Pomazane kabiny w toalecie. Urwana umywalka. Mokry papier toaletowy na suficie w łazience. Zdewastowane kosze na śmieci. Wielki, wulgarny rysunek na ścianie sali gimnastycznej. Niszczenie mienia szkolnego przez ucznia zdarza się często i dotyczy zarówno szkoły podstawowej, jak i ponadpodstawowej. Dorosły na widok bezmyślnych działań młodocianych, szkolnych wandali dostaje białej gorączki. Zadaje sobie pytania. Po co? Dlaczego tak łatwo niszczy się to, co wspólne? Jak sprawić, by uczniowie uznali nareszcie, że szkoła nie jest niczyja, ale należy do całej społeczności, której uczniowie są najważniejszą częścią? W artykule wskazujemy, z czego może wynikać wandalizm w szkole i jak mu przeciwdziałać.
Dla części uczennic i uczniów, którzy spróbowali wagarów, kończy się na pojedynczych przypadkach samowolnej nieobecności. Jednak są także osoby, dla których wagarowanie staje się jednym ze sposobów funkcjonowania w szkolnej rzeczywistości. Jeśli w ich przypadku wagary raz pozwolą im osiągnąć cel (np. uniknąć złej oceny), jest duże prawdopodobieństwo, że spróbują ich znowu i że tendencja do wagarowania będzie się pogłębiać. Konsekwencje mogą być poważne. Dlatego warto zdecydowanie reagować już na pierwsze, nawet pozornie niewinne przypadki wagarowania.
Często zapominamy, że w zasięgu dzieci są substancje niemniej groźne w działaniu niż klasyczne narkotyki. Substancje te, choć nie zostały wymienione w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii, zażywane w nieodpowiedni sposób lub w nadmiarze są równie groźne dla zdrowia i życia. Nauczyciele muszą być świadomi tych zagrożeń i aktywnie działać w celu ochrony uczniów przed potencjalnymi skutkami zażywania substancji odurzających. Dowiedz się, które substancje odurzające są popularne wśród młodzieży, po czym poznać, że nastolatek po nie sięga. Sprawdź, jakie obowiązki spoczywają na nauczycielu, który wie o tym, że uczeń stosuje omawiane substancje.
Dyrektor szkoły nie może zlekceważyć zgłoszenia rodzica dotyczącego podejrzenia naruszenia nietykalności cielesnej ucznia przez nauczyciela. W takim przypadku konieczne jest podjęcie działań wyjaśniających. Jeżeli dyrektor uzna, że zachodzi podejrzenie naruszenia nietykalności cielesnej dziecka, konieczne jest przeprowadzenie czynności wyjaśniających. W przypadku potwierdzenia, że mogło dojść do uchybienia godności zawodu nauczyciela, dyrektor składa zawiadomienie do rzecznika dyscyplinarnego. Dowiedz się jakie są konsekwencje naruszenia nietykalności cielesnej przez nauczyciela.
Ciąża to niezależnie od wieku i doświadczenia życiowego duże wyzwanie emocjonalne. Oczekiwaniu na dziecko towarzyszy często spora dawka niepokoju i wewnętrznych sprzeczności. Debiutujący rodzic wypływa na zupełnie nieznane wody, potrzebuje wsparcia bliskich i przestrzeni do tego, by zaadaptować się do nowego świata. Okres dorastania to czas, w którym z natury panują chaos, niepokój. Niezwykle zmienne są zarówno myśli o sobie, jak i uczucia względem świata. To moment budowania tożsamości, sprawdzania jakim się jest i jakim się chce być. Co się stanie, gdy nałożą się na siebie emocjonalne doświadczenia związane z ciążą i dorastaniem? Gdy rodzicami zostają nastolatki? Dowiedz się, jakiego wsparcia szkoła może i powinna udzielić uczennicy w ciąży.
Zbliżające się Święto Zmarłych to czas, w którym w głowach dzieci pojawia się wiele trudnych pytań, na które dorośli nie zawsze potrafią odpowiedzieć. Temat śmierci, utraty bliskich osób, dbania o ich pamięć niesie ze sobą silne emocje, z którymi niektórzy próbują poradzić sobie unikając rozmowy. Jednak strata to naturalny fragment życia człowieka, nie da się od niej uciec – jedyne, co można zrobić, to ją oswoić.
