Dla części uczennic i uczniów, którzy spróbowali wagarów, kończy się na pojedynczych przypadkach samowolnej nieobecności. Jednak są także osoby, dla których wagarowanie staje się jednym ze sposobów funkcjonowania w szkolnej rzeczywistości. Jeśli w ich przypadku wagary raz pozwolą im osiągnąć cel (np. uniknąć złej oceny), jest duże prawdopodobieństwo, że spróbują ich znowu i że tendencja do wagarowania będzie się pogłębiać. Konsekwencje mogą być poważne. Dlatego warto zdecydowanie reagować już na pierwsze, nawet pozornie niewinne przypadki wagarowania.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
Czym są wagary? Dlaczego jedni uczniowie decydują się na unikanie lekcji, inni nie? Wydawać by się mogło, że odpowiedź jest prosta. Jedni rzetelnie podchodzą do obowiązków, inni nie. Czy zjawisko wagarów jest jednak tak proste i świadczy o tym, jaki jest uczeń? A może wagary są objawem innych trudności? Często wynikają przecież z nadmiernego stresu, poczucia braku rozwiązania piętrzących się problemów szkolnych. Czasem na wagary chodzą nastolatki zmagające się z depresją, zaburzeniami adaptacyjnymi, poczuciem odrzucenia i osamotnienia. Mogą wskazywać również na przemoc szkolną i być sposobem na jej unikanie. Dlatego tak ważne jest rozpoznanie, z jakiego powodu konkretny uczeń opuszcza zajęcia. Niniejsza publikacja jest dedykowana nauczycielom, wychowawcom i specjalistom pracującym z uczniami szkoły podstawowej i ponadpodstawowej. Materiały można wykorzystać podczas opracowywania programu wychowawczo-profilaktycznego oraz planów prac: wychowawcy, psychologa, pedagoga szkolnego.
Czym są wagary? Co za nimi stoi? Dlaczego jedni uczniowie decydują się na unikanie lekcji, inni nie? Wydawać by się mogło, że odpowiedź jest prosta. Jedni rzetelnie podchodzą do obowiązków, inni nie. Czy zjawisko wagarów jest jednak tak proste i świadczy o tym, jaki jest uczeń? A może wagary są objawem innych trudności? Często wynikają z nadmiernego stresu, poczucia braku rozwiązania piętrzących się problemów szkolnych. Czasem na wagary chodzą nastolatki zmagające się z depresją, zaburzeniami adaptacyjnymi, poczuciem odrzucenia i osamotnienia. Mogą wskazywać również na przemoc szkolną i być sposobem na jej unikanie. Zadaniem scenariusza jest wsparcie nauczycieli w budowaniu pozytywnej relacji z uczniami, która chroni ich przed wyborem wagarów jako sposobu radzenia sobie.
Wykorzystaj również:
Przeczytaj:
Wagary to zjawisko złożone i niejednoznaczne i nie powinno być rozpatrywane wyłącznie jako problem wychowawczy, z którym musi zmierzyć się pedagog szkolny. Nieobecność na lekcjach to strata edukacyjna dla ucznia, ryzyko nagromadzenia zaległości. Jednocześnie to czasem sposób na to, by uniknąć trudnych uczuć związanych z sytuacjami szkolnymi: stresu, napięcia, presji, poczucia wykluczenia, innym razem to reakcja na konflikt z rodzicami. Wspieranie uczniów i zapobieganie ich wagarom jest trudne. Sama próba rozmowy o nieobecnościach często budzi w nastolatkach silny opór i lęk. W okresie nastoletnim ogromnym źródłem wsparcia jest grupa rówieśnicza. Dlatego zadaniem warsztatu jest wesprzeć nastoletnich uczniów w rozwijaniu umiejętności udzielania wsparcia rówieśnikom. Wykorzystaj scenariusz zajęć dla starszych dzieci i młodzieży, który pomoże im zrozumieć, jak powinni reagować w przypadku częstego opuszczania lekcji przez rówieśników.
Wykorzystaj również inne materiały dostępne na portalu epedagogika:
Sprawdź, jakie kroki podjąć w przypadku ucznia, który opuszcza zajęcia szkolne.
Problem wagarów dotyczy wszystkich szkół. Istnieją przepisy i procedury postępowania w przypadku absencji uczniów. Za tym wszystkim stoi jednak żywy człowiek i jego osobista historia. Jak do niego dotrzeć i jak mu pomóc?
Wielu uczniów często lub notoryczne wagarujących nie widzi dla siebie innego rozwiązania. Jakie działania mogą podjąć pedagodzy i rodzice, by uczeń nie opuszczał zajęć lekcyjnych? W jaki sposób pedagog/psycholog szkolny może wesprzeć ucznia i rodziców?
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.
