Młodzi interwenci: jak wesprzeć kolegę w kryzysie – scenariusz zajęć on-line dla uczniów klas VII, VIII i szkół średnich

Natalia Perek

Autor: Natalia Perek

Dodano: 10 marca 2021

Scenariusz zajęć dla uczniów klas VII-VIII oraz uczniów szkół średnich. Celem zajęć jest przygotowanie uczniów do reagowania w sytuacjach kryzysowych dotyczących rówieśników. Przed przeprowadzeniem zajęć przeczytaj artykuły:

 


Uczestnicy

uczniowie klas  VII, VIII i szkół średnich

Cele ogólne

psychoedukacja w zakresie interwencji kryzysowej – poszukiwania źródeł wsparcia dla siebie i rówieśników

Cele szczegółowe

  • profilaktyka zachowań autodestrukcyjnych w grupach młodzieżowych
  • wsparcie budowania relacji opartej na zaufaniu z młodzieżą
  • trening zachowań empatycznych, uważności na emocje i potrzeby innych

Czas trwania

45 minut

Potrzebne materiały

warsztat opracowany jest w formie online do przeprowadzenia w wybranym komunikatorze internetowym. Potrzebne są materiały dołączone do scenariusza.

Liczba uczestników

zespół klasowy

Żyjemy w czasach ogromnego kryzysu psychicznego dzieci i młodzieży. Coraz więcej młodych ludzi korzysta z pomocy psychologów, psychiatrów, ośrodków interwencyjnych. Wielu z nich jednak żyje w ukryciu, o ich kłopotach wiedzą tylko najbliżsi – najczęściej rówieśnicy, ukrywający dylematy kolegów przed dorosłymi. Warsztat ma na celu zachęcenie uczniów do angażowania nauczycieli, wychowawców, psychologów i pedagogów szkolnych we wspólną pomoc dla rówieśników zmagających się z różnorodnymi problemami.

Przygotowanie do warsztatów

Praca będzie się toczyć wokół dyskusji oraz zadań realizowanych w grupach. Warto zadbać o to, by uczestnicy mieli włączone kamery i mikrofony oraz był w pomieszczeniu przebywali sami.

W komunikatorze konieczne są funkcje podziału uczestników na grupy. 

Istotne jest, by zajęcia powinno poprzedzić jasne ustalenie zasad pracy grupowej, dotyczących:

  • poufności: doświadczenia osobiste uczestników, jeśli się nimi podzielą, nie zostaną przekazane nikomu, kto nie uczestniczył w warsztacie;
  • unikania oceny: zachęcamy grupę, by potraktowała sytuacje opisywane przez innych, jako materiał do wspólnej pracy, nie poddajemy go krytyce;
  • unikania agresji.

Wprowadzenie

Dziś porozmawiamy o tym, jak zostać superbohaterem. Zostanie nim każdy, kto uratuje czyjeś życie lub zdrowie. Wydaje się, że potrzeba do tego nadprzyrodzonej mocy, ale to nic mylnego, wystarczy odpowiednio zareagować, gdy ktoś z naszego otoczenia wpada w kłopoty. Zdarza się, że towarzyszymy komuś, kto tkwi w trudnej sytuacji. Zastanawiam się, jakie kłopoty kolegów mogły was zaniepokoić? Jak myślicie, co można nazwać kryzysem?

Prowadzący prosi, by uczestnicy wypełnili ankietę przygotowaną w programie internetowym, na przykład https://www.mentimeter.com/ i odpowiedzieli na pytanie: Jakiego rodzaju kryzysu może doświadczać Twój rówieśnik?

Po podsumowaniu ankiety prowadzący przechodzi do wspólnej analizy wyników.

Pomocne będą pytania:
  • Jak myślicie, jakie kłopoty najczęściej dotyczą osób w waszym wieku?
  • Jakie sytuacje mogą powodować kryzys u nastolatka?
  • Co najtrudniej powiedzieć dorosłym?
  • Co może powstrzymywać przez zaangażowaniem dorosłego w pomoc dla kolegi?
  • Z jakich powodów młodzież utrzymuje swoje problemy w tajemnicy?
  • Jakie mogą być oznaki kryzysu u waszego rówieśnika?
  • W jaki sposób młodzież może szukać pomocy dla siebie?
  • Komu najtrudniej powiedzieć o kłopocie?

Zadanie 1. Myśli, obawy i dylematy. Praca w mini grupach

W dołączonej do scenariusza karcie pracy znajduje się opis 4 sytuacji, które mogą dotyczyć nastolatka. Zadaniem uczniów jest opracowanie mapy myśli osoby opisanej w historii. Uczniowie pracują podzieleni na maksymalnie 5 osobowe grupy, spisują swoje pomysły, by następnie zaprezentować je na forum.

