nauki, ale również przestrzeń budowania relacji, tożsamości i poczucia przynależności. Dla uczniów należących do społeczności LGBT+ (osób homoseksualnych, osób biseksualnych, transpłciowych i innych osób nieheteronormatywnych), obecność akceptującego i wspierającego środowiska jest niezwykle ważna dla ich dobrostanu psychicznego, bezpieczeństwa i równych szans edukacyjnych. Niestety, wielu z nich nadal spotyka się z dyskryminacją, wykluczeniem lub przemocą w szkole.
Zgodnie z obowiązującym prawem – zarówno zwykłe papierosy, jak i ich elektroniczne odpowiedniki są objęte zakazem palenia na terenie szkoły. Zakaz palenia papierosów dotyczy nie tylko uczniów niepełnoletnich, ale również uczniów pełnoletnich oraz wszystkich pracowników szkoły, w tym nauczycieli. W artykule przedstawiamy najważniejsze regulacje wynikające z ustawy z 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.
Nastoletni wiek to okres intensywnych przemian, zarówno na poziomie biologicznym, jak i emocjonalnym. Młodzi ludzie, poszukując swojej tożsamości i autonomii, są szczególnie narażeni na ryzykowne zachowania, w tym na uzależnienia. Mechanizmy stojące za tym zjawiskiem, skuteczne sposoby wsparcia oraz rozwiązania prawne omówione zostały szczegółowo w webinarze „Uzależniony nastolatek – sposoby wsparcia i rozwiązania prawne”, który dostępny jest w Akademii ePedagogiki.
Istotną rolę w zjawisku przemocy rówieśniczej odgrywają mechanizmy społeczne, które wzmacniają jej przejawy i utrudniają reakcję na problem. Dlaczego uczniowie, którzy na co dzień wydają się wrażliwi i odpowiedzialni, mogą stać się sprawcami przemocy lub biernymi świadkami, wspierającymi agresora swoim milczeniem czy aprobatą? W artykule przyglądamy się mechanizmom społecznym, które wpływają na takie zachowania, oraz pokazujemy, jak skutecznie im zapobiegać w codziennej pracy z uczniami. Dowiedz się, jakie działania profilaktyczne mogą pomóc w budowaniu atmosfery bezpieczeństwa i wzajemnego szacunku w grupie.
W erze cyfrowej technologie informacyjno-komunikacyjne są nieodłącznym elementem życia młodych ludzi. Media społecznościowe, takie jak: Instagram, TikTok, Snapchat czy Facebook, z jednej strony umożliwiają łatwe komunikowanie się, rozwijanie pasji i dostęp do wiedzy, ale z drugiej mogą generować problemy psychiczne. Jednym z najbardziej destrukcyjnych zjawisk związanych z mediami społecznościowymi jest FOMO (ang. Fear of Missing Out) – lęk przed pominięciem. W połączeniu z uzależnieniem od ciągłego korzystania z urządzeń cyfrowych staje się to poważnym wyzwaniem dla zdrowia psychicznego uczniów. W jaki sposób można wspierać młodych ludzi w radzeniu sobie z tymi trudnościami? Kluczem jest edukacja, budowanie świadomości, wdrażanie zdrowych nawyków cyfrowych oraz stworzenie środowiska wsparcia zarówno w szkole, jak i w domu. W artykule wyjaśniamy, jak życie w otoczeniu nowych technologii, bez oderwania ręki od smartfona, wpływa na młodych ludzi. Podpowiadamy również, jak kształtować u dzieci i młodzieży umiejętność zrównoważonego korzystania z internetu oraz mediów społecznościowych.
Filmoterapia to coraz bardziej popularne narzędzie wspierające procesy terapeutyczne i wychowawcze, które z powodzeniem może być stosowane w pracy z uczniami. Nauczyciele, psycholodzy i pedagodzy szkolni coraz częściej sięgają po filmy jako sposób na poruszanie trudnych tematów, wspieranie rozwoju emocjonalnego oraz kształtowanie postaw. Wykorzystanie filmu w terapii opiera się na założeniu, że obrazy filmowe, podobnie jak literatura, mogą pobudzać do refleksji, wywoływać emocje i umożliwiać identyfikację z bohaterami, co ułatwia zrozumienie własnych problemów. W artykule wyjaśniamy, czym jest filmoterapia, jakie są jej główne cele i jak może być efektywnie wykorzystywana w codziennej pracy pedagogicznej i psychologicznej.
