autoagresja

Zachowania autoagresywne u dzieci i młodzieży ze spektrum autyzmu. Jak skutecznie reagować?

Zachowania autoagresywne u dzieci i młodzieży z diagnozą zaburzeń ze spektrum autyzmu to temat, który budzi wiele pytań zarówno wśród nauczycieli, terapeutów, jak i rodziców. Jakie są ich przyczyny? Jak odróżnić zachowanie wynikające z potrzeby regulacji emocjonalnej od objawu głębszych trudności? Jakie strategie interwencyjne są najbardziej skuteczne? Na te i wiele innych pytań odpowiada ekspertka – Aleksandra Kubala-Kulpińska, pedagog, terapeuta pedagogiczny i psychotraumatolog, w webinarze dostępnym w Akademii ePedagogiki: Zachowania autoagresywne u uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

1 stycznia 2025 r.
Aktualności

Zachowania autoagresywne u ucznia z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Zachowania autoagresywne u uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

„Zachowania autoagresywne u uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu” to specjalistyczne szkolenie przekazujące wiedzę na temat złożoności zachowań autoagresywnych wśród uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Szkolenie jest przeznaczone zarówno dla nauczycieli w szkołach podstawowych, jak i ponadpodstawowych, którzy chcą poznać wskazówki dotyczące rozpoznawania, rozumienia i interwencji w przypadku zachowań autoagresywnych. Ekspertka, bazując na swoim doświadczeniu, omawia kluczowe aspekty związane z neuroróżnorodnością oraz wpływem różnych czynników na zachowania uczniów.

Korzyści dla uczestnika:

Zdobycie szczegółowej wiedzy na temat różnych rodzajów zachowań autoagresywnych oraz czynników wpływających na ich występowanie.
Poznanie skutecznych metod interwencji i postępowania w przypadku zachowań autoagresywnych w celu zapewnienia efektywnego wsparcia dla uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Zrozumienie wpływu czynników, takich jak napady padaczkowe, alergie, sposób odżywiania oraz zaburzenia przetwarzania sensorycznego, na zachowania agresywne i autoagresywne.
Nabycie umiejętności redukcji lęku i stresu w celu przeciwdziałania zachowaniom autoagresywnym.
Zdobycie praktycznych narzędzi i technik, które ułatwią pracę z uczniami z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, pomagając im w rozwijaniu umiejętności radzenia sobie ze stresem i niepokojem, zarówno w szkole podstawowej, jak i ponadpodstawowej.

To tylko impuls! Zestaw psychoedukacyjnych kart pracy

Samouszkodzenia to objaw zaburzeń regulacji emocji, które niestety niezwykle często towarzyszą nastolatkom zmagającym się z depresją, zaburzeniami lękowymi lub adaptacyjnymi lub przeżywają innego rodzaju kryzys psychiczny. Praca nad wygaszeniem samookaleczeń to długotrwały proces terapeutyczny. Ogromnie ważne jest, by uczeń potrafił połączyć objaw z emocjami i sytuacjami, jakie go wywołują. Karty pracy mogą być pomocne w nauce samoobserwacji własnych przeżyć emocjonalnych i reakcji na nie.

Wykorzystaj również:

Twórz własne karty pracy i w kreatywny sposób rozwijaj umiejętności swoich uczniów! Za pomocą kreatora kart pracy z łatwością przygotujesz ciekawe materiały ćwiczeniowe odpowiednie dla Twoich uczniów. PRZETESTUJ!

Próby samobójcze u dzieci i młodzieży – Epedagogika.pl

Próby samobójcze u dzieci i młodzieży. Przyczyny, symptomy, zapobieganie

Problem zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży wciąż bywa niedostrzegany lub bagatelizowany, mimo że jego konsekwencje mogą być tragiczne. Samobójstwo to druga – po wypadkach i nagłych urazach – najczęstsza przyczyna zgonów wśród młodych ludzi. W obliczu tych niepokojących statystyk konieczne jest podejmowanie systematycznych działań profilaktycznych i prewencyjnych przez cały rok – zarówno w szkole, jak i w środowisku domowym. Warto zadać sobie pytanie: jakie sygnały mogą świadczyć o kryzysie psychicznym u dziecka lub nastolatka? Jakie działania można podjąć, aby próby samobójcze nie były wynikiem zaniedbań ze strony dorosłych?

Zachowania samobójcze wśród dzieci i młodzieży to poważny problem społeczny, który wymaga stałej uwagi i systemowych działań. W 2023 roku Komenda Główna Policji odnotowała aż 1 994 próby samobójcze w grupie wiekowej 7–18 lat. Spośród nich 78 dotyczyło dzieci w wieku 7–12 lat, a aż 1 916 młodzieży w wieku 13–18 lat. Chociaż w porównaniu do roku 2022 wzrost ten wyniósł „tylko” 2,9%, to wciąż utrzymuje się niepokojąco wysoki poziom tego zjawiska. Warto również podkreślić, że w 2023 roku odnotowano 145 zgonów samobójczych wśród dzieci i nastolatków – to pierwszy od 2018 roku spadek ich liczby, jednak nadal stanowią one dramatyczny sygnał alarmowy. W obliczu tych danych kluczowe staje się rozpoznawanie sygnałów ostrzegawczych i podejmowanie działań wspierających dzieci i młodzież zarówno w domu, jak i w szkole – aby próby samobójcze nie były skutkiem niedostrzeżonych kryzysów i zaniedbań ze strony dorosłych.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Jakie są najczęstsze przyczyny samobójstw wśród dzieci i młodzieży?
Dlaczego plotka, bullying i cyberbullying tak często stanowią przyczynę targnięcia się na własne życie?
W jaki sposób ocenić ryzyko podjęcia próby samobójczej przez ucznia?
Które zachowania i postawy sprzyjają agresji wśród dzieci i młodzieży?
Jakie sytuacje mogą świadczyć o tym, że dziecko jest ofiarą przemocy rówieśniczej?
O czym pamiętać podczas tworzenia systemu przeciwdziałania przemocy rówieśniczej?

Przeczytaj również:

Marzenna Czarnocka
11 września 2024 r.
Top tematy

Myśli rezygnacyjne i myśli samobójcze u nastolatków. Jak reagować, gdy uczeń mówi, że nie chce żyć?

Nie chcę już czuć tego wszystkiego, wszystkim byłoby beze mnie lepiej, nikomu nie jestem potrzebny – aż strach pomyśleć, ile takich myśli kłębi się w nastoletnich głowach. Statystyki pokazują, że kilkanaście procent osób wśród młodzieży w wieku nastoletnim wyraża niezadowolenie ze swojego życia*. Wielomiesięczne oczekiwanie w kolejce do psychologa dziecięcego pokazuje, jak wiele z nich potrzebuje wsparcia i zatroszczenia się o zdrowie psychiczne. Niestety, liczba prób samobójczych pokazuje, że w wielu przypadkach zaburzenia psychiczne zaczyna się leczyć za późno. Każdy dorosły mający pod opieką dzieci i nastolatków powinien wiedzieć, jak zareagować, gdy dziecko ujawnia myśli rezygnacyjne lub samobójcze. Dobrze jest również umieć je rozróżnić. Co na temat myśli samobójczych oraz myśli rezygnacyjnych u dzieci i młodzieży powinien wiedzieć każdy nauczyciel? Jak reagować na wyraźnie artykułowane myśli rezygnacyjne i myśli samobójcze u nastolatków i jak rozmawiać o problemach?