Przydatne mogą być pytania:
  • Jakie uczucia wzbudziły w was przeczytane historie?
  • Co myślicie o sytuacji bohaterów?
  • Dlaczego waszym rówieśnikom tak zależy na utrzymaniu ich sytuacji w tajemnicy?
  • W jaki sposób bohaterowie mogliby zorganizować pomoc dla swoich rówieśników?
  • Czy są jakieś sposoby, by poprosić o pomoc anonimowo?
  • Jakie obawy mogą towarzyszyć bohaterom?
  • Co mógłby zrobić dorosły, by pomóc opisanym nastolatkom?

Zadanie 2. Lista przydatnych kontaktów. Praca w mini grupach

Prowadzący dzieli uczniów na grupy. Ich zadaniem będzie stworzenie listy miejsc, w których nastolatek otrzyma pomoc. Warto poprosić uczniów, by znaleźli w swojej okolicy:

  • ośrodki interwencji kryzysowej,
  • ośrodki wsparcia dla młodzieży,
  • fundacje i stowarzyszenia, które pomagają młodzieży,
  • poradnie psychologiczno-pedagogiczne i poradnie zdrowia psychicznego,
  • środowiskowe centra pomocy dla dzieci i młodzieży.

Dodatkowo istotne będą wszelkie miejsca, w których nastolatek może otrzymać pomoc anonimowo: telefony zaufania, czaty, na których można porozmawiać z psychologiem etc.

Zadanie 3. Czym jest granica lojalności – kiedy należy zgłosić kłopot i komu? Burza mózgów

W sytuacjach opisanych w poprzednim zadaniu wasi rówieśnicy obserwowali kłopoty przyjaciela, ale nie wiedzieli, jak zareagować. Być może zastanawiali się, czy poproszenie o pomoc dorosłego nie pogorszy sprawy, nie spowoduje, że stracą zaufanie najlepszego kumpla.

Prowadzący zaprasza uczniów do wspólnej dyskusji pytając:

  • Jak sądzicie, gdzie przebiega granica lojalności?
  • Kiedy sytuacja absolutnie wymaga interwencji osób trzecich?
  • Jakie ryzyko niesie brak reakcji?
  • Czy zaufanie można odbudować, jeśli przyjaciel uzyska pomoc?
  • W jaki sposób można wytłumaczyć bliskiej osobie swoją decyzję o zgłoszeniu kłopotów?
  • Czy można negocjować z kolegą, kogo poinformuje się o trudności?
  • Czy jest jakiś sposób na to, by w szkole zgłosić anonimowo czyjś problem?

Podsumowanie

Zdarza się, że ktoś z naszego bliskiego otoczenia zmaga się z poważnym problemem, którego do końca nie rozumiemy. Naturalne są różne dylematy, wątpliwości, zawahanie wtedy, gdy decydujemy się zgłosić sprawę osobie trzeciej. Jednak w obliczu konsekwencji, jakie niesie za sobą pozostawienie przyjaciela samego z trudnościami, warto rozważyć, czy naruszenie jego zaufania nie będzie jednak drogą do tego, by uzyskał wartościową pomoc.

Informacje zwrotne

Przydatne jest zebranie refleksji uczestników na temat zajęć, ich tematyki, użyteczności ćwiczeń, sposobu prowadzenia warsztatu. W wersji online uczestnicy mogą wypełnić mini ankietę. Pomoże to określić zapotrzebowanie grupy na dalsze oddziaływania.

Podgląd dokumentów:

Dodano: 10 marca 2021

Autor: Natalia Perek

Psycholog, psychoterapeuta dzieci i młodzieży. Absolwentka psychologii klinicznej i zdrowia na Uniwersytecie Łódzkim oraz czteroletniego, całościowego kursu psychoterapii w ramach Szkoły Psychoterapii Dzieci i Młodzieży przy Laboratorium Psychoedukacji i Ośrodku Regeneracja w Warszawie. Ukończyła również dwustopniowe Studium Pomocy Psychologicznej i Interwencji Kryzysowej Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Podyplomowy Kurs Arteterapii Polskiego Instytutu Ericksonowskiego. Pracowała jako psycholog w Oddziale Psychiatrii Dziecięcej. Obecnie prowadzi psychoterapię indywidualną dzieci i młodzieży oraz wsparcie rodzicielskie w Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w SPZOZ oraz w Ambulatorium Stresu w Łodzi.

Tematyka

Sprawdź inne serwisy