Prawo oświatowe zobowiązuje szkoły i przedszkola do co najmniej dwukrotnego w ciągu roku przeprowadzenia oceny efektywności indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego. Tylko rzetelne wywiązanie się z tego obowiązku daje szansę na realne i zgodne z potrzebami wsparcie dla dziecka. Wobec tego warto dołożyć wszelkich starań, by szczegółowo przeanalizować i określić wartościowość działań podejmowanych w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Oprócz pozyskania opinii wszystkich osób pracujących z uczniem równie ważna jest opinia samego ucznia oraz jego rodziców. Sprawdź, jak dokonać wspólnej oceny efektywności indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego we współpracy z uczniem i rodzicami i poznaj zasady pozyskiwania niezbędnych informacji.
Rodzice i terapeuci coraz częściej dostrzegają deficyty rozwoju motorycznego dzieci. Sam fakt, że dziecko osiąga poszczególne kamienie milowe, nie świadczy jeszcze o jego dojrzałości motorycznej. Brak dojrzałości motorycznej manifestuje się na przykład poprzez obniżone kompetencje kończyny górnej. Trudność sprawiają wtedy takie czynności, jak chwytanie, rzucanie, łapanie, manipulowanie przedmiotami, podnoszenie, przepychanie. Ćwiczenia paluszkowe w terapii integracji sensorycznej to wartościowy i atrakcyjny sposób na usprawnianie ogólnej siły i sprawności rąk i dłoni.
Indywidualne rozmowy z uczniami są nieodłącznym elementem pracy pedagoga specjalnego. To właśnie w trakcie indywidualnych spotkań można najlepiej poznać potrzeby, trudności i mocne strony ucznia, a także zaproponować konkretne formy wsparcia. Prowadzenie takich rozmów wymaga nie tylko odpowiednich umiejętności komunikacyjnych, ale również świadomości specyfiki roli pedagoga specjalnego i wiedzy o technikach, które wzmacniają skuteczność tych interakcji. W artykule zamieszczamy praktyczne wskazówki dotyczące prowadzenia rozmów z uczniami, omówienie najczęstszych ich rodzajów oraz zasady, które pomagają budować zaufanie i skutecznie wspierać rozwój młodych ludzi. Dowiesz się również, jakie błędy mogą utrudniać skuteczną komunikację i jak ich unikać, aby rozmowa była realnym wsparciem dla ucznia. Ze wskazówek z powodzeniem mogą skorzystać również pedagog szkolny, psycholog i pozostali specjaliści zaangażowani w działalność wychowawczą i opiekuńczą w szkole.
Od 7 grudnia 2024 r. obowiązują przepisy pozwalające na prowadzenie zajęć nauczania indywidualnego stacjonarnie na terenie szkoły. Wprowadzona zmiana ma na celu ułatwienie organizacji indywidualnego nauczania. Nowe regulacje budzą jednak pewne wątpliwości. W artykule odpowiadamy na najczęściej zadawane pytania oraz wyjaśniamy, jak organizować indywidualną naukę zgodnie z prawem.
Pomoc dla ucznia, który zmaga się z trudnościami w zakresie zdrowia psychicznego lub rozwija się w sposób neuroatypowy to proces złożony i wieloaspektowy. Dla terapeutów opinia o funkcjonowaniu ucznia w szkole to niezwykle cenne źródło informacji. Pomaga w rzetelnej diagnozie, rozumieniu trudności pacjenta i planowaniu potrzebnych oddziaływań. W jaki sposób ją napisać, by była naprawdę użyteczna? Które informacje należy uznać za przydatne, a które powinny zostać ograniczone do minimum? W artykule zamieszczono wskazówki dla nauczycieli dotyczące opracowania opinii dla terapeuty zewnętrznego – psychologa i psychiatry.
Lęk towarzyszy wielu osobom z zaburzeniami integracji sensorycznej, choć naturalny, może znacząco utrudniać codzienne życie i obniżać jego jakość. W odpowiedzi na ten problem ważne jest zrozumienie mechanizmów łączących trudności sensoryczne z reakcjami lękowymi. Skuteczne reagowanie na potrzeby pacjentów, u których obserwuje się lęk przy zaburzeniach integracji sensorycznej, zapewni podopiecznym poprawę komfortu i jakości życia.
Według aktualnych koncepcji psychologicznych kryzys emocjonalny to przejściowy stan nierównowagi wewnętrznej, wywołany przez krytyczne wydarzenie lub sytuację życiową, która wymaga istotnych zmian i rozstrzygnięć. Jakie wydarzenia mogą sprawić, że w stanie kryzysu znajdzie się dziecko lub nastolatek? Na jakie sygnały zwracać uwagę? W jaki sposób wesprzeć ucznia w drodze do odzyskania równowagi? Jakie kroki warto podjąć? W artykule udzielamy praktycznych wskazówek, jak pomóc dziecku w kryzysie psychicznym.
Dostarczenie do przedszkola lub szkoły orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania zobowiązuje placówkę do zorganizowania nauki poza szkołą. Jak zorganizować naukę ucznia, który nie może uczęszczać do szkoły? Jak w takim przypadku powinna wyglądać edukacja włączająca oraz czy ten tryb nauczania nadal może być realizowany w formie zdalnej? Jak organizować nauczanie indywidualne w przedszkolu? W artykule zajedziesz odpowiedzi na te oraz inne pytania organizację indywidualnej nauki dzieci i młodzieży. Uwzględniono w nim najnowsze zmiany, które zaczną obowiązywać już od 7 grudnia 2024 r.
Funkcjonowanie w społeczeństwie wymaga przeróżnych kompetencji, których rozwój zaczyna się zaraz po narodzinach i trwa do końca życia. Już na etapie swobodnych zabaw w piaskownicy dzieci ćwiczą umiejętności komunikacyjne, wyrażanie własnych emocji i potrzeb, formułowanie opinii, asertywność, empatię, rozwiązywanie konfliktów. Zdarza się jednak, że ujawniają się deficyty i dysharmonie w rozwoju społecznym, które utrudniają dzieciom życie w grupie. W takich sytuacjach potrzebują dodatkowych oddziaływań i mądrego wsparcia.
Nauczyciele coraz bardziej doceniają aktywny udział uczniów w życiu szkoły. Jednak rzeczywiste dzielenie się z nimi decyzyjnością nadal sprawia im trudność. Tymczasem samorządność uczniowska to jeden z ważniejszych elementów edukacji niezbędnej do kształtowania postaw demokratycznych i obywatelskich. Przedstawiamy sposoby przygotowywania społeczności uczniowskiej do samodzielnego i odpowiedzialnego funkcjonowania. Wprowadzając proponowane rozwiązania dyrektor szkoły, wychowawca oraz nauczyciel mogą wpłynąć na zwiększenie potencjału edukacyjnego i wychowawczego funkcjonowania samorządu uczniowskiego w szkole.