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Czym są myśli rezygnacyjne oraz myśli samobójcze i jak je odróżnić?
Czy internet i gry komputerowe faktycznie są źródłem myśli samobójczych wśród nastolatków?
Z jakimi problemami borykają się polskie dzieci i młodzież?
Jakie są najczęstsze przyczyny występowania myśli samobójczych i rezygnacyjnych?
Co zrobić w przypadku ujawnienia myśli rezygnacyjnych lub samobójczych przez ucznia?
Kiedy wezwać rodziców ucznia, a kiedy karetkę?

Zachowania autoagresywne ucznia – czy szkoła podejmuje interwencję?

Zachowania autoagresywne, w tym samouszkodzenia czy próby samobójcze zdarzają się nie tylko w czasie wolnym od zajęć – nierzadko mają miejsce w szkole. Zdarzenie tego rodzaju w żadnym wypadku nie może zostać zignorowane. Poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące postępowania w sytuacji, gdy uczeń targnął się na swoje zdrowie lub życie w czasie zajęć organizowanych przez szkołę.

Chcesz dowiedzieć się więcej? Dołącz do Akademii ePedagogiki i obejrzyj szkolenie: Zachowania autoagresywne u uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
Do webinaru dołączono materiały specjalne:

Arkusz obserwacji dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu pod kątem traumy
Check lista: Dostosowanie przestrzeni do potrzeb ucznia z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
Kwestionariusz wywiadu z rodzicami na temat zachowań problemowych u dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
Test przesiewowy – podejrzenie zaburzeń ze spektrum autyzmu
Prezentacja: Zachowania autoagresywne u ucznia z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Jakie działania należy podjąć w przypadku stwierdzenia autoagresji u ucznia?
Jakie są zasady współpracy z rodzicami i kiedy wymagana jest zgoda ucznia na zaangażowanie rodziny w proces wsparcia?
Czy zachowania autoagresywne powinny wpływać na ocenę zachowania ucznia?

Nie dla autoagresji – scenariusz profilaktyczny dla szkół ponadpodstawowych

Czasami ból, którego nie widać, boli najbardziej. Czasami trudno znaleźć słowa, by opisać, co dzieje się w środku. Samookaleczenia to nie tylko rany na ciele – to często sposób, by na chwilę uciszyć chaos, który panuje w emocjach. To nie krzyk o uwagę, ale cichy sygnał, że coś jest nie do uniesienia. Dlatego właśnie ten warsztat jest tak ważny. Jego celem nie jest ocenianie, ale zrozumienie. Nie chodzi o pouczanie, lecz o wspólne szukanie lepszych dróg radzenia sobie. W bezpiecznej przestrzeni, wśród rówieśników, można spróbować nazwać to, co trudne. Posłuchać. Zrozumieć. I zobaczyć, że nie jest się samym.

Uczestnicy	Uczniowie szkół ponadpodstawowych
Cele ogólne	profilaktyka zachowań ryzykownych: samouszkodzenia
Cele szczegółowe	wsparcie uczniów w poszukiwaniu rozwiązań innych niż samookaleczenia rozwój umiejętności autoregulacji emocji: identyfikowania, nazywania, wyrażania uczuć wsparcie procesu komunikacji w grupie rówieśniczej wzmocnienie uczniów w zakresie kryzysowych interwencji rówieśniczych psychoedukacja w zakresie zachowań ryzykownych zapobieganie zachowaniom ryzykownym w grupie rówieśniczej budowanie atmosfery bezpieczeństwa i zaufania w grupie rozwijanie empatii w grupie rówieśniczej
Potrzebne materiały	Załącznik nr 1. Samouszkodzenia, a potrzeby długopisy, ołówki arkusze brystolu, mazaki kartki karteczki samoprzylepne
Czas trwania	2x45 minut
Liczba uczestników	20 – 30 osób

Arkusz obserwacji dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu pod kątem traumy
Check lista: Dostosowanie przestrzeni do potrzeb ucznia z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
Kwestionariusz wywiadu z rodzicami na temat zachowań problemowych u dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
Test przesiewowy – podejrzenie zaburzeń ze spektrum autyzmu
Prezentacja: Zachowania autoagresywne u ucznia z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Samookaleczenia wśród uczniów – jak reagować samookaleczenia dzieci i młodzieży?

