Scenariusz zajęć dla uczniów klas V-VIII szkoły podstawowej, przygotowujących się do przyjęcia do klasy ucznia pochodzącego z Ukrainy. W czasie zajęć dzieci dowiedzą się m.in. czym jest tolerancja i jak niewielkie znaczenie w codziennym życiu mają takie różnice jak pochodzenie i narodowość. Zajęcia stwarzają także szansę na zadawanie pytań i rozwiania wątpliwości dotyczących nowego ucznia i kraju jego pochodzenia.
Przeczytaj artykuł: Uczeń z Ukrainy – etapy adaptacji i formy wsparcia oferowane przez wychowawcę
Uczestnicy: |
uczniowie klas V–VIII |
Cele: |
|
Metody pracy: |
|
Formy pracy: |
|
Środki dydaktyczne: |
|
Czas realizacji: |
60–80 min. |
Nauczyciel wyjaśnia uczniom czym jest tolerancja i nietolerancja. W dyskusji uczniowie wymieniają podłoże nietolerancji: religia, tradycja, pochodzenie, rasa, orientacja seksualna, wygląd, zamożność, niepełnosprawność.
Następnie nauczyciel włącza film „Tolerance, Dialog, Cooperation” (film dostępny w serwisie YouTube TUTAJ >>),
Uczniowie dyskutują o tym, co zobaczyli. Z pomocą nauczyciela odpowiadają na pytania:
Ćwiczenie „Jak się czujesz, gdy czegoś nie rozumiesz?”
Nauczyciel prosi uczniów, aby opisali sytuacje z życia, w których nie rozumieli osób przebywających w ich otoczeniu. Przykładem będzie np. przebywanie w owej prowadzonej przez dorosłych. Następnie nauczyciel informuje uczniów, że wezmą udział w eksperymencie.
Dwie chętne osoby zakładają słuchawki i słuchają muzyki, aby reszta mogła ustalić temat rozmowy i słowa klucze.
Na przykład jeśli klasa chce rozmawiać o odrabianiu lekcji, musi zastąpić słowa związane ze szkołą pojęciami z innej dziedziny – może by to np. piłka nożna. Bramkarz to uczeń, który rozwiązuje zadania, napastnik to nauczyciel zadający pracę domową, rodzice to pomocnicy, a sama praca domowa to oczywiście piłka.
Po ustaleniu tematu rozmowy i ustaleniu słów kluczowych, ochotnicy zdejmują słuchawki. Ich zadaniem jest włączenie w rozmowę. Prawdopodobnie uczniowie szybko zorientują się, że rozmowa dotyczy czegoś innego niż wynika to ze stosowanych w niej pojęć.
Gra nie powinna trwać dłużej niż 10-15 minut. Może zakończyć się wcześniej, jeżeli widoczne stało się znużenie uczniów i brak chęci kontynuowania zabawy. Gra może także zakończyć się wcześnie, w przypadku rozpoznania prawdziwego tematu rozmowy.
Ćwiczenie „Czym się różnisz od innych?”
Uczniowie siadają w grupach pięcio- lub sześcioosobowych. Nauczyciel wręcza im arkusz szarego papieru. Zadaniem uczniów jest narysowanie kwiatu (o tylu płatkach, ile jest osób w grupie) i łodygi z dwoma listkami. Każdy płatek jest podpisany imieniem kolejnego uczestnika zabawy.
Uczeń w swoim płatku wpisuje to, co go różni od innych osób w grupie. Ma to być coś charakterystycznego tylko dla tej osoby, np. „tylko ja jestem jedynakiem”, „przeczytałem wszystkie książki Tolkiena”, „hoduję pawie”, „złamałem prawą rękę”.
W środku kwiatka uczniowie wypisują cechy, które łączą wszystkich, np. każdy z nas jest uczniem tej klasy, lubimy szkolne dyskoteki, marzymy o wakacjach itp. Na listkach każda grupa zapisuje wspólnie wymyślone hasło lub cytat.
Quiz „Co to za kraj?”
Nauczyciel dzieli klasę na 2 grupy, każda grupa dostaje dzwonek, dla zasygnalizowania gotowości do odpowiedzi. Nauczyciel zadaje pytanie, pokazuje obrazki lub włącza utwór*. Uczniowie mają 30 sekund żeby naradzić się i odpowiedzieć na pytanie, kiedy będą gotowi powinni zadzwonić dzwonkiem. Za każde pytanie drużyna dostaje 1 punkt.
* Do quizu można wykorzystać załączniki lub dołączoną prezentację multimedialną.
Quiz
Po zakończeniu quizu nauczyciel mówi, że ma niespodziankę dla uczniów. Temat Ukrainy i tolerancji był poruszony, ponieważ w najbliższym czasie do klasy dołączy nowy uczeń/nowa uczennica … (imię), który/która pochodzi z Ukrainy.
Nauczyciel pozwala uczniom zadawać pytania na temat nowego kolegi/koleżanki. Dzieci powinny mieć możliwość zadać każde pytanie, nawet jeżeli wydaje się ono obraźliwe lub „głupie”. Jeżeli pytanie jest „dziwne” np. „Czy w Ukrainie mają Internet?”, warto na nie odpowiedzieć, ponieważ uczeń może bezmyślnie powtarzać stereotypy, a opowiadając na pytania możemy je obalać.
Źródła: