Nigdy nie zabraknie pomysłów na zabawę. Scenariusz zajęć o niepełnosprawności
Scenariusz zajęć dla dzieci w wieku 3-4 lat ukierunkowanych na wprowadzenie tematyki niepełnosprawności. W czasie zajęć dzieci będą rozwijały kompetencje związane z empatią oraz dowiedzą się, na czym polega akceptacja dla odmienności.
|
Uczestnicy |
dzieci w wieku przedszkolnym (3-4 lata) |
|
Cele zajęć |
|
|
Potrzebne materiały |
|
|
Czas trwania |
20–25 minut |
|
Liczba uczestników |
oddział |
Przebieg zajęć
Wprowadzenie – 3 minuty
Prowadzący zaprasza dzieci do kręgu i pyta, czy wiedzą, co znaczy słowo: niepełnosprawność. Ważne jest, by zebrać wszystkie skojarzenia dzieci, uznać je i wytłumaczyć, jeśli nie są adekwatne. Zadaniem prowadzącego jest wyjaśnienie grupie, że osoba z niepełnosprawnością, to osoba, która może mieć kłopoty z:
- poruszaniem się,
- samodzielnością,
- wzrokiem, słuchem,
- mową,
- rozumieniem sytuacji.
Plansze "Drużyna bohaterów” – 10 minut
Prowadzący pokazuje dzieciom plansze z obrazkami, na których widoczne są dzieci z niepełnosprawnościami. Opowiada, że Drużyna Bohaterów to dzieci, które mają różne trudności, ale robią wszystko, by móc spędzać czas z innymi.
Następnie nauczyciel pyta dzieci: Czy widzicie na obrazkach, jakie kłopoty mają te dzieci?
Pokazuje wózki inwalidzkie, protezy, które zastępują ręce lub nogi, kule.
Następnie prowadzący pokazuje dzieciom kolejno obrazki, kładzie na środek pudełko z zabawkami i pyta:
- W co się można pobawić z Alą?
- Maniek ma taką rączkę, jak robocik. Myślicie, że dałby radę układać klocki?
- Olek jest niewidomy. Nie zobaczy, co robicie, ale może mamy na to jakiś sposób?
- Tomek i Julka jeżdżą na wózkach. Co byśmy mogli im zaproponować do zabawy?
- Karol ma nogę robocika. Potrafi biegać, skakać, ale może się szybciej męczyć. W co się z nim pobawić?
Gdy uczestnicy odpowiedzą na pytania, można zapytać jeszcze, czy znają dzieci, które nie mówią albo nie rozumieją, co się dzieje wokół nich. Jak można się z nimi pobawić?
Zabawa ,,Mimo wszystko potrafisz!” – 5 minut
Zabawa polega na tym, by dzieci próbowały różnych czynności z ograniczeniami. Na przykład:
- rozpoznawanie smaków z zamkniętymi oczami,
- podawanie sobie piłki jedną ręką,
- spacer przez salę z zasłoniętymi oczami,
- rozpoznanie przedmiotu tylko go dotykając,
- poproszenie kolegę o to, by się przesiadł bez użycia słów.
Ważne jest, by nauczyciel powtarzał dzieciom, że nawet gdy mają kłopot, potrafią zrobić różne rzeczy.
Zakończenie – 2 minuty
Prowadzący dziękuje dzieciom za wspólną zabawę, podkreślając, że dzięki ich otwartości ktoś, kto ma kłopot i jest mniej sprawny mógłby być z nimi w grupie, bawić się i uczyć. Ważne jest, by pokazać, że niepełnosprawność nie jest niczyją winą i warto wesprzeć kolegę, który ma trudności.
Podgląd dokumentów:
