
Rozwijający się mózg dziecka jest niezwykle wrażliwy na wszelkie wpływy. Zarówno biologiczne, jak i środowiskowe. Deficyty w zakresie rozwoju ośrodkowego układu nerwowego mogą znacząco wpływać na funkcjonowanie ucznia. Czasami sprawiają, że uczeń staje się bezradny i sfrustrowany. Ani on, ani jego otoczenie, nie rozumie ograniczeń, które mu towarzyszą. Bez odpowiedniej diagnozy i rozpoznania nieprawidłowości oraz wskazówek do pracy trudno poradzić sobie z nawarstwiającymi się problemami. Dowiedz się, jak pracować z uczniami z OUN i jak wspierać ich w na co dzień.
Czasami mimo wielu prób zrozumienia zachowania i funkcjonowania ucznia dorośli nadal nie znajdują odpowiedzi. Nie rozumieją, dlaczego pamięć dziecka jest tak krótka i zawodna. Pojawiają się kłopoty z komunikacją, pamięcią, koncentracją uwagi i uczeniem się nowych informacji. Reakcje bywają nieadekwatne do sytuacji a zrozumienie dla konsekwencji czynów niewielkie. W opisach nauczycieli pojawiają się określenia, takie jak: leniwy, krnąbrny, pojawiają się napady furii, gdy coś idzie nie po jego myśli, uparty, często reaguje oporem, sztywny, rozproszony, ma pamięć złotej rybki. Te negatywne określenia wynikają często z bezradności i frustracji dorosłych, nie ze złej woli. Środowisko ma poczucie, że dziecko nie uczy się nowych, adaptacyjnych zachowań lub ich nauka wymaga czasu dużo dłuższego, niż u rówieśników. Jednocześnie nie wie, co z tym faktem zrobić.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
- Jak rozpoznać niepokojące objawy w funkcjonowaniu dziecka w środowisku przedszkolnym lub szkolnym?
- Czym jest diagnoza całościowa i jakie znaczenie ma w ocenie rozwoju psychologicznego ucznia?
- Jak deficyty w zakresie koncentracji, ekspresji słownej czy rozumienia wpływają na proces nauczania i relacje rówieśnicze?
- Jakie są najczęstsze zaburzenia dotyczące zdrowia psychicznego dzieci i nastolatków?
- Jakie znaczenie dla funkcjonowania ucznia w szkole ma współpraca z psychologiem, logopedą lub psychiatrą dziecięcym?
- Jak przebiega diagnoza zaburzeń psychicznych?
- Na czym polega leczenie zaburzeń emocjonalnych oraz jak dostosować terapię do stopnia nasilenia objawów?
- Czy nadwrażliwość na dotyk, lęk lub wycofanie społeczne świadczą o zaburzeniach o podłożu neurologicznym lub psychicznym?
- Czym różni się diagnoza przedszkolna od diagnozy w wieku szkolnym i jakie kompetencje są oceniane w każdej z nich?
- Jak specjaliści mogą wspierać ucznia w kształtowaniu kompetencji społecznych, poznawczych i komunikacyjnych?
Pozostało jeszcze 78% treści
Aby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp.
Uzyskaj dostęp do portalu a wraz z nim:
- Dostęp do stale aktualizowanej wiedzy z zakresu prawa oświatowego.
- Wsparcie ekspertów w rozwiązywaniu indywidualnych problemów.
- Praktyczne wskazówki i porady ułatwiające codzienną pracę.
- Baza kilkuset scenariuszy i kart pracy gotowych do wydrukowania i zastosowania na zajęciach.
- Atrakcyjne materiały multimedialne – słuchowiska, webinaria i gry dydaktyczne.
Jeżeli posiadasz już konto
Zaloguj się
Autor: Natalia Perek
Psycholog, psychoterapeuta dzieci i młodzieży. Absolwentka psychologii klinicznej i zdrowia na Uniwersytecie Łódzkim oraz czteroletniego, całościowego kursu psychoterapii w ramach Szkoły Psychoterapii Dzieci i Młodzieży przy Laboratorium Psychoedukacji i Ośrodku Regeneracja w Warszawie. Ukończyła również dwustopniowe Studium Pomocy Psychologicznej i Interwencji Kryzysowej Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Podyplomowy Kurs Arteterapii Polskiego Instytutu Ericksonowskiego. Pracowała jako psycholog w Oddziale Psychiatrii Dziecięcej. Obecnie prowadzi psychoterapię indywidualną dzieci i młodzieży oraz wsparcie rodzicielskie w Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w SPZOZ oraz w Ambulatorium Stresu w Łodzi.