Czym są wagary? Co za nimi stoi? Dlaczego jedni uczniowie decydują się na unikanie lekcji, inni nie? Wydawać by się mogło, że odpowiedź jest prosta. Jedni rzetelnie podchodzą do obowiązków, inni nie. Czy zjawisko wagarów jest jednak tak proste i świadczy o tym, jaki jest uczeń? A może wagary są objawem innych trudności? Często wynikają z nadmiernego stresu, poczucia braku rozwiązania piętrzących się problemów szkolnych. Czasem na wagary chodzą nastolatki zmagające się z depresją, zaburzeniami adaptacyjnymi, poczuciem odrzucenia i osamotnienia. Mogą wskazywać również na przemoc szkolną i być sposobem na jej unikanie. Zadaniem scenariusza jest wsparcie nauczycieli w budowaniu pozytywnej relacji z uczniami, która chroni ich przed wyborem wagarów jako sposobu radzenia sobie.
Uczestnicy
|
Nauczyciele pracujący z uczniami:
- klas VIII szkół podstawowych
- klas I-II szkół ponadpodstawowych
|
Cele ogólne
|
rozwijanie umiejętności reagowania w sytuacjach, gdy uczeń wagaruje
|
Cele szczegółowe
|
rozwijanie umiejętności:
- rozumienia motywacji uczniów, ich wyborów i zachowań sprzecznych z oczekiwaniami dorosłych
- reagowania w sytuacjach, gdy uczeń unika szkoły
- budowania relacji z uczniem opartej na poczuciu bezpieczeństwa
|
Potrzebne materiały
|
- karta pracy nr 1. Wagarowicz w tarapatach
- długopisy
- flipchart/tablica
- duże brystole
- mazaki
|
Czas trwania
|
60 minut
|
Liczba uczestników
|
20–30 osób
|
Wykorzystaj również:
Przeczytaj:
Pozostało jeszcze 70% treści
Aby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp.
Uzyskaj dostęp do portalu a wraz z nim:
- Dostęp do stale aktualizowanej wiedzy z zakresu prawa oświatowego.
- Wsparcie ekspertów w rozwiązywaniu indywidualnych problemów.
- Praktyczne wskazówki i porady ułatwiające codzienną pracę.
- Baza kilkuset scenariuszy i kart pracy gotowych do wydrukowania i zastosowania na zajęciach.
- Atrakcyjne materiały multimedialne – słuchowiska, webinaria i gry dydaktyczne.
Jeżeli posiadasz już konto
Zaloguj się
Autor: Natalia Perek
Psycholog, psychoterapeuta dzieci i młodzieży. Absolwentka psychologii klinicznej i zdrowia na Uniwersytecie Łódzkim oraz czteroletniego, całościowego kursu psychoterapii w ramach Szkoły Psychoterapii Dzieci i Młodzieży przy Laboratorium Psychoedukacji i Ośrodku Regeneracja w Warszawie. Ukończyła również dwustopniowe Studium Pomocy Psychologicznej i Interwencji Kryzysowej Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Podyplomowy Kurs Arteterapii Polskiego Instytutu Ericksonowskiego. Pracowała jako psycholog w Oddziale Psychiatrii Dziecięcej. Obecnie prowadzi psychoterapię indywidualną dzieci i młodzieży oraz wsparcie rodzicielskie w Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w SPZOZ oraz w Ambulatorium Stresu w Łodzi.