Zachowania seksualne u dzieci i młodzieży. Jak reagować, gdy uczeń masturbuje się w szkole?

Okres pomiędzy 7 rokiem życia a początkiem dojrzewania płciowego nazywamy czasem latencji. W tym czasie następuje wyciszenie rozwoju seksualnego i skierowanie uwagi na rozwój funkcji poznawczych. W tym czasie dziecko intensywnie rozwija się intelektualnie, skupia na nabywaniu nowych umiejętności, jak pisanie czy czytanie. Dopiero w okresie dojrzewania młody człowiek sięga znów po przyjemność wywodzącą się z własnego ciała. Wtedy jest to początek dalszego rozwoju seksualnego i w przyszłości inicjowania stosunku z drugą osobą. Dlaczego jednak zdarza się, że nauczyciele zauważają ruchy sugerujące masturbację u uczniów, którzy chodzą do pierwszej, drugiej czy trzeciej klasy szkoły podstawowej? Przede wszystkim warto zastanowić się nad funkcją dotykania genitaliów w tym okresie. Stymulacja organów płciowych dostarcza przyjemności. A to może być odpowiedzią na różnego rodzaju sytuacje, w których znajdują się dzieci. Przyjemność może być źródłem pocieszenia, autorelaksacji, ukojenia. Zdarza się, że dzieci dotykają się w sytuacjach napięcia i stresu. Szukają aktywnie źródeł redukcji napięcia i odkrywają, że pobudzanie własnych narządów płciowych obniża ich stres. Mogą w ten sposób rozładowywać też inne uczucia – lęk, złość, dostarczać sobie poczucia bezpieczeństwa, gdy go nie czują. Czasem zdarza się, że potrzeba dodatkowej stymulacji wynika z nudy. Na przykład, gdy dziecko nadruchliwe musi wysiedzieć w ławce zdecydowanie dłużej, niż pozwala mu na to jego hiperaktywny układ nerwowy. Trzeba jednak pamiętać, że podobne zachowania – manipulowanie w okolicach krocza, drapanie, ocieranie się mogą wynikać również z infekcji miejsc intymnych lub po prostu niewygodnej bielizny. Dlatego niezwykle istotne jest, by być ostrożnym i uważnym na zachowania dziecka i nie formułować wniosków zbyt szybko.