W drugiej części artykułu opisano najistotniejsze elementy programu wychowawczo-profilaktycznego, stanowiące drogowskazy do pracy dla zespołu odpowiedzialnego za jego przygotowanie. Informacje te posłużą także radzie pedagogicznej, która program będzie realizować we współpracy z rodzicami i instytucjami specjalistycznymi wspierającymi pracę szkoły.
Reforma systemu oświaty spowodowała, że obecnie nauka w liceum ogólnokształcącym może trwać cztery lata – w przypadku absolwentów szkoły podstawowej lub 3 lata – w przypadku absolwentów gimnazjów. Czy w związku z tym, w szkole w której prowadzone są klasy dla obu grup absolwentów trzeba opracować dwa odrębne programy profilaktyczno-wychowawcze?
Pozornie błaha czynność, jaką jest rutynowe sprawdzanie głowy dziecka pod kątem wszawicy może być punktem zapalnym do konfliktu między szkołą a rodzicami. Brak porozumienia między rodzicami a pielęgniarką lub dyrektorem może natomiast skończyć się zawiadomieniem sądu rodzinnego o podejrzeniu niewywiązywania się z obowiązków rodzicielskich przez rodziców ucznia.
Pomoc dla ucznia, który zmaga się z trudnościami w zakresie zdrowia psychicznego lub rozwija się w sposób neuroatypowy to proces złożony i wieloaspektowy. Dla terapeutów opinia o funkcjonowaniu ucznia w szkole to niezwykle cenne źródło informacji. Pomaga w rzetelnej diagnozie, rozumieniu trudności pacjenta i planowaniu potrzebnych oddziaływań. W jaki sposób ją napisać, by była naprawdę użyteczna? Które informacje należy uznać za przydatne, a które powinny zostać ograniczone do minimum? W artykule zamieszczono wskazówki dla nauczycieli dotyczące opracowania opinii dla terapeuty zewnętrznego – psychologa i psychiatry.
Opracowanie programu poprawy efektywności wyników kształcenia lub wychowania jest jednym z najważniejszych działań podejmowanych w szkole w odpowiedzi na zalecenia organu nadzoru pedagogicznego. Kto jednak powinien opiniować taki program? Choć odpowiedź na to pytanie wynika wprost z przepisów prawa, w praktyce bywa przedmiotem nieporozumień. Sprawdź, kto opiniuje program poprawy efektywności kształcenia lub wychowania.
Wydłużenie okresu nauki ucznia z niepełnosprawnością oznacza, że w kolejnym roku będzie on realizował zajęcia edukacyjne zgodnie z ramowym planem nauczania dla danej szkoły i klasy. Dotyczy to również uczniów szkoły specjalnej. Czy to oznacza, że uczeń z wydłużonym etapem edukacyjnym będzie ponownie będzie uczęszczał na zajęcia z doradztwa zawodowego?
Ogólnopolskie badanie dobrostanu zawodowego nauczycieli przeprowadzone w 2023 pod kierownictwem dra Mateusza Paligi pokazało, że większość nauczycieli odczuwa swoje zaangażowanie w pracę, jako bardzo wysokie. To z kolei sprzyja wypaleniu zawodowemu. Wyniki badania wskazują, że wśród ogólnych objawów wypalenia zawodowego w tej grupie zawodowej dominuje wyczerpanie - aż 36,88 respondentów wskazało, że odczuwa je często. Dlaczego wypalenie zawodowe dotyka właśnie nauczycieli? W jaki sposób nauczyciele mogą chronić zdrowie psychiczne? Czy da się efektywnie przeciwdziałać wypaleniu zawodowemu?
Rola doradcy zawodowego w szkole w kształtowaniu drogi edukacyjno-zawodowej uczniów postrzegana jest dwojako. Z jednej strony odczuwalne jest wzmocnienie pozycji doradcy, z drugiej strony dla wielu rodziców, uczniów jego rola jest niedookreślona. Zdarza się również, że sami doradcy bądź osoby realizujące działania z zakresu doradztwa zawodowego czują się niepewnie, brakuje im narzędzi, trudno im znaleźć miejsce w społeczności szkolnej. Sprawdzamy, na czym polega rola doradcy.
