Wydawać by się mogło, że pierwsze przygody z alkoholem to domena licealistów –prawie – dorosłych, eksperymentujących na ,,osiemnastkach”. Niestety wyniki badań Fundacji Centrum Badania Opinii Społecznej wskazują na zdecydowanie młodszą grupę – 13 lat i 2 miesiące to wiek przeciętnej inicjacji alkoholowej. Pierwszy rausz ma więc za sobą już większość trzynastolatków. Dlaczego młodzież tak wcześnie sięga po alkohol i jak nauczyciel powinien rozmawiać z uczniami na ten temat?
Od 12 września 2019 r. obowiązuje nowa ustawa o opiece zdrowotnej nad uczniami. O ile nie budzi wątpliwości, że jej regulacje mają zastosowanie do szkół publicznych, o tyle wątpliwości pojawiają się w przypadku szkół niepublicznych. Czy w tych placówkach również należy utworzyć gabinet profilaktyki zdrowotnej i zapewnić opiekę, o której mowa w ustawie?
Jednym z najważniejszych zadań szkoły, oprócz podejmowania działań o charakterze dydaktycznym, jest reagowanie na wszelkie nieprawidłowości zaistniałe w procesie socjalizacji dziecka i wspieranie go w przypadku zaobserwowania, że wzrasta w rodzinie dysfunkcyjnej. Zakres zainteresowania pedagogów powinien dotyczyć funkcjonowania ucznia zarówno w sferze intelektualnej, duchowej, ale też fizycznej, społecznej i emocjonalnej. W drugim artykule z cyklu Rodzina dysfunkcyjna i jej wpływ na ucznia” omawiamy zadania poszczególnych pracowników szkoły w zakresie oddziaływań na ucznia wychowującego się w rodzinie dysfunkcyjnej. Do artykułu dołączono propozycję arkusza sytuacji wychowawczej w klasie, który ułatwi monitorowanie potrzeb uczniów.
O tym, jak pomóc uczniowi pierwszej klasy mierzącemu się z trudnościami w funkcjonowaniu w szkole nie może decydować jednie pedagog szkolny lub wychowawca. Aby zapewnić uczniowi odpowiednią pomoc konieczna jest współpraca wielu osób oraz odpowiednie ustalenia poczynione przez dyrektora szkoły. Jakie kroki należy podjąć?
Rodzice i nauczyciele coraz częściej zauważają, że dziecko co chwilę zerka w ekran, przebywa w jego towarzystwie przez większość swojego czasu i nie jest zainteresowane interakcjami z rodziną czy kolegami. Podejmują też szereg nieskutecznych działań, aby wpłynąć na to zachowanie. Telefon nie tylko stał się najbliższym człowiekowi urządzeniem, ale też wydaje się, że może przejmować funkcję najlepszego przyjaciela. Co takiego dzieje się, że dzieci i młodzież tak silnie angażują się w aktywności online w telefonach?
Trudno jest pracować z dziećmi bez zaangażowania rodziny. Rodzice są potrzebni wszędzie – współpracują z nauczycielami, wychowawcami, pedagogami i psychologami. Najczęściej jednak ich działanie koncentruje się konkretnie na dziecku. Czasem lepiej jest przenieść uwagę z jednostki na cały system rodzinny – zwłaszcza, gdy panują w nim konflikty, trudności komunikacyjne, trwa kryzys, który dotyczy wszystkich.
Jaka jest rola szkoły i przedszkola w rozwiązywaniu konfliktów między rodzicami uczniów? Co robić, gdy rodzice różnych dzieci są w konflikcie i wciągają w niego swoje pociechy? Jak chronić uczniów i pedagogizować rodziców? Te i inne rozważania znajdziesz w poniższym artykule.
Brak postępów w nauce, agresywne zachowanie, niechęć do współpracy z nauczycielem, nieustanne konflikty z kolegami i koleżankami z klasy – to najczęściej spotykana charakterystyka tzw. ucznia sprawiającego problemy. Nie ulega wątpliwości, że taki uczeń wymaga szczególnego zainteresowania oraz pomocy i wsparcia. Jednak aby podejmowane działania były skuteczne, niezbędna jest ścisła współpraca rodzicami. A co, jeżeli ci winą obarczają nauczycieli? W jaki sposób współpracować z rodzicami niedostrzegającymi faktycznych problemów ucznia i usiłującymi udowodnić wszystkim, że stwierdzone trudności to tylko wymysł nauczyciela, który uwziął się na ich dziecko?
W szkołach dominuje myślenie schematyczne, opierające się głównie na prawidłowym rozwiązaniu zadania, często wskazanym w kluczu. Uczniowie wiedzę czerpią z podręczników, opracowań i internetu. Mają postrzegać otaczający świat przez pryzmat faktów i liczb. Rzadko natomiast wykonują zadania rozwijające wyobraźnię i pobudzające kreatywność. Takie działania podejmują zwykle w domu, w wolnym czasie. Czy rozmawiają o tym z nauczycielami? Rzadko. Tymczasem to właśnie te domowe, dobrowolne aktywności wspaniale rozwijają dziecięcą wyobraźnię. Uczniowie niejako we własnym zakresie wzmacniają kreatywność, uczą rozwiązywania problemów i wychodzenia z opresji. O czym mowa? O grach komputerowych. W artykule wskazano, w jaki sposób gry komputerowe wspierają rozwój dzieci i młodzieży.
