„Nie chcę żyć" usłyszane w przedszkolu. Co robić gdy dziecko ma myśli samobójcze?

Wydaje się, że słowa „ nie chcę żyć" w ustach dziecka powinny od razu zaalarmować otoczenie. „Lepiej by było, gdyby mnie nie było, chciałbym zasnąć i się nie obudzić " i wiele innych dziecięcych wypowiedzi czasem ginie w codzienności. Czasami dorośli opatrują je etykietą „szuka uwagi , przejdzie mu ". Myśl „chciałbym zniknąć" brzmi inaczej niż „chcę się zabi ć", choć powinna być podobnie alarmująca. Dlaczego? Ponieważ jest to myśl rezygnacyjna, która u dziecka pozbawionego wsparcia może zmienić się z czasem w realny plan samobójczy. Należy uświadomić sobie, że takie myśli pojawiają się już kilkulatków. I chociaż przedszkolak raczej nie mówi, że chce popełnić samobójstwo, jego problemu mogą być równie poważne, co u nastolatków. O ile jednak dużo mówi się o tym, jak rozmawiać z nastolatkiem, tak rzadko wspomina się o dzieciach w młodszej grupie wiekowej.