Praca z grupą wymaga szerokiego spektrum kompetencji. Nauczyciel codziennie korzysta ze swoich umiejętności adaptacji do zmiennych warunków, pokładów cierpliwości i kreatywności. Zwłaszcza, gdy uczniowie mają odmienne zasoby i zupełnie różne potrzeby. Frustracja nadchodzi, gdy nauczyciel czuje się bezradny i mało skuteczny. Co zrobić, gdy uczniowie nie wykonują poleceń i nie biorą aktywnego udziału w procesie nauczania. Co może leżeć u źródła takiej sytuacji?
W ostatnich latach coraz ważniejszą rolę w procesie edukacyjnym odgrywają nowoczesne metody nauczania. Jednym z popularniejszych sposobów zachęcania uczniów do nauki jest wprowadzanie elementów grywalizacji. Okazuje się, że (kojarzące się z życiem pozaszkolnym) gry pozwalają na zwiększenie motywacji do nauki i są doskonałą zachętą do podejmowania przez uczniów określonych działań. Dowiedz się, jak efektywnie wykorzystać mechanizmy gier do nauki, a także jakie korzyści płyną z wprowadzenia tych rozwiązań podczas pracy w szkole. W artykule przedstawimy konkretne narzędzia, które można wykorzystać, aby skutecznie angażować uczniów, którzy będą zdobywać wiedzę, a przy okazji trenować logiczne myślenie oraz rozwijać umiejętność współpracy i komunikacji.
Zaburzenia ze spektrum autyzmu to temat, który może wydawać się trudny do omówienia z uczniami. Jednak jego zrozumienie jest bardzo ważnym krokiem do wykształcenia empatii, akceptacji i wsparcia dla osób, które mogą postrzegać świat inaczej niż większość. W środowisku szkolnym rozmowa na temat zaburzeń ze spektrum autyzmu nabiera szczególnego znaczenia. Szkoła to miejsce, w którym dzieci spędzają dużo czasu, zdobywają nie tylko wiedzę, ale także kompetencje społeczne. To tu kształtują się ich postawy wobec odmienności. Ucząc dzieci, jak rozmawiać o zaburzeniach ze spektrum autyzmu i jak wspierać kolegów i koleżanki, nauczyciel przyczynia się do tworzenia bezpiecznego i przyjaznego środowiska dla wszystkich uczniów. Dowiedz się, jak rozmawiać z dziećmi o zaburzeniach ze spektrum autyzmu.
Dzieci z zespołem Downa często ocenianie są przez pryzmat wielu stereotypów. Wiedza o ich rozwoju nie jest powszechna. Często mylny obraz budują błędne przekonania, zbyt duże uogólnienia. Każde z nich rozwija się inaczej, często ich możliwości są ograniczane przez innego rodzaju współwystępujące problemy. Dzieci z zespołem Downa (ZD) korzystają również z nauki w szkołach ogólnodostępnych. Dlatego tak istotne jest, by dobrze rozumieć ich potrzeby. W artykule przedstawiono najczęściej występujące problemy uczniów z ZD w szkole masowej. Autorka podpowiada, jak na etapie edukacji wczesnoszkolnej pracować nad spójnością i wzajemną akceptacją w klasie, do której uczęszcza dziecko z ZD.
Niech rzuci kamieniem nauczyciel, który w swojej klasie nie miał nigdy „niegrzecznego dziecka”. W każdej szkole i klasie wcześniej czy później znajdą się dzieci, które swoim zachowaniem będą sprawiały problemy wychowawcze, będą silnie wpływały (zwykle negatywnie) na proces grupowy czy wręcz uniemożliwiały przeprowadzenie lekcji. Większość nauczycieli ma swoje sprawdzone metody na takie sytuacje, ale coraz częściej zdarza się, że i one zawodzą, a na „współczesne” dzieci po prostu nie będą działać. Self-Reg to metoda zarządzania stresem, którą stworzył kanadyjski psycholog Stuart Shanker. Dlaczego nawiązuję do stresu mówiąc o „niegrzecznych” dzieciach? Bo każde „niegrzeczne” dziecko, które spotkacie na swojej drodze jest w istocie rzeczy dzieckiem zestresowanym, przebodźcowanym, nieradzącym sobie ze swoimi problemami.
Piosenka Czerwonych Gitar opisuje przeróżne działania, które jest w stanie podjąć zakochany nastolatek, mimo ciągłego odrzucenia – „tak bardzo się starałem, a ty teraz nie chcesz mnie…”. Zdarza się, że nauczyciele patrzą na te pierwsze miłosne historie z pobłażliwością. A przecież sami nie mogli jej zdzierżyć u dorosłych, gdy przeżywali swoją nastoletnią miłość. Dorośli często zapominają o tym, co dla nastolatków jest oczywiste. O tym, że złamane serce boli nie tylko bohaterów filmów dla młodzieży. Przeczytaj artykuł i skorzystaj ze wskazówek, jak w szkole reagować na zakochanych nastolatków. Dowiedz się także czego nie mówić, aby pozornie niewinnym żartem nie urazić młodego człowieka.
Nowe wyniki badań naukowych przedstawiają coraz szerszą wiedzę na temat przebiegu procesu uczenia się oraz tego, co mu sprzyja, a co go utrudnia. Nierzadko wiedza ta jest sprzeczna z popularnymi przekonaniami czy intuicją, a czasem nawet z praktyką szkolną. Warto jednak przyjrzeć się tym informacjom i wykorzystywać je w swojej pracy, a także przekazywać uczniom. Jak więc rozwijać umiejętności uczenia się – przedstawiamy 6 głównych zasad.
Przepraszam to podobno najtrudniejsze słowo świata. Gdy wypowiadają je uczniowie, odczuwamy satysfakcję. Sami jednak nieczęsto go używamy uważając je za oznakę słabości i zagrożenie dla naszego autorytetu. Tymczasem przepraszanie ma ogromną moc. W artykule wyjaśniamy, dlaczego przepraszanie uczniów przez nauczycieli może być traktowane jako ważne narzędzie wychowawcze.
Praca grupowa w edukacji to nie tylko metoda aktywizująca uczniów, ale także klucz do rozwijania ich umiejętności współpracy i komunikacji. Chociaż nauczyciele chętnie stosują tę formę, często napotykają wyzwania w jej realizacji. Jak skutecznie organizować zadania w grupie? Jak sprawiedliwie ocenić wkład każdego ucznia? W artykule przedstawiamy tajniki efektywnej pracy grupowej. Przedstawiamy korzyści płynące z dobrze przeprowadzonej lekcji oraz wyjaśniamy, jakie metody oceniania można zastosować, by były one sprawiedliwe dla wszystkich.
Obowiązkiem każdego nauczyciela, także wychowawcy klasy jest dbanie o zdrowie i bezpieczeństwo uczniów w czasie, gdy pozostają pod opieką szkoły. Niewłaściwe wywiązywanie się z tego zadania może doprowadzić do pociągnięcia wychowawcy do odpowiedzialności pracowniczej, dyscyplinarnej, karnej a także cywilnej. By tego uniknąć warto wiedzieć, jakie działania i zaniechania są zagrożone sankcjami prawnymi, a które pomogą wychowawcy zapewnić uczniom bezpieczeństwo i zatroszczyć się o ich zdrowie.