Żaden akt prawa oświatowego nie zawiera listy dokumentów, które powinien tworzyć i gromadzić wychowawca oddziału. Wytyczne ma prawo ustalić dyrektor szkoły, ale nie zawsze to robi. Dlatego, jeżeli w Twojej szkole nie ma takiego obowiązku, rozważ założenie własnej teczki. Lista dokumentów tworzonych przez wychowawców nazywana jest często „teczką wychowawcy”. Potrzebę powstania takiej teczki często wskazują sami nauczyciele. Zestaw dokumentów opracowanych przez wychowawcę jest bardzo przydatny, gdyż gromadzi informacje potrzebne w czasie pełnienia roli nauczyciela sprawującego opiekę nad oddziałem klasowym. Jeśli dyrektor uzna, że ustandaryzowanie „teczki wychowawcy” usprawni organizację pracy szkoły, może narzucić jej zawartość. W publikacji znajdziesz wzory potrzebnych dokumentów.
Mimo wielu kampanii społecznych i coraz większej świadomości społecznej dotyczącej tolerancji, wciąż możemy zauważyć oznaki nietolerancji wśród uczniów. By wprowadzić w szkole czy klasie kulturę opartą na akceptacji i poszanowaniu równości, musimy działać u podstaw. Warto zacząć od uświadamiania, skąd biorą się objawy nietolerancji i jakie są ich przyczyny. Pracując z uczniami na przyczynach, a nie objawach, możemy spodziewać się dużo lepszych rezultatów. Niniejsza publikacja zawiera scenariusze zajęć o tematyce tolerancji dla uczniów wszystkich klas szkół podstawowych. Dedykowana jest nauczycielom, wychowawcom i specjalistom pracującym z uczniami szkoły podstawowej. Materiały można wykorzystać podczas opracowywania programu wychowawczo-profilaktycznego oraz planów prac: wychowawcy, psychologa, pedagoga szkolnego.
Opracowanie indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych jest jednym z najtrudniejszych zadań, z którymi mierzą się nauczyciele i specjaliści pracujący z uczniami posiadającymi orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Wskazówki zawarte w przepisach prawa oświatowego mają bardzo ogólny charakter, dlatego pojawia się wiele pytań dotyczących nie tylko treści, ale także procedury opracowania i modyfikacji IPET. Usystematyzuj swoją wiedzę i poznaj odpowiedzi na najtrudniejsze pytania, a w razie potrzeby – wykorzystaj gotowe wzory dokumentów
Czym są wagary? Dlaczego jedni uczniowie decydują się na unikanie lekcji, inni nie? Wydawać by się mogło, że odpowiedź jest prosta. Jedni rzetelnie podchodzą do obowiązków, inni nie. Czy zjawisko wagarów jest jednak tak proste i świadczy o tym, jaki jest uczeń? A może wagary są objawem innych trudności? Często wynikają przecież z nadmiernego stresu, poczucia braku rozwiązania piętrzących się problemów szkolnych. Czasem na wagary chodzą nastolatki zmagające się z depresją, zaburzeniami adaptacyjnymi, poczuciem odrzucenia i osamotnienia. Mogą wskazywać również na przemoc szkolną i być sposobem na jej unikanie. Dlatego tak ważne jest rozpoznanie, z jakiego powodu konkretny uczeń opuszcza zajęcia. Niniejsza publikacja jest dedykowana nauczycielom, wychowawcom i specjalistom pracującym z uczniami szkoły podstawowej i ponadpodstawowej. Materiały można wykorzystać podczas opracowywania programu wychowawczo-profilaktycznego oraz planów prac: wychowawcy, psychologa, pedagoga szkolnego.
Żyjemy w czasach ogromnego kryzysu psychicznego dzieci i młodzieży. Coraz więcej młodych ludzi korzysta z pomocy psychologów, psychiatrów, ośrodków interwencyjnych. Wielu z nich jednak żyje w ukryciu, a o ich kłopotach wiedzą tylko najbliżsi – najczęściej rówieśnicy, ukrywający dylematy kolegów przed dorosłymi. Młodzież wie o sobie nawzajem zdecydowanie więcej niż podejrzewają dorośli. Gdy okazuje się, że jeden z uczniów doświadczał przemocy, miał myśli samobójcze, okaleczał się, najczęściej wiedzieli o tym jego rówieśnicy. Dlaczego nie mówili o tym nauczycielom? Z perspektywy dorosłego ujawnienie takiego sekretu pozwoliłoby udzielić pomocy znacznie wcześniej, udałoby się zapobiec najpoważniejszym konsekwencjom sytuacji. Z punktu widzenia nastolatka nie jest to jednak oczywiste.Dlatego też warto zachęcać uczniów do angażowania nauczycieli, wychowawców, psychologów i pedagogów szkolnych we wspólną pomoc dla rówieśników zmagających się z różnorodnymi problemami.