Wakacje to dla dzieci i nastolatków czas intensywnego budowania kompetencji społecznych. Mogą pobyć w różnych grupach, tych, które znają, np. wśród kuzynów, na koloniach organizowanych w szkole lub zupełnie nowych – jadąc na np. obóz z biura podróży. Niezależnie od tego, gdzie tworzy się nowa grupa zawsze zachodzi w niej proces grupowy. A tam, gdzie więcej niż jedna osoba dochodzi do konfliktów. To naturalne. Dowiedz się, jak zainterweniować, gdy dzieci przekraczają ustalone zasady i nie stosują się do ustaleń.
W codziennej pracy wychowawca lub pedagog spotyka się z wieloma problemowymi sytuacjami. Nie wszyscy uczniowie w klasie zachowują się wzorowo. Niektórym zdarza się przekraczać normy społeczne i łamać zasady. Najczęściej mówi się wtedy o pracy z uczniem sprawiającym trudności wychowawcze. Zwłaszcza gdy zawodzą typowe oddziaływania wychowawcze stosowane w szkole, a uczeń nie koryguje swojego zachowania. Potrzebujemy wtedy współpracy i wsparcia ze strony rodziców. Jak z nimi rozmawiać o trudnych zachowaniach ucznia? Jak zaangażować ich do współdziałania i zbudować porozumienie, które przyniesie pozytywną zmianę w jego funkcjonowaniu w środowisku szkolnym? Sprawdź, czym jest kontrakt wychowawczy i jak go stworzyć.
Rozwój umiejętności wykonawczych u dzieci istotnie wpływa na ich codzienne funkcjonowanie zarówno w szkole, jak i poza nią. Wielu nauczycieli staje przed wyzwaniem skutecznego wspierania swoich uczniów w nabywaniu tych niezbędnych kompetencji. Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że deficyty w zakresie umiejętności wykonawczych powodują m.in. trudności z koncentracją, organizacją zadań czy kontrolą emocji. W artykule wyjaśniono, czym są umiejętności wykonawcze oraz przedstawiono sprawdzone strategie i narzędzia, które pomagają w przezwyciężeniu tych problemów. Omówione zostaną metody identyfikacji deficytów wykonawczych oraz kroki niezbędne do wspierania rozwoju kluczowych umiejętności. Ekspertka udziela praktycznych porad i prezentuje konkretne rozwiązania, które nauczyciel wykorzystywać w codziennej pracy z uczniami.
Podstawową zasadą działań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych nauczycieli powinna być troska o zdrowie uczniów. Nie mogą oni jednak podejmować decyzji w sprawach związanych ze zdrowiem uczniów bez udziału ich rodziców. Jednak wyjątkową sytuacją, kiedy szkoła musi podjąć odpowiednie działania, nie czekając na zgodę rodziców, jest podejrzenie zagrożenia życia lub zdrowia ucznia.
Według Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości, w Polsce nadwaga lub otyłość występują u 12,2% chłopców i 10% dziewcząt w wieku przedszkolnym oraz 18,5% chłopców i 14,3% dziewcząt w wieku szkolnym. Raport Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wskazał, że nadwagę i otyłość odnotowano u 32% polskich dzieci w wieku 7-9 lat, co plasuje polskie dzieci na 8. miejscu wśród badanych krajów Europy. Wraz z problemem nadmiernej masy ciała dzieci i nastolatki zmagają się z odrzuceniem rówieśniczym, niską samooceną, ciągłym stresem i lękiem. Jeśli jedzenie jest dla nich formą regulowania emocji, wpadają w błędne koło. Dowiedz się, jak wspierać rozwój emocjonalny dzieci zmagających się z otyłością, by skutecznie przeciwdziałać negatywnym konsekwencjom psychologicznym i emocjonalnym tego stanu. Przeczytaj artykuł, aby dowiedzieć się, jak pozytywnie wpływać na stan emocjonalny dzieci i młodzieży z nadwagą i otyłością oraz jakie działania mogą poprawić ich jakość życia. W materiale zwrócono uwagę na psychologiczne aspekty i rolę specjalistów w leczeniu otyłości. Wyjaśniamy, jak ważne jest podejście psychologiczne i emocjonalne.
Szkoła, to miejsce, w którym uczniowie poznają samych siebie. Odkrywają swoje mocne strony, konfrontują się z ograniczeniami i próbują sprostać nowym wyzwaniom. Już na samym początku szkolnej drogi nauczyciele dostrzegają u swoich uczniów konkretne zasoby. Wspieranie rozwoju potencjału to ogromnie ważne nauczycielskie zadanie. Pułapką może być jednak postrzeganie ucznia przez pryzmat jego talentu. Wtedy pojawia się ryzyko nadmiernej presji, która potrafi unicestwić największą pasję. Jak tego uniknąć? Dowiedz się, jak wspierać uczniów w rozwijaniu talentów w sposób, który nie wiąże się z nakładaniem presji.
