Akceptacja dla odmienności to jeden z podstawowych warunków tworzenia harmonijnego, bezpiecznego dla wszystkich społeczeństwa. Dzieci w wieku 7–10 lat dostrzegają różnice między sobą. Nie zawsze potrafią samodzielnie włączyć do zabawy kolegów, którzy funkcjonują w odmienny sposób. Czasami nie rozumieją zachowania np. uczniów w spektrum autyzmu lub trudno im znaleźć sposób na wspólną zabawę z dziećmi niepełnosprawnymi ruchowo. Może pojawić się lęk przed potraktowaniem kolegi w niewłaściwy sposób lub zwyczajna obawa przed nieznanym. Przy minimalnym wsparciu dorosłego zwykle okazuje się, że kreatywność i otwartość dzieci pozwalają na wspólne zabawy mimo odmiennych możliwości i zasobów. Dlatego psychoedukacja w obszarze akceptacji dla odmienności jest tak istotna.
Uczestnicy
|
uczniowie klas I–III szkoły podstawowej
|
Cel ogólny
|
rozwijanie akceptacji dla odmienności
|
Cele szczegółowe
|
rozwój akceptacji dla różnic indywidualnych
profilaktyka wykluczenia w grupie rówieśniczej
zmniejszenie ryzyka mechanizmów stygmatyzacji ze względu na odmienność
wzrost spójności i integracji grupy rówieśniczej
rozwój empatii
|
Potrzebne materiały
|
- załącznik nr 1. Wyjątkowi goście
- kredki, flamastry
- liny do zaznaczania pól w grze na podłodze
- dwa duże arkusze papieru
|
Czas trwania
|
45 minut
|
Liczba uczestników
|
zespół klasowy
|
Pozostało jeszcze 80% treści
Aby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp.
Uzyskaj dostęp do portalu a wraz z nim:
- Dostęp do stale aktualizowanej wiedzy z zakresu prawa oświatowego.
- Wsparcie ekspertów w rozwiązywaniu indywidualnych problemów.
- Praktyczne wskazówki i porady ułatwiające codzienną pracę.
- Baza kilkuset scenariuszy i kart pracy gotowych do wydrukowania i zastosowania na zajęciach.
- Atrakcyjne materiały multimedialne – słuchowiska, webinaria i gry dydaktyczne.
Jeżeli posiadasz już konto
Zaloguj się
Autor: Natalia Perek
Psycholog, psychoterapeuta dzieci i młodzieży. Absolwentka psychologii klinicznej i zdrowia na Uniwersytecie Łódzkim oraz czteroletniego, całościowego kursu psychoterapii w ramach Szkoły Psychoterapii Dzieci i Młodzieży przy Laboratorium Psychoedukacji i Ośrodku Regeneracja w Warszawie. Ukończyła również dwustopniowe Studium Pomocy Psychologicznej i Interwencji Kryzysowej Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Podyplomowy Kurs Arteterapii Polskiego Instytutu Ericksonowskiego. Pracowała jako psycholog w Oddziale Psychiatrii Dziecięcej. Obecnie prowadzi psychoterapię indywidualną dzieci i młodzieży oraz wsparcie rodzicielskie w Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w SPZOZ oraz w Ambulatorium Stresu w Łodzi.