Coraz częściej w szkolnych statutach pojawiają się zapisy istotnie wpływające na swobodę uczniów w odniesieniu do wyglądu. Niektóre zakazy spotykają się ze sprzeciwem uczniów, niekiedy także rodziców. Sprawdź, jakie regulacje może zawierać statut. Dowiedz się, czy dyrekcja może zakazać farbowania włosów, malowania paznokci lub wprowadzić zakaz makijażu w szkole.
Przejście do szkoły średniej to długo wyczekiwana zmiana – dla jednych ekscytująca, dla innych przerażająca. Jak pomóc uczniom przetrwać pierwsze tygodnie i sprawić, by dobrze poczuli się w klasie i w szkole? O czym pamiętać, mając na uwadze, że adaptacja uczniów pierwszych klas w szkole ponadpodstawowej może zostać ponownie przerwana przez pandemię?
Praca psychologa z młodszymi dziećmi ma specyficzny charakter. Uczniowie na pierwszym etapie edukacyjnym mają słabiej wykształconą umiejętność myślenia abstrakcyjnego i rozumowania przyczynowo-skutkowego. Dlatego w pracy z tą grupą warto stosować metafory oraz dążyć do wizualizowania myśli. W artykule omówiono trzy innowacyjne narzędzia pracy psychologa szkolnego do wykorzystania podczas spotkań zmagających się lękiem i nieradzących sobie z negatywnymi emocjami. Poznaj metody pracy psychologa szkolnego z dzieckiem z lękiem.
Szkoła musi współpracować z takimi instytucjami jak: sąd rodzinny, policja czy ośrodki pomocy społecznej. Warto tę współpracę prowadzić tak, by była zewnętrznym wsparciem, a nie przykrym obowiązkiem. To do tych instytucji szkoła będzie najczęściej kierować prośby o zbadanie sytuacji czy podjęcie kroków prawnych w związku z zachowaniem uczniów lub rodziców. Podpowiadamy jak i kiedy szkoła powinna sporządzić wniosek o wgląd w sytuację dziecka.
Ostatni rok nie sprzyjał radzeniu sobie z napięciem. Miliony pandemicznych informacji atakowały na każdym roku, trudno było uniknąć ciągłych rozmów o ryzyku zakażenia, statystykach. Polskie domy przesiąkły lękiem o zdrowie, pracę, plany i marzenia. Telefony w Poradniach Zdrowia Psychicznego nie przestają dzwonić – lękowa młodzież jest w wyraźnym dołku.
Praca psychologa z młodszymi dziećmi ma specyficzny charakter. Uczniowie na pierwszym etapie edukacyjnym mają słabiej wykształconą umiejętność myślenia abstrakcyjnego i rozumowania przyczynowo-skutkowego. Dlatego w pracy z tą grupą warto stosować metafory oraz dążyć do wizualizowania myśli. W artykule omówiono trzy innowacyjne narzędzia pracy psychologa szkolnego do wykorzystania podczas spotkań zmagających się lękiem i nieradzących sobie z negatywnymi emocjami. Poznaj metody pracy psychologa szkolnego z dzieckiem z lękiem.
Szkoła musi współpracować z takimi instytucjami jak: sąd rodzinny, policja czy ośrodki pomocy społecznej. Warto tę współpracę prowadzić tak, by była zewnętrznym wsparciem, a nie przykrym obowiązkiem. To do tych instytucji szkoła będzie najczęściej kierować prośby o zbadanie sytuacji czy podjęcie kroków prawnych w związku z zachowaniem uczniów lub rodziców. Podpowiadamy jak i kiedy szkoła powinna sporządzić wniosek o wgląd w sytuację dziecka.
Ostatni rok nie sprzyjał radzeniu sobie z napięciem. Miliony pandemicznych informacji atakowały na każdym roku, trudno było uniknąć ciągłych rozmów o ryzyku zakażenia, statystykach. Polskie domy przesiąkły lękiem o zdrowie, pracę, plany i marzenia. Telefony w Poradniach Zdrowia Psychicznego nie przestają dzwonić – lękowa młodzież jest w wyraźnym dołku.
Zarówno pedagog szkolny, ale też każdy nauczyciel, który zauważy problem ma moralny i prawny obowiązek reagować na krzywdę dziecka. Ważne jest jednak podejmowanie interwencji w sposób zgodny z obowiązującym prawem i przyjętymi procedurami szkolnymi. Poznaj trzy procedury postępowania i zastanów się, czy nie zaproponować wdrożenia ich w Twojej placówce.
Zjawisko przemocy seksualnej budzi ogromne pokłady niepokoju i bezradności. W ostatnim czasie w mediach pojawiło się wiele doniesień o molestowaniu dzieci, gwałtach, przekraczaniu ostatnich granic intymności, seksualności dzieci, nawet bardzo małych. Budzi to obrzydzenie, wstręt, ale również sensację, kontrowersje. Łatwo o podejrzliwość wobec mężczyzn związanych z zawodami opiekuńczymi wobec nieletnich – nauczycieli, wychowawców, psychologów, pedagogów. Często zaskakują nas doniesienia o wieloletnim molestowaniu, które przechodziło bez echa, ukrywane w domach i instytucjach. Pojawia się pytanie – jak zapobiec, wyłuskać spośród różnych zachowań dziecka te, które mogą świadczyć o nadużyciu? Co z nimi zrobić, jak zareagować?
Żyjemy w czasach przepełnionych obrazami przemocy – w filmach, serialach, nawet animowanych dla dzieci jest jej pełno. Codziennie mamy kontakt ze słowami ,,zaatakowano, skatowano, zgwałcono” w wiadomościach radiowych, internetowych, w gazetach. Nie wywierają już tak silnych emocji, jakie wzbudzały w naszych babkach, czy prababkach. Osłuchały się już, opatrzyły.