Według Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości, w Polsce nadwaga lub otyłość występują u 12,2% chłopców i 10% dziewcząt w wieku przedszkolnym oraz 18,5% chłopców i 14,3% dziewcząt w wieku szkolnym. Raport Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wskazał, że nadwagę i otyłość odnotowano u 32% polskich dzieci w wieku 7-9 lat, co plasuje polskie dzieci na 8. miejscu wśród badanych krajów Europy. Wraz z problemem nadmiernej masy ciała dzieci i nastolatki zmagają się z odrzuceniem rówieśniczym, niską samooceną, ciągłym stresem i lękiem. Jeśli jedzenie jest dla nich formą regulowania emocji, wpadają w błędne koło. Dowiedz się, jak wspierać rozwój emocjonalny dzieci zmagających się z otyłością, by skutecznie przeciwdziałać negatywnym konsekwencjom psychologicznym i emocjonalnym tego stanu. Przeczytaj artykuł, aby dowiedzieć się, jak pozytywnie wpływać na stan emocjonalny dzieci i młodzieży z nadwagą i otyłością oraz jakie działania mogą poprawić ich jakość życia. W materiale zwrócono uwagę na psychologiczne aspekty i rolę specjalistów w leczeniu otyłości. Wyjaśniamy, jak ważne jest podejście psychologiczne i emocjonalne.
Szkoła, to miejsce, w którym uczniowie poznają samych siebie. Odkrywają swoje mocne strony, konfrontują się z ograniczeniami i próbują sprostać nowym wyzwaniom. Już na samym początku szkolnej drogi nauczyciele dostrzegają u swoich uczniów konkretne zasoby. Wspieranie rozwoju potencjału to ogromnie ważne nauczycielskie zadanie. Pułapką może być jednak postrzeganie ucznia przez pryzmat jego talentu. Wtedy pojawia się ryzyko nadmiernej presji, która potrafi unicestwić największą pasję. Jak tego uniknąć? Dowiedz się, jak wspierać uczniów w rozwijaniu talentów w sposób, który nie wiąże się z nakładaniem presji.
Wakacyjny wyjazd z rówieśnikami to ogrom emocji. Zarówno radości, jak i lęku. Dla dziecka to idealna okazja do rozwijania mnóstwa kompetencji: samodzielności, komunikacji z innymi, nawiązywania relacji, radzenia sobie z separacją od rodziców. Każdy krok ku rozwojowi to jednak wyzwanie. A wyzwania budzą lęk. W obu stronach – często zarówno w rodzicach, jak i dzieciach. Kolonie i obozy to również momenty intensywnych przeżyć. Pojawiają się czasami kryzysy małe i duże. Tęsknota za rodzicami, konflikty w nowo zawiązanej grupie, wykluczenie. W czasie wakacji nie znikają również towarzyszące dzieciom kłopoty emocjonalne. Jak w tym wszystkim ma odnaleźć się wychowawca kolonijny? W artykule ekspertka zamieszcza zestaw wskazówek dla nauczycieli, którzy w okresie wakacji pełnią funkcje opiekunów na obozach i koloniach dla dzieci i młodzieży.
Bullying, czyli szczególny rodzaj przemocy i prześladowania rówieśniczego, to powszechne zjawisko w polskiej szkole. Ważne jednak by uważnie rozpoznawać incydenty bullyingu, nie mylić z jednorazowymi incydentami przemocy, kłótnią znajomych, zachwianiem równowagi w klasie czy grupowym konfliktem. Każda z tych sytuacji może być poważna i zawsze należy interweniować, jednak od dobrej diagnozy i poznania przyczyn zależy skuteczna interwencja.
Zespół interdyscyplinarny ds. przeciwdziałania przemocy domowej jest ważnym elementem systemu przeciwdziałania przemocy domowej. Zgodnie z ustawą z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej, zespoły te funkcjonują na poziomie gminy, podejmując szeroko zakrojone działania mające na celu ochronę ofiar przemocy domowej oraz przeciwdziałanie jej występowaniu. W skład zespołu mogą i na ogół wchodzą, przedstawiciele jednostek systemu oświaty. Z tego względu każdy dyrektor szkoły oraz psycholog i pedagog szkolny powinien znać podstawowe założenia działania zespołów interdyscyplinarnych ds. przeciwdziałania przemocy domowej.
