Zachowania autoagresywne, w tym samouszkodzenia czy próby samobójcze zdarzają się nie tylko w czasie wolnym od zajęć – nierzadko mają miejsce w szkole. Zdarzenie tego rodzaju w żadnym wypadku nie może zostać zignorowane. Poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące postępowania w sytuacji, gdy uczeń targnął się na swoje zdrowie lub życie w czasie zajęć organizowanych przez szkołę.
Informacja o zażyciu lub zażywaniu środków odurzających poprzez uczniów nie może zostać zignorowana przez szkołę. W związku z sytuacjami zagrożenia zdrowia i życia szkoła zobowiązana jest wdrożyć procedury postępowania i reagowania w sytuacjach kryzysowych. Taki dokument powinien być w każdej jednostce oświaty. Uczniowie, ale również ich rodzice powinno zostać niezwłocznie objęciu wszechstronną pomocą psychologiczno-pedagogiczną. Pojawia się jednak wątpliwość – czy szkoła ma obowiązek zawiadomienia sądu rodzinnego o zażywaniu środków odurzających?
Przeniesienie do szkoły noża lub innego niebezpiecznego narzędzia nie może zostać zlekceważone przez nauczycieli i dyrektora. Dyrektor jest bowiem odpowiedzialny za zapewnienie bezpieczeństwa uczniom i nauczycielom, dlatego konieczne jest zbadanie sytuacji podjęcie odpowiednich kroków. Sprawdź, jak postępować, jeżeli w szkole pojawia się uczeń z nożem w kieszeni.
Każdego roku z ucieka z domu kilka tysięcy chłopców i dziewczynek. Najmłodsi uciekinierzy to czwartoklasiści, choć decydują się na ucieczkę zdecydowanie rzadziej niż uczniowie w okresie dojrzewania w wieku 14–17 lat. Czy da się temu zapobiec? Co jest najczęstszą przyczyną ucieczek? Jakie kroki mogą podjąć nauczyciele oraz rodzice, zanim dziecko ucieknie z domu, aby zapobiec zaginięciu? Sprawdź, jakie sygnały mogą zwiastować planowaną ucieczkę.
Obchodzony 10 września Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom to święto zainicjowane w 2003 roku przez Międzynarodowe Towarzystwo Zapobiegania Samobójstwom (IASP) we współpracy z Światową Organizacją Zdrowia (WHO) i Światową Federacją Zdrowia Psychicznego (WFMH). W tym dniu szczególną uwagę zwraca się na często niedostrzegalny i bagatelizowany problem zdrowia psychicznego. Działania profilaktyczne i prewencyjne muszą być jednak podejmowane przez cały rok, szczególnie w śród dzieci i młodzieży. Targnięcie się na własne życie stanowi drugą co do wielkości, po wypadkach i nagłych urazach, przyczynę zgonów młodych ludzi. Na jakie sygnały należy zwracać uwagę i jakie działania podejmować, aby próby samobójcze u dzieci i młodzieży nie były konsekwencją zaniedbań w szkole i środowisku rodzinnym?
Agresywnego i niestosującego się do obowiązujących zasad ucznia nie można skreślić z listy uczniów tak długo, jak długo jest objęty obowiązkiem szkolnym. W skrajnych przypadkach dziecko lub nastolatka można przenieść do innej szkoły. Jest to jednak ostateczność, a decyzji w tej sprawie agresywnego ucznia nie może podjąć wychowawca, rada pedagogiczna czy dyrektor. Decyduje bowiem kurator oświaty. Dowiedz się, jak uzasadnić wniosek i na jakie opinie się powołać, aby wniosek dyrektora szkoły w sprawie przeniesienia agresywnego ucznia do innej szkoły został rozpatrzony pozytywnie.
Agresję kojarzymy zazwyczaj z czymś złym; biciem, zabieraniem, obelgami słownymi. Nie jest to jednak takie proste w przypadku dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w szczególności z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. U nich agresja jest często nieudanym szukaniem pomocy, próbą kontaktu, zaproszeniem do komunikacji. Równie często bywa reakcją na nękanie rówieśnicze, którego doświadcza wielu uczniów z ASD. Dowiedz się, jak radzą sobie uczniowie ze spektrum autyzmu w obliczu przemocy rówieśniczej.
Od kilku lat skala problem samookaleczeń wśród młodzieży w Polsce rośnie w piorunującym tempie. Obserwujemy silny kryzys zdrowia psychicznego i społecznego. Samookaleczenia wśród coraz młodszych nastolatków budzą silne emocje. W dorosłych rośnie lęk, bezradność, poczucie winy, żal, ale i złość. Wielu nauczycieli i rodziców po prostu nie wie, co robić. Dowiedz się, jak przeciwdziałać i jak reagować na zachowania autoagresywne wśród uczniów.
Szkoła jest systemem naczyń powiązanych. Gdy ktoś ten system opuści, zmiana odczuwalna jest na wielu poziomach. Inaczej jednak reagować będziemy, gdy zmiana zachodzi w sposób zupełnie naturalny, a inaczej, gdy mamy do czynienia z wydarzeniem kryzysowych. Gdy mówimy o nagłej utracie w wyniku zdarzenia kryzysowego, może ona mieć bardzo duże przełożenie na przebieg procesu grupowego. Jak rozmawiać z uczniami po śmierci członka społeczności szkolnej?
Od kilku tygodni w tysiącach szkół w całej Polsce uczą się dzieci, które wraz ze swoimi rodzinami uciekły z Ukrainy. Dwa lata temu z powodu pandemii szkoły musiały, w ciągu kilku tygodni przekształcić się w funkcjonujące całkowicie zdalnie instytucje edukacyjne. W tym roku mierzą się z przekształceniem na miejsca dwujęzycznego nauczania. Jak w obliczu kryzysu migracyjnego zadbać o dobro uczniów i nauczycieli? Jak poradzić sobie w nowej, wielokulturowej rzeczywistości?