kryzys

Myśli rezygnacyjne i myśli samobójcze u nastolatków. Jak reagować, gdy uczeń mówi, że nie chce żyć?

Myśli rezygnacyjne i myśli samobójcze u nastolatków. Jak reagować, gdy uczeń mówi, że nie chce żyć?

Nie chcę już czuć tego wszystkiego, wszystkim byłoby beze mnie lepiej, nikomu nie jestem potrzebny – aż strach pomyśleć, ile takich myśli kłębi się w nastoletnich głowach. Statystyki pokazują, że kilkanaście procent osób wśród młodzieży w wieku nastoletnim wyraża niezadowolenie ze swojego życia*. Wielomiesięczne oczekiwanie w kolejce do psychologa dziecięcego pokazuje, jak wiele z nich potrzebuje wsparcia i zatroszczenia się o zdrowie psychiczne. Niestety, liczba prób samobójczych pokazuje, że w wielu przypadkach zaburzenia psychiczne zaczyna się leczyć za późno. Każdy dorosły mający pod opieką dzieci i nastolatków powinien wiedzieć, jak zareagować, gdy dziecko ujawnia myśli rezygnacyjne lub samobójcze. Dobrze jest również umieć je rozróżnić. Co na temat myśli samobójczych oraz myśli rezygnacyjnych u dzieci i młodzieży powinien wiedzieć każdy nauczyciel? Jak reagować na wyraźnie artykułowane myśli rezygnacyjne i myśli samobójcze u nastolatków i jak rozmawiać o problemach?

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Czym są myśli rezygnacyjna oraz myśli samobójcze i jak je odróżnić?
  • Czy internet i gry komputerowe faktycznie są źródłem myśli samobójczych wśród nastolatków?
  • Z jakimi problemami borykają się polskie dzieci i młodzież?
  • Jakie są najczęstsze przyczyny występowania myśli samobójczych i rezygnacyjnych?
  • Co zrobić w przypadku ujawnienia myśli rezygnacyjnych lub samobójczych przez ucznia?
  • Kiedy wezwać rodziców ucznia, a kiedy karetkę?
Sprawdź inne serwisy