Lekcja służy wzbudzeniu refleksji na temat tego, jak organizować życie grupy. Dzięki niej dzieci uczą się identyfikować potrzeby grupy i poszczególnych osób. Ćwiczą umiejętności dokonywania demokratycznych wyborów – podczas zabawy dowiadują się, jak przedstawić program wyborczy.
Który uczeń w klasie ma predyspozycje do bycia liderem? Jak to sprawdzić? Jaką rolę przydzielić liderowi, aby mógł wykorzystać swój potencjał? Cykl artykułów to próba odpowiedzi na postawione pytania. Do pierwszego z nich załączono scenariusz godziny do dyspozycji wychowawcy z różnorodnymi ćwiczeniami oraz narzędzia przydatne do rozpoznania układu sił w grupie.
Lekcja stanowi kontynuację zajęć „Klasa na wyspie” i refleksji na temat organizacji życia grupy. Dzieci zastanawiają się nad tym, w jaki sposób mogą pomagać i przyczyniać się do dobrego funkcjonowania zespołu. Uczą się mówić o własnych potrzebach i prosić o pomoc w obszarach, w których jej potrzebują.
W scenariuszu znajdują się propozycje ćwiczeń, które kształtują umiejętność współpracy w grupie oraz pomagają wychowawcy wyłonić lidera grupy. Przy okazji stanowią świetną okazję do integracji klasy, rozwoju umiejętności miękkich oraz zmniejszenia stresu i napięć między uczniami.
Lekcja jest pierwszym spotkaniem uczniów klasy III z nowym wychowawcą. Powinna odbyć się w ostatnich tygodniach nauki w klasie III. Służy zbudowaniu poczucia bezpieczeństwa i pozytywnego nastawienia dzieci do nadchodzącego etapu edukacji. Dla nowego wychowawcy jest ważnym elementem przygotowania się do pracy z grupą.
Peder Haug w swoich rozważaniach teoretycznych słusznie podkreśla, że koncepcja edukacji włączającej to „retoryczne arcydzieło ale brak konsensusu”. Jej założenia są łatwe do zaakceptowania i trudne do sprzeciwiania się, a nawet krytykowania ponieważ są silnie oparte na wartościach i ideologiach takich jak demokracja i sprawiedliwość społeczna. Trudne są natomiast do realizacji w działaniach praktycznych.
Zmieniający się w bardzo szybkim tempie świat coraz bardziej wymusza zmiany w edukacji. Pojęcia takie jak globalizacja, wielokulturowość, integracja społeczna coraz częściej wyznaczają nowe spojrzenie na problemy kształcenia tak w obrębie pojedynczych społeczeństw, jak i w kontekście całej ludzkości. Pojawiają się nowe wyzwania, dotąd nie występujące lub – częściej! – dotąd niedostrzegane. „Otwarcie” się świata wymusza nowe spojrzenie na ludzi w odniesieniu do ich różnych potrzeb, możliwości i oczekiwań. Tej różnorodności doświadczają także nauczyciele i jest ona dla nich wyzwaniem w codzienne pracy.
Co czujesz, kiedy widzisz ucznia sprawiającego przykrość koledze z klasy i wiesz, że jest to działanie celowe? Widzisz, że uczeń uznaje to zachowanie za właściwe, nie rozumie, że zrobił źle i odczuwa satysfakcję, że odegrał się na koledze. Z pewnością, oprócz innych emocji, czujesz współczucie i żal. Oznacza to, że odczuwasz emocje, które bardziej pasują do sytuacji krzywdzonego ucznia, niż do twojej. Tym samym zachowujesz się empatycznie, co pozwala ci odpowiednio zareagować.