Dzień Dziecka to dla wielu dzieci ulubiony dzień w roku. Szkoły i przedszkola zamieniają się wtedy w miejsca pełne beztroski, zabawy. Ostatni lata były dla polskich uczniów ogromnie trudne. Pandemia i wybuch wojny w Ukrainie dały się wszystkim we znaki. Konieczność ciągłej adaptacji do kolejnych społecznych zmian bywała wyczerpująca. W tym roku nareszcie nauczyciele mogą zaproponować dzieciom wspólne wyjście – do kina, teatru, na lody, do lunaparku. Zniesienie pandemicznych obostrzeń przyniosło dużą ulgę.
W pracy ze starszymi uczniami wykorzystaj:
Uczestnicy | Dzieci w wieku 4-6 lat i uczniowie klas I-III |
Cele ogólne | Integracja zespołu klasowego |
Cele szczegółowe |
|
Czas trwania | 120 minut |
Potrzebne materiały |
|
Liczba uczestników | zespół klasowy |
Warto zadbać, by dzieci miały dużo wolnej przestrzeni. Zajęcia można również przeprowadzić na szkolnym podwórku, boisku, w parku. Ważne, by uczniowie mieli swobodę ruchu.
Zajęcia powinno poprzedzić jasne ustalenie zasad pracy grupowej:
Ważne, by omówić z dziećmi każdy punkt. Zapytać o to, co dla nich oznaczają poszczególne zasady, jak je rozumieją.
Wykorzystaj:
Kontrakt klasowy polsko-ukraiński
Dzisiaj jest wyjątkowy dzień. To dzień spełniania marzeń. Wielu z was na pewno o czymś marzy. Czasem jest to coś materialnego, czasem sposób spędzenia czasu, wycieczka. Marzenia mogą być małe i duże. Takie, które można spełnić od razu i takie, które wymagają czasu. Niektóre da się spełnić na razie tylko w wyobraźni, jak na przykład lot w kosmos. Dziś zajmiemy się właśnie marzeniami!
Prowadzący rozdaje kartony, kredki, flamastry, klej, nożyczki i różne inne materiały plastyczne (gazety, kolorowe papiery, ulotki, tkaniny, bibułę etc.). Zadaniem dzieci jest stworzenie na kartonie własnej mapy marzeń. Warto zapewnić dzieciom przyjemne tło muzyczne.
Prowadzący mówi: Marzenia są bardzo ważne. Dzięki nim lepiej poznajemy siebie, rozwijamy swoje pasje. Spróbujcie na kartonach stworzyć swoje własne mapy, umieścić na nich to, o czym marzycie. Zamknijcie na chwilę oczy i pomyślcie o swoich marzeniach. Tych małych i tych dużych!
Po zakończeniu pracy nauczyciel zbiera wszystkie mapy. Razem z klasą wiesza je na rozciągniętym po sali lub w plenerze sznurku, warto użyć spinaczy do bielizny. Powstaje Galeria Marzeń. Prosi, by każde dziecko kolejno stanęło przy swojej pracy. Grupa może zapytać o to, co jest na Mapie, ważne, by wszyscy obejrzeli wszystkie prace.
Prowadzący robi zdjęcie każdej Mapy. Przenosi je na komputer podłączony do projektora. Wyświetla je kolejno na ścianie (w klasie lub na ścianie budynku).
Prowadzący może powiedzieć: Ciekawe, jak się poczujecie wchodząc do własnego świata marzeń. Możecie stanąć pod ścianą, ja uruchomię wasz obraz. W ten sposób znajdziecie się w obrazie, który stworzyliście. Jeśli macie ochotę możemy zrobić zdjęcie lub nagrać filmik.
Dzieci mogą pozować w swoich obrazach same lub w grupach. Warto podpowiedzieć, że mogą również odgrywać scenki, bawić się „byciem” w obrazie. Nauczyciel lub wybrane dziecko może robić zdjęcia – dzięki temu powstanie cała seria nowych obrazów.
Prowadzący dzieli dzieci na małe grupy, najlepiej czteroosobowe. Zadaniem każdej grupy jest przygotowanie „Stoiska Marzeń”, na którym będą sprzedawali miłe gesty. Najpierw każda grupa przygotowuje dla siebie bazę. Może użyć materiałów plastycznych, które były używane w tworzeniu map marzeń. Być może przydadzą się również koce, a jeśli zabawa toczy się w plenerze, grupa może zbudować szałas, ozdobić okoliczne drzewa rysunkami itd.
Następnym krokiem jest wymyślenie jednego miłego gestu. Każda grupa ma za zadanie wybrać jedną czynność, która będzie miła dla innych.
Ważne, by każda grupa wybrała dla siebie gest lub czynność, której mogą doświadczyć wszyscy inni. Następnie nauczyciel rozdaje dzieciom komplety kolorowych karteczek (dla każdego dziecka tyle karteczek, ile jest grup).
Prowadzący mówi: Karteczki są walutą, czyli można nimi „zapłacić” za skorzystanie z każdego stoiska. Ważne jest, byście na swoich karteczkach narysowali coś miłego. Można również napisać na nich jakieś miłe, przyjemne słowo.
Nauczyciel dzieli grupy na pary tak, by zawsze jedna para była w stoisku, a druga zwiedzała inne stoiska. Po pewnym czasie prowadzący prosi o zmianę par.
Po zakończonej zabawie warto porozmawiać o tym, jak dzieci czuły się korzystając z miłych gestów w innych stoiskach.
Prowadzący zaprasza dzieci do wspólnej zabawy z chustą animacyjną. Puszcza utwór ,,Na wyspach Bergamutach” w zapętleniu, prosi, by dzieci stanęły wokół chusty i złapały jej kraniec.
Prowadzący mówi: A teraz włączę piosenkę, która opisuje świat stworzony zupełnie w wyobraźni.
Tekst piosenki:
Na wyspach Bergamutach
Podobno jest kot w butach,
Widziano także osła,
Którego mrówka niosła.
Jest kura samograjka
Znosząca złote jajka,
Na dębach rosną jabłka
W gronostajowych czapkach.
Jest i wieloryb stary,
Co nosi okulary,
Uczone są łososie
W pomidorowym sosie.
I tresowane szczury
Na szczycie szklanej góry,
Jest słoń z trąbami dwiema.
I tylko... wysp tych nie ma.
źródło: https://www.tekstowo.pl/piosenka,akademia_pana_kleksa,na_wyspach_bergamutach.html
Za pierwszym odsłuchaniem prowadzący prosi dzieci, by zamieniały się miejscami, gdy w tekście pojawi się nazwa zwierzęcia. Za drugim dzieci na ten sam sygnał chowają się pod chustę. Za trzecim siadają.
Dzisiaj bawiliśmy się swoimi marzeniami. Stworzyliśmy Mapy Marzeń, potem braliśmy udział w prawdziwych Targach, na których proponowaliście innym miłe gesty. Mam nadzieję, że dobrze się bawiliście.
Przydatne jest zebranie refleksji uczestników na temat zajęć, ich tematyki, sposobu prowadzenia warsztatu. Można poprosić o „rundkę’’ w kręgu.