Samookaleczenia wśród uczniów – jak reagować na samookaleczenia dzieci i młodzieży?

Od kilku lat skala problem samookaleczeń wśród młodzieży w Polsce rośnie w piorunującym tempie. Obserwujemy silny kryzys zdrowia psychicznego i społecznego. Samookaleczenia wśród coraz młodszych nastolatków budzą silne emocje. W dorosłych rośnie lęk, bezradność, poczucie winy, żal, ale i złość. Wielu nauczycieli i rodziców po prostu nie wie, co robić. Dowiedz się, jak przeciwdziałać i jak reagować na zachowania autoagresywne wśród uczniów.

Czym są samookaleczenia? Przede wszystkim wynikają z trudności w zakresie regulacji emocji. Są często dążeniem do choć chwilowej ulgi w przedłużającym się cierpieniu. Mogą być wyrazem poczucia braku kontroli, przeciążenia, silnego napięcia, ale i złości. Przybierają różne postaci, choć zazwyczaj wiążemy je z nacięciami na przedramionach. Jak im przeciwdziałać?

Nacięcia, mocne zadrapania, otarcia, rozbite kostki u rąk, przypalanie papierosem, strzelanie z gumek recepturek – to tylko część czynności, które można nazwać samouszkodzeniem. Bywają nimi ugryzienia, rozdrapywanie ran i skórek wokół paznokci. Czasem to wyrywanie włosów i rzęs, nakłuwanie skóry. Dziecko może ranić się dyskretnie, w sposób praktycznie niezauważalny – nie zawsze jest to pocięty nadgarstek czy okolice ud.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Czym jest samookaleczanie?
Jak samookaleczają się dzieci i młodzież?
Objawem jakich problemów jest samookaleczanie się dzieci i młodzieży?
Na jakie bodźce młodzież reaguje samookaleczaniem się?
Gdzie może leżeć przyczyna zadawania sobie bólu fizycznego?
Jak rozmawiać z uczniem, który się okalecza?
Na co zwracać uwagę we współpracy z rodzicami?
Jak prowadzić działania profilaktyczne w szkole?

Przeczytaj również:

Samookaleczanie – co może szkoła?

Natalia Perek
3 października 2022 r.
Top tematy

Samookaleczenie i autoagresja u dzieci. Jak reagować, by wspierać, a nie nasilać zachowania?

Zdarza się w szkolnym życiu momenty całkowitej bezradności. Kiedy nie wiadomo, co robić, jak to robić i czy w ogóle jakakolwiek reakcja ma sens. Często do takiego rodzaju „ściany” nauczyciele i inni pracownicy szkoły dochodzą w relacji z dzieckiem autoagresywnym. Karzącym fizycznie samego siebie, niemal codziennie, bez zahamowania, pogrążonym w świecie bólu. Wbrew pozorom, problem samookaleczania u dzieci nie jest rzadkim zjawiskiem. Nie zawsze bowiem przejawy autodestrukcyjnych zachowań u malucha są widoczne na pierwszy rzut oka.

Arkusz obserwacji dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu pod kątem traumy
Check lista: Dostosowanie przestrzeni do potrzeb ucznia z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
Kwestionariusz wywiadu z rodzicami na temat zachowań problemowych u dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
Test przesiewowy – podejrzenie zaburzeń ze spektrum autyzmu
Prezentacja: Zachowania autoagresywne u ucznia z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Czym przejawiają się zachowania auotestrukcyjne?
Jakie mogą być przyczyny samookaleczania u dzieci i nastolatków?
W jaki sposób reagować, gdy dziecko się okalecza?
Czy nauczyciel może użyć siły, kiedy dziecko jest agresywne?
W jaki sposób organizować pomoc długofalową dla dziecka pogrążonego w świecie bólu?