Każdy nauczyciel przynajmniej raz w karierze spotka się z kryzysową sytuacją któregoś ze swoich uczniów. I na taką ewentualność warto być przygotowanym, bo często to właśnie pracownicy szkoły stoją na pierwszej linii interwencyjnego wsparcia. W publikacji tej wyjaśniamy czym jest kryzys, jakie rodzaje kryzysów można wyróżnić oraz co wskazuje na to, że uczeń znalazł się w kryzysie. W drugiej części omówiono zagadnienia bezpośrednio związane z interwencją – od czego zacząć, jak rozmawiać z uczniem i jakich działań bezwzględnie unikać. Na koniec nasi eksperci podpowiadają, jak przeprowadzać interwencję kryzysową w sytuacjach takich jak samookaleczanie się ucznia, śmierć członka społeczności szkolnej czy też kradzież.
Nauczyciel wspomagający pomaga uczniowi z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego oraz nauczycielom pracującym z nim. Przepisy prawa oświatowego nie precyzują, jaką dokumentację powinien prowadzić nauczyciel wspomagający, ale może on samodzielnie utworzyć teczkę nauczyciela wspomagającego, w której będzie gromadził informacje na temat swojej codziennej pracy i realizacji zadań wyznaczonych przez dyrektora. Eksperci portalu ePedagogika.pl zaproponowali dokumenty, które mogą być włączone do takiej teczki. Ostatecznie o zakresie prowadzonej dokumentacji decyduje jednak dyrektor szkoły.
Myśli rezygnacyjne pojawiają się już u kilkulatków.Mimo że tak małe dziecko raczej nie powie wprost, że nie chce żyć, to problem może być równie poważny, jak u nastolatków.O ile jednak dużo mówi się o tym, jak rozmawiać z nastolatkiem, tak rzadko wspomina się o dzieciach w młodszej grupie wiekowej.Dlatego pierwsza część publikacji dotyczy tego co robić, gdy młodszy uczeń ma myśli rezygnacyjne.Dowiesz się z niej m.in.: jakie problemy dziecko manifestuje swoim zachowaniem, jakich problemów doświadcza dziecko kilkuletnie, jak rozmawiać z rodzicami, aby mogli pomóc swoim dzieciom w radzeniu sobie z trudnościami. Co na temat myśli samobójczych oraz myśli rezygnacyjnych u dzieci i młodzieży powinien wiedzieć każdy nauczyciel? Jak reagować na wyraźnie artykułowane myśli rezygnacyjne i myśli samobójcze u nastolatków i jak rozmawiać z nimi o problemach? Odpowiedzi znajdziesz w drugiej części publikacji.
Do gabinetów psychologów dziecięcych coraz częściej trafiają rodzice zaniepokojeni tym, jak ich dziecko się odżywia. Obserwują wycofanie córki czy syna z jedzenia wspólnie z rodziną, nasilające się ograniczenia ilości jedzenia, dążenie do odchudzania się, wykonywania ćwiczeń, odrzucania różnych produktów. Dlatego zarówno rodzice, jak i szkoła powinni wiedzieć, na jakie sygnały zwrócić uwagę i jak na nie reagować. Niniejsza publikacja jest dedykowana nauczycielom, wychowawcom i specjalistom pracującym z uczniami szkoły podstawowej. Materiały można wykorzystać podczas opracowywania programu wychowawczo profilaktycznego oraz planów prac: wychowawcy, psychologa, pedagoga szkolnego. Zachęcamy do skorzystania ze scenariuszy zajęć dla uczniów dotyczących profilaktyki i psychoedukacji w kontekście zaburzeń odżywiania.
Wydawać by się mogło, że pierwsze przygody z alkoholem to domena licealistów – prawie dorosłych, eksperymentujących na osiemnastkach. Niestety, w rzeczywistości pierwszy kontakt z alkoholem dzieci mają dużo wcześniej. Okazuje się, że wiek 13 lat i 2 miesiące to czas przeciętnej inicjacji alkoholowej. Pierwszy „zawrót głowy” ma więc za sobą już większość trzynastolatków. Dlaczego młodzież tak wcześnie sięga po alkohol i jak nauczyciel powinien rozmawiać z uczniami na ten temat? Niniejsza publikacja jest dedykowana nauczycielom, wychowawcom i specjalistom pracującym z uczniami szkoły podstawowej. Materiały można wykorzystać podczas opracowywania programu wychowawczo-profilaktycznego oraz planów prac: wychowawcy, psychologa, pedagoga szkolnego.