Posiadanie profili, tworzenie i publikowanie treści online mają znacznie szerszy wymiar niż interakcja z użytkownikami i uzyskanie polubień. Wszystko, co umieszczamy w sieci może tam pozostać na wiele lat i stać się częścią naszej historii. Historia ta będzie dostępna dla wielu ludzi, którzy być może będą decydować o karierze, czy innych ważnych aspektach przyszłości obecnych uczniów. Uczniowie są aktywni na portalach społecznościowych, znajdują się tam przecież chaty i grupy klasowe. Warto podejmować rozmowy na temat tej aktywności i wykorzystać dyskusje uczniów do promowania zasad bezpiecznego korzystania z portali społecznościowych oraz kształtowania kompetencji cyfrowych, w tym zarządzania swoim wizerunkiem, reputacją oraz dbania o prywatność. Z artykułu dowiesz się m.in.: Dlaczego warto dyskutować z uczniami na temat treści, które publikują w sieci? Jak budowany przez młodzież wizerunek w sieci może rzutować na przyszłość? Co publikować w sieci, by promować pozytywną reputację online? Jakie działania mogą podjąć nauczyciele, aby przekazać uczniom, jak chronić swoją prywatność w internecie? Jakie konsekwencje może nieść za sobą niekontrolowane rozprzestrzenianie się materiałów w internecie? Przeczytaj również: Ochrona prywatności i budowanie wizerunku w sieci. Scenariusz zajęć dla uczniów szkoły podstawowej
„Jestem gruba. Muszę schudnąć. Powinienem mniej jeść". Tego typu wypowiedzi raczej przypisane zostałyby nastolatkom w okresie dojrzewania i osobom dorosłym. Tymczasem dolna granica wieku, w którym pojawiają się pierwsze słowa krytyki względem własnego ciała stale się obniża. Podobnie jak wiek dzieci, które trafiają do opieki psychologiczno-psychiatrycznej z powodu zaburzeń odżywiania. Jak temu zapobiegać? Dowiedz się, jakie są pierwsze symptomy zaburzeń odżywiania u młodszych dzieci. Sprawdź, jak prowadzić działania profilaktyczne i interwencyjne.
Nowe przepisy dotyczące obowiązku opracowania i wdrożenia standardów ochrony małoletnich będą obowiązywały od 15 lutego 2024. Każde przedszkole, szkoła i placówka będą musiały opracować wymagane procedury. Artykuł zawiera kluczowe informacje i praktyczne wskazówki niezbędne do skutecznego opracowania i wdrożenia standardów ochrony małoletnich. Autorki wyjaśniają, czym są standardy ochrony małoletnich i szczegółowo opisują zadania związane z opracowaniem i wdrożeniem tych standardów. Na końcu podano źródła informacji i podstawę prawną regulującą te kwestie.
Pomazane kabiny w toalecie. Urwana umywalka. Mokry papier toaletowy na suficie w łazience. Zdewastowane kosze na śmieci. Wielki, wulgarny rysunek na ścianie sali gimnastycznej. Niszczenie mienia szkolnego przez ucznia zdarza się często i dotyczy zarówno szkoły podstawowej, jak i ponadpodstawowej. Dorosły na widok bezmyślnych działań młodocianych, szkolnych wandali dostaje białej gorączki. Zadaje sobie pytania. Po co? Dlaczego tak łatwo niszczy się to, co wspólne? Jak sprawić, by uczniowie uznali nareszcie, że szkoła nie jest niczyja, ale należy do całej społeczności, której uczniowie są najważniejszą częścią? W artykule wskazujemy, z czego może wynikać wandalizm w szkole i jak mu przeciwdziałać.