Współczesne badania psychologiczne i pedagogiczne wskazują na głębokie konsekwencje, jakie niesie za sobą dorastanie w rodzinie dysfunkcyjnej. Dzieci, które powinny doświadczać w domu wsparcia emocjonalnego i poczucia bezpieczeństwa, często są `świadkami konfliktów, zaniedbania czy emocjonalnego chłodu. W takich warunkach samotność przestaje być jedynie stanem przejściowym – jest stałym elementem codzienności, wpływając na rozwój emocjonalny i społeczny młodego człowieka. W sytuacjach, gdy dom rodzinny przestaje pełnić swoją podstawową funkcję ochronną, często szkoła staje się jedynym miejscem, gdzie dziecko może znaleźć wsparcie i zrozumienie. Dlatego niezwykle ważne jest zrozumienie, jak rozpoznać symptomy emocjonalnego osamotnienia u ucznia oraz jak skutecznie interweniować, aby przeciwdziałać długofalowym skutkom wychowywania się w dysfunkcyjnej rodzinie. 

Styczeń 2025 r. „Zachowania autoagresywne u uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu” to specjalistyczne szkolenie przekazujące wiedzę na temat złożoności zachowań autoagresywnych wśród uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Szkolenie jest przeznaczone zarówno dla nauczycieli w szkołach podstawowych, jak i ponadpodstawowych, którzy chcą poznać wskazówki dotyczące rozpoznawania, rozumienia i interwencji w przypadku zachowań autoagresywnych. Ekspertka, bazując na swoim doświadczeniu, omawia kluczowe aspekty związane z neuroróżnorodnością oraz wpływem różnych czynników na zachowania uczniów.

Filmoterapia to coraz bardziej popularne narzędzie wspierające procesy terapeutyczne i wychowawcze, które z powodzeniem może być stosowane w pracy z uczniami. Nauczyciele, psycholodzy i pedagodzy szkolni coraz częściej sięgają po filmy jako sposób na poruszanie trudnych tematów, wspieranie rozwoju emocjonalnego oraz kształtowanie postaw. Wykorzystanie filmu w terapii opiera się na założeniu, że obrazy filmowe, podobnie jak literatura, mogą pobudzać do refleksji, wywoływać emocje i umożliwiać identyfikację z bohaterami, co ułatwia zrozumienie własnych problemów. W artykule wyjaśniamy, czym jest filmoterapia, jakie są jej główne cele i jak może być efektywnie wykorzystywana w codziennej pracy pedagogicznej i psychologicznej.

Każdy specjalista pracujący z dziećmi o szczególnych potrzebach edukacyjnych wie, jak istotne jest właściwe dokumentowanie swojej pracy. Prowadzenie dziennika pedagoga specjalnego to nie tylko obowiązek wynikający z przepisów prawa, ale również narzędzie, które pomaga usystematyzować działania i ocenić ich skuteczność. Jednak jak sprawić, by ten dokument nie był tylko kolejnym formularzem do wypełnienia, lecz realnym odzwierciedleniem codziennych wyzwań i sukcesów w pracy z uczniami? W niniejszym artykule omawiamy praktyczne aspekty prowadzenia dziennika, dzielimy się przykładami wpisów oraz wskazujemy, na co zwrócić uwagę, aby dokumentacja ta była zarówno zgodna z wymogami formalnymi, jak i pomocna w codziennej pracy. Dowiedz się, jak skutecznie prowadzić dziennik pedagoga specjalnego i unikać typowych błędów.

Tworzenie planu pracy pedagoga specjalnego to nie tylko obowiązek, ale przede wszystkim sposób na efektywne i świadome realizowanie zadań, które mogą znacząco wpłynąć na jakość edukacji włączającej. W sytuacji, gdy prawo oświatowe nie dostarcza jednoznacznych wytycznych, opracowanie szczegółowego planu pracy staje się jednak wyzwaniem. Z artykułu dowiesz się nie tylko, dlaczego warto poświęcić czas na stworzenie takiego dokumentu, ale również jak go skutecznie zaplanować i stworzyć. Ekspertka podpowiada również, jakie narzędzia diagnostyczne i formy realizacji mogą wspierać pedagoga specjalnego w jego codziennych obowiązkach.

Uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym charakteryzuje opóźniony rozwój mowy i ograniczony zasób słów. Na ogół komunikują się oni za pomocą krótkich zdań, wyrazów lub gestów. Mają trudności z rozumieniem abstrakcyjnych pojęć, zapamiętywaniem, koncentracją i odtwarzaniem informacji. Często zmyślają i wykazują impulsywne zachowania. Edukacja tych uczniów wymaga dostosowania wymagań do poziomu rozwoju dziecka w wieku 6-9 lat, z naciskiem na proste formy komunikacji. W artykule przedstawimy skuteczne strategie komunikacyjne, które mogą pomóc nauczycielom uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym w pracy dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej.

Rozwój umiejętności wykonawczych u dzieci istotnie wpływa na ich codzienne funkcjonowanie zarówno w szkole, jak i poza nią. Wielu nauczycieli staje przed wyzwaniem skutecznego wspierania swoich uczniów w nabywaniu tych niezbędnych kompetencji. Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że deficyty w zakresie umiejętności wykonawczych powodują m.in. trudności z koncentracją, organizacją zadań czy kontrolą emocji. W artykule wyjaśniono, czym są umiejętności wykonawcze oraz przedstawiono sprawdzone strategie i narzędzia, które pomagają w przezwyciężeniu tych problemów. Omówione zostaną metody identyfikacji deficytów wykonawczych oraz kroki niezbędne do wspierania rozwoju kluczowych umiejętności. Ekspertka udziela praktycznych porad i prezentuje konkretne rozwiązania, które nauczyciel wykorzystywać w codziennej pracy z uczniami.