Zwykła wigilia klasowa może nieść ze sobą wiele nieoczekiwanych kłopotów. Żyjemy w świecie dynamicznych zmian, w jednej dzielnicy mieszkają i biedni i bogaci. Ludzie migrują, rozwodzą się, porozumiewają w wielu językach. W większości szkół znajdą się dzieci, dla których tradycja wigilii może być obca lub stresująca – jeśli pochodzą z mniejszości etnicznej lub wyznaniowej, mieszkają poza rodziną pochodzenia – w domach dziecka, rodzinach zastępczych lub funkcjonują w opiece naprzemiennej podróżując pomiędzy rodzicami. Szkoła ma przed sobą spore wyzwanie – zorganizowania pozornie błahego wydarzenia tak, by każdy mógł z niego skorzystać z przyjemnością i bez stresu. A kwestii do rozważenia nie brakuje – od potraw, po prezenty, przez śpiewane kolędy lub pastorałki.
W życiu szkoły nie brakuje wydarzeń, które mogą nieść ze sobą duży ładunek emocjonalny. Wigilia klasowa niewątpliwie jest jednym z nich – tradycyjne spotkanie wszystkich uczniów i wychowawcy kojarzy się w oczywisty sposób ze Świętami Bożego Narodzenia, które w domach mogą być różne, jeśli są obchodzone. W zespole klasowym mogą się znaleźć dzieci o różnym statusie majątkowym, o różnych doświadczeniach związanych z rodzinnymi tradycjami. Być może wśród nich są wychowankowie placówek opiekuńczych, albo po prostu dzieci z rodzin innych wyznań lub ateistycznych. Warto mieć różne czynniki na uwadze, by zorganizować takie spotkanie, które będzie dla wszystkich przyjemne i bezpieczne. Nad tym jak tego dokonać, trzeba zastanowić się ju teraz, ponieważ druga połowa listopada, to ostatni moment na ewentualną zmianę planów kasy,
Jak myśli czwartoklasista i dlaczego nie radzi sobie z rozwiązywaniem zadań matematycznych i łamigłówek? Czy faktycznie się nie uczy? A może ma jeszcze czas na zrozumienie niektórych zjawisk? Przeczytaj artykuł, dowiedz się, jak działa mózg dziesięciolatka i podejmuj działania, które pomogą mu w osiąganiu lepszych wyników w nauce.
Żyjemy w świecie, gdy decyzje dotyczące zmian nie są już tak trudne, jak dla poprzednich pokoleń. Dość dynamicznie przeprowadzamy się, zmieniamy pracę, otoczenie. Dużo łatwiej podjąć decyzję o rozwodzie, znaleźć nowego partnera, zmienić zawód. Dorośli wykonują poważne ruchy w swoim życiu, elastycznie dostosowują się do nowych realiów, czasem zapominając o tym, że towarzyszące im w tym dzieci niekoniecznie mają zasoby do tego, by łatwo dostosować się do ,,nowego”. Zdarzają się również sytuacje zupełnie nieprzewidywalne – wypadki, straty bliskich osób, choroby. Dla dzieci i młodzieży to okoliczności wymagające zapewnienia im szczególnego wsparcia. Zaburzenia adaptacyjne dotyczą właśnie przemian w życiu – nieoczekiwanych wydarzeń lub nagłych zmian.
Przepisy prawa oświatowego nie określają szczegółowej procedury organizowania indywidualnego programu lub toku nauki, ani zasad tworzenia związanej z tym dokumentacji. Jednak analiza przepisów pozwala wskazać, jakie czynności dokumenty i w jakiej kolejności trzeba opracować. Zapoznaj się z proponowaną procedurą i pobierz wzory niezbędnych dokumentów.
Nauczyciel przekazuje dzieciom i młodzieży wiedzę, umiejętności i wartości. Wydawać by się mogło, że z racji pełnionej funkcji oraz swojej pozycji społecznej − osoby, która kształci kolejne pokolenia i przygotowuje je do podjęcia dalszej nauki, wejścia w dorosłe życie, rozpoczęcia pracy zarobkowej − cieszy się wśród uczniów autorytetem. Uczniowie powinni go podziwiać, obdarzać szacunkiem i stosować się do stawianych wymagań. Powinien być autorytetem. Wiemy jednak, że nie zawsze tak się jednak dzieje. Poznaj zasady budowania nauczycielskiego autorytetu.
Dyrektor i nauczyciele muszą być przygotowani na ewentualność wystąpienia w szkole różnego rodzaju niebezpiecznych sytuacji, dlatego właściwie w każdej placówce opracowywane są procedury zachowania bezpieczeństwa. Nie ulega jednak wątpliwości, że często lekceważy się zagrożenia, które wydają się mało prawdopodobne – doświadczenie pokazuje jednak, że w szkole może zdarzyć się wszystko. Sprawdź, jak opracować procedury bezpieczeństwa w szkole.
W pierwszej części cyklu omówiłam zmiany w rozwoju dzieci w wieku około 10 lat i zwróciłam uwagę na ostatni etap kostnienia nadgarstka, dzięki czemu uczniowie zaczynają być zdolni do automatyzacji pisania i zwiększenia jego tempa. W czwartej części skupię się na pisaniu i związanymi z nim trudnościach, takich jak zaburzenia lateralizacji, dysgrafia, dysortografia.
Koniec roku szkolnego to dla każdego wychowawcy czas podsumowań i planowania. Podsumowujemy mijający rok i planujemy kolejny. Stałym elementem jest przygotowanie planu imprez i uroczystości rocznicowych w klasie i szkole. W artykule zaproponowano inne formy świętowania ważnych wydarzeń oraz obchodów rocznic, które mogą być ciekawą odmianą od tradycyjnych apeli i akademii.
Kiedy dziecko po raz pierwszy przekracza próg szkoły, zarówno ono, jak i jego rodzice przeżywają wiele sprzecznych emocji. Radość i dumę wynikającą z poczucia bycia „dużym”, ale i niepewność, a czasem nawet lęk przed czekającymi obowiązkami. Zobacz, z jakimi trudnościami musi się zmierzyć wychowawca. Skorzystaj z podpowiedzi, jak sobie z nimi radzić i podziel się nimi z rodzicami.