Adaptacja dziecka w pierwszej klasie szkoły podstawowej jest niezwykle znaczącym momentem w życiu i rzutuje na cały dalszy etap jego edukacji. Wymaga zaangażowania nauczycieli i rodziców, ale przede wszystkim ogromnej odwagi ze strony samych uczniów. Artykuł przedstawia charakterystykę adaptacji dziecka w pierwszej klasie szkoły podstawowej oraz zwraca uwagę na jej istotne obszary.
W każdym zespole klasowym może znaleźć się dziecko, które zostanie zepchnięte do roli kozła ofiarnego. Takie, na którym skumuluje się napięcie panujące w klasie – będzie odbiorcą złości, niezadowolenia innych, zostanie oskarżone o to, do czego reszta nie chce się przyznać. Zagrożone wykluczeniem są różne grupy uczniów – odmienni etnicznie, niepełnosprawni, o niższym statusie materialnym, dzieci słabiej funkcjonujące poznawczo, z problemami psychicznymi. Czasem do odrzucenia sprowokuje jakaś niefortunna cecha charakteru – nieśmiałość, wycofanie, gadatliwość, ruchliwość… Długo by wymieniać. Co w takiej sytuacji powinien zrobić wychowawca?
W ostatnich latach zwiększa się populacja dzieci i młodzieży z chorobami przewlekłymi. Szacuje się, że z długotrwałym problemem zdrowotnym zmaga się około 20% uczniów. Zdecydowana większość uczniów obciążonych problemami zdrowotnymi uczęszcza do szkół ogólnodostępnych. W artykule zwrócono uwagę na trudności i ograniczenia tej grupy uczniów w funkcjonowaniu szkolnym.
W każdym roku szkolnym ponad połowa uczniów, co najmniej raz wchodzi w konflikt z innymi uczniami. Rozwiązywanie konfliktów nie może ograniczać się do karania sprawców, ale przede wszystkim na doprowadzeniu do porozumienia. Nieocenionym narzędziem, które służy temu celowi jest mediacja, czyli rozwiązywanie sporów z udziałem bezstronnego mediatora.
W trakcie poprzedniego szkolenia na temat dyscypliny w klasie i radzenia sobie z trudnymi sytuacjami rozmawialiśmy o tym, czym jest dyscyplina, jakie trudne sytuacje zdarzają się w trakcie zajęć szkolnych, z czego mogą one wynikać i jak próbować im zapobiegać. Wspólnie wypracowywaliśmy możliwe rozwiązania niektórych trudnych sytuacji. Na początku dzisiejszego szkolenia wrócimy do tych zagadnień i podzielimy się doświadczeniami zdobytymi po szkoleniu.
Wielu nauczycielom praca z młodzieżą kojarzy się ze swego rodzaju walką – walką o uwagę, odpowiednie zachowanie czy wywiązywanie się przez uczniów ze szkolnych obowiązków. Nauczyciele dość często skarżą się na okazywanie przez uczniów braku szacunku, zakłócanie toku lekcji poprzez rozmowy, zajmowanie się sprawami niezwiązanymi z zajęciami, konflikty pomiędzy uczniami czy zaczepki słowne kierowane pod adresem prowadzącego lekcję. Marzą o tym, by móc spokojnie przeprowadzić lekcję, zrealizować założony materiał i nie musieć wciąż się zajmować kwestiami związanymi z zachowaniem uczniów i ich dyscyplinowaniem.
Korzystanie z pomocy psychologa lub psychiatry może być postrzegane przez środowisko szkolne źle – jako oznaka zaburzenia, tajemniczych trudności psychicznych, które mogą budzić lęk i przyczyniać się do odrzucenia. Tym większy niepokój pojawia się wtedy, gdy w otoczeniu znajdzie się osoba, która ma już za sobą diagnozę psychiatryczną i konkretne rozpoznanie.
Dzieci cudzoziemców oraz dzieci obywateli polskich powracające z zagranicy, które uczyły się w innych systemach oświaty, mogą realizować obowiązek szkolny w publicznych szkołach i placówkach do ukończenia 18 roku życia. Readaptacja po kształceniu za granicą może być trudna – przede wszystkim ze względu na różnice kulturowe. Dowiedz się, z jakimi trudnościami najczęściej borykają się dzieci powracające z zagranicy, a jakie są ich mocne strony?
Wyznawane wartości przejawiają się w tym jak działamy, myślimy, podejmujemy decyzje. W tekście znajdziesz kilka praktycznych wskazówek i ćwiczeń, które pozwolą ci przyjrzeć się wartościom, które mogą kierować twoimi działaniami jako wychowawcy. Proponowane zadania mają charakter samorozwojowy oraz mogą przeciwdziałać wypaleniu zawodowemu, ponieważ nadają większy sens naszej pracy, mogą stać się podstawą budowania osobistego programu wychowawczego dla klasy.