Przemoc jest szczególnie dotkliwa, kiedy doświadczamy jej od osób, które powinny się nami opiekować, być wzorem, dawać bezpieczeństwo. Większość badań empirycznych w obszarze przemocy w szkole dotyczy przemocy rówieśniczej lub klimatu szkoły, którego jednym z ważnych elementów są relacje uczniów z nauczycielami. Odkąd prawnie zakazano przemocy fizycznej wobec dzieci obserwuję się jej znaczący spadek, jednak wciąż bagatelizowana jest przemoc emocjonalna, która zwłaszcza dla dzieci i młodzieży niesie ogromne konsekwencje. Przemoc nauczycieli wobec uczniów negatywnie wpływa na klimat szkoły i jest predyktorem wystąpieniem przemocy rówieśniczej, jak wygląda sytuacja w tym obszarze w Polsce i na świecie?
Podstawową zasadą działań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych nauczycieli powinna być troska o zdrowie uczniów. Nie mogą oni jednak podejmować decyzji w sprawach związanych ze zdrowiem uczniów bez udziału ich rodziców. Jednak wyjątkową sytuacją, kiedy szkoła musi podjąć odpowiednie działania, nie czekając na zgodę rodziców, jest podejrzenie zagrożenia życia lub zdrowia ucznia.
Choroba przewlekła ucznia nie jest podstawą do wydania orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Oznacza to, że ani przedszkole, ani szkoła nie ma obowiązku zapewnienia dziecku wsparcia dodatkowej kadry. Skoro nie ma takiego obowiązku, organ prowadzący na ogół nie przyznaje szkole dodatkowych środków na ten cel. Nie oznacza to jednak zwolnienia z obowiązku zapewnienia uczniowi opieki i odpowiednich warunków nauki. Sprawdź, na jakie wsparcie powinien otrzymać uczeń. Upewnij się, że w szkole obowiązują odpowiednie procedury postępowania.
Często zapominamy, że w zasięgu dzieci są substancje niemniej groźne w działaniu niż klasyczne narkotyki. Substancje te, choć nie zostały wymienione w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii, zażywane w nieodpowiedni sposób lub w nadmiarze są równie groźne dla zdrowia i życia. Nauczyciele muszą być świadomi tych zagrożeń i aktywnie działać w celu ochrony uczniów przed potencjalnymi skutkami zażywania substancji odurzających. Dowiedz się, które substancje odurzające są popularne wśród młodzieży, po czym poznać, że nastolatek po nie sięga. Sprawdź, jakie obowiązki spoczywają na nauczycielu, który wie o tym, że uczeń stosuje omawiane substancje.
Analizując trendy zagrożeń bezpieczeństwa online młodych ludzi uwagę zwraca zjawisko sekstingu, o którym nie mówi się szczególnie często. Jeśli ten temat zostaje nagłośniony, to zdarza się to zazwyczaj w kontekście poważnych jego konsekwencji. Czym jest seksting, jak kwestię tę reguluje prawo i wreszcie – co powinni zrobić nauczyciele, kiedy dowiedzą się o tym, że problem może dotyczyć ich uczniów?
W pierwszej części artykułu wyjaśniono pojęcie patotreści, nakreślono sylwetkę patostreamerów oraz przedstawiono skalę i specyfikę zjwiska. Druga część została poświęcona wpływowi patotreści na zachowania dzieci i młodzieży oraz przedstawieniu wskazówek, jak rozmawiać z uczniami o patotreściach w internecie, aby chronić ich przed destrukcyjnym wpływem przekazu płynącego z internetu.
W ostatnim czasie uwagę zwraca zjawisko zwane patostreamingiem, które jest szczególnie niebezpieczne dla młodych użytkowników sieci. Sprawa stała się na tyle poważna, że walkę z tego typu treściami online podjął Rzecznik Praw Obywatelskich. Czym są patotreści i dlaczego zagrażają dzieciom i młodzieży? Przeczytaj artykuł i zastanów się – czy Twoi uczniowie rozmawiają o wymienionych w nim twórcach?