
Współczesne przedszkole to nie tylko miejsce opieki i nauki podstawowych umiejętności, ale także przestrzeń wspierająca rozwój społeczny, emocjonalny i poznawczy dziecka. Bardzo ważną rolę w tym procesie pełni psycholog przedszkolny, który współpracuje z dziećmi, rodzicami, nauczycielami oraz innymi specjalistami w placówce. Jego działania mają charakter kompleksowy, ponieważ obejmują diagnozę, wsparcie indywidualne i grupowe, profilaktykę oraz interwencje kryzysowe. Wszystkie te obowiązki wynikają z rozporządzenia MEN w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach, a ich prawidłowe wdrożenie w praktyce jest niezbędne dla zapewnienia dzieciom bezpiecznych warunków do rozwoju.

Urlop dla poratowania zdrowia – komu przysługuje? Warunkiem skorzystania z urlopu jest odpowiedni wymiar zajęć, staż pracy, ale też brak uprawnień emerytalnych. Nie bez znaczenia pozostaje też stan zdrowia nauczyciela. Sprawdź, jak załatwić urlop dla poratowania zdrowia nauczyciela.

W każdej klasie istnieje niepisana mapa relacji – sieć sympatii, przyjaźni i zależności, które tworzą szkolną rzeczywistość. Czasem jednak ktoś znajduje się poza tą mapą. Uczeń, który nie jest zapraszany do wspólnych zabaw, rozmów, czy grupowych zadań. Ktoś, kto coraz częściej spędza przerwy sam, a jego obecność w grupie zdaje się „niewidzialna”. Wykluczenie rówieśnicze nie zawsze przybiera postać otwartego prześladowania. Często jest ciche, ukryte, ale równie bolesne. Rolą nauczyciela jest nie tylko dostrzec ten proces, ale też mądrze i skutecznie zareagować.

Dyrektor szkoły może zwrócić się do organu nadzoru pedagogicznego o zgodę na zatrudnienie nauczyciela współorganizującego kształcenie, który nie posiada kwalifikacji z zakresu pedagogiki specjalnej, jeżeli mimo przeprowadzonych działań rekrutacyjnych nie udało się znaleźć odpowiedniego kandydata. W takiej sytuacji konieczne jest szczegółowe uzasadnienie wniosku – należy wykazać brak nauczycieli z wymaganymi kwalifikacjami, opisać podjęte próby ich zatrudnienia oraz wskazać, że proponowany kandydat posiada przygotowanie pedagogiczne i doświadczenie pozwalające na właściwe wspieranie uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego. W artykule przedstawiamy przykładowy sposób sformułowania takiego uzasadnienia. Artykuł dotyczy wniosku o wyrażenie zgody na zatrudnienie nauczyciela nieposiadającego wymaganych kwalifikacji, na podstawie art. 10 ust. 9 Karty Nauczyciela.

W szkołach ogólnodostępnych, w których kształceniem specjalnym są objęci uczniowie posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydane ze względu na konkretne niepełnosprawności, zatrudnia się dodatkowo tzw. nauczycieli wspomagających, specjalistów lub pomoc, z uwzględnieniem realizacji zaleceń zawartych w orzeczeniu. A co, jeżeli w orzeczeniu nie ma żadnej informacji na temat zatrudnienia dodatkowej osoby? Czy mimo to należy zatrudnić ją w szkole? Przeczytaj artykuł i dowiedz się, komu przysługuje nauczyciel wspomagający i czym można go zastąpić. Udzielone wskazówki odnoszą się do dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym oraz młodzieży w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych (szkoła branżowa, liceum, technikum).

Niektórzy ósmoklasiści podczas egzaminu końcowego będą korzystali z pomocy nauczyciela wspomagającego w czytaniu i pisaniu. Wsparcie to jest jednym z dostosowań warunków przeprowadzania egzaminu. Trzeba pamiętać, że rola tego nauczyciela istotnie różni się od roli nauczyciela współorganizującego proces kształcenia specjalnego. Wspomaganie ucznia na egzaminie ósmoklasisty ogranicza się bowiem do udzielania mu wsparcia w wypełnianiu arkusza, nie zaś rozumienia poleceń czy poszukiwania prawidłowej odpowiedzi na pytanie. Na czym więc dokładnie polega wspomaganie ucznia na egzaminie ósmoklasisty? Jak przebiega korzystanie z obecności i pomocy tego nauczyciela?

Przemoc rówieśnicza to poważne zjawisko, które w ostatnich latach niezwykle martwi środowiska szkolne. W wielu polskich szkołach trwa proces edukowania kadry pedagogicznej, rodziców i uczniów w zakresie wychwytywania zachowań przemocowych i skutecznego reagowania na nie. Skuteczna interwencja i zahamowanie agresji to jednak nie koniec. To dopiero początek pracy na rzecz przywrócenia poczucia bezpieczeństwa skrzywdzonych uczniów. W jaki sposób wspierać dzieci w procesie odbudowy relacji?

Autoagresja u dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej to jedno z trudniejszych wyzwań, przed którymi stają rodzice, nauczyciele i terapeuci. W artykule nie ograniczamy się do opisu problemu – przedstawiamy praktyczne sposoby wsparcia, które pomagają zmniejszyć ryzyko zachowań autoagresywnych i dają dziecku bezpieczne alternatywy. Omawiamy m.in. znaczenie diety sensorycznej jako codziennej profilaktyki, modyfikację otoczenia, by stworzyć dziecku przestrzeń wolną od nadmiernej stymulacji, oraz techniki regulacji emocji, które uczą dziecko wyciszania napięcia w konstruktywny sposób. Pokazujemy także, jak ważna jest współpraca specjalistów i rodziny, aby wsparcie było spójne i skuteczne. Dzięki temu każdy dorosły znajdzie tu konkretne wskazówki, które można zastosować zarówno w domu, jak i w szkole czy przedszkolu.

Czy dziecko może dobrze rozumieć matematykę, jeśli nie ma pełnego dostępu do języka? Okazuje się, że to właśnie język stanowi fundament myślenia matematycznego. Dzieci z niedosłuchem, które mają utrudniony odbiór mowy, często napotykają trudności nie z samymi obliczeniami, lecz z rozumieniem pojęć, poleceń i logicznych zależności. Artykuł pokazuje, jak język kształtuje sposób myślenia, dlaczego jego ograniczony rozwój wpływa na naukę matematyki oraz jakie strategie pomagają uczniom z niedosłuchem rozwijać kompetencje matematyczne. Dowiedz się, jak pomóc uczniom z niepełnosprawnością słuchową pokonywać trudności w liczeniu i osiągać satysfakcjonujące wyniki w nauce.

Już w wieku przedszkolnym dzieci rozpoznają pewne stereotypowe role, które przypisuje im społeczeństwo. Wkraczając na ścieżkę edukacji szkolnej często są już po prostu utwierdzane w przekonaniach, których nabrały wcześniej. Stereotypy dotyczące płci to duże zagrożenie dla poczucia własnej wartości uczniów. Ograniczają ich potencjał, utrwalają nierówności, wzmacniają poczucie presji i zniekształcają obraz rzeczywistości. Jak w pracy z dziećmi unikać stereotypów płciowych i dbać o to, aby w procesie nauki i wychowania kształtować przekonanie o równej wartości człowieka, niezależnie od płci?