Szkoła to miejsce, które łączy ludzi w różnym wieku, z odmiennymi doświadczeniami, temperamentami, możliwościami i ograniczeniami. Jest to również dobre miejsce na rozwijanie umiejętności społecznych. Jednak nie stanie się to samoistnie bez odpowiedniej stymulacji. Chociaż w systemie brakuje przestrzeni na oddziaływania mające wzmocnić kompetencje społeczne, to można skorzystać z dostępnych metod i dać im głos. Taką możliwość dają elementy metody społeczności terapeutycznej.
Dziecko, które przebywa w placówce opiekuńczej lub rodzinie zastępczej to w każdej szkole temat budzący wiele niepokoju i wątpliwości. Jak ochronić ucznia z doświadczeniami opieki instytucjonalnej przed doświadczeniami wykluczenia, jak rozmawiać z nim o obchodach Dnia Matki, jak wybrać temat wypracowania na język polski, by nie zmuszać go do opisywania domu i rodziny? W karierze zawodowej każdego nauczyciela muszą prędzej czy później pojawić się podobne dylematy. A jest ich wiele więcej – trudno sobie wyobrazić, by do pieczy zastępczej lub domu dziecka trafiło dziecko, które nie doświadczyło porzucenia, straty, czy przemocy. Bagaż traumatycznych wspomnień na zawsze zmienia schemat budowania relacji, co odczuje każdy dorosły, który spróbuje nawiązać z dzieckiem więź. Dla wychowawcy to wyzwanie, do którego potrzeba cierpliwości, empatii i przeszkolenia.
Od kilku lat media bombardują doniesieniami o eskalacji przemocy w szkołach. Najbardziej elektryzują opinię publiczną informacje o aktach przemocy seksualnej. Czy zdajesz sobie sprawę, że do przemocy seksualnej dochodzi niemal w każdej szkole? Przeczytaj, jak ją rozpoznać i jak jej przeciwdziałać.
Wychowawca musi dbać o dobro całej klasy i działać na rzecz jej integracji oraz rozwoju. Jednym z nadrzędnych zadań wychowawcy jest rozpoznawanie potrzeb każdego z uczniów i próby zaspokajania ich. Gdy jednak do klasy uczęszcza uczeń z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, może być konieczne zaakcentowanie pewnych działań, w szczególności tych nakierowanych na integrowanie zespołu klasowego czy zindywidualizowane podejście do każdego ucznia. Sprawdź, jaką rolę pełni i jakie zadania powinien realizować wychowawca.
Szczególną rolę w procesie wychowania młodego pokolenia odgrywa wychowawca klasy. Zostaje mu powierzona konkretna grupa dzieci lub młodzieży. Jego zadaniem jest rozpoznanie problemów oraz monitorowanie poziomu realizacji celów wychowawczych. Następnie, zgodnie z wnioskami, planowanie lub modyfikowanie działań wychowawczych.
Pamiętasz sytuację, kiedy wiesz, że masz do zrobienia coś ważnego, a zmęczenie zniechęca cię do działania albo sytuację, gdy idąc na lekcję spotykasz na korytarzu szkoły koleżankę i rozmawiacie o czymś śmiesznym, co bardzo cię rozbawia? W pierwszym przypadku potrzebujesz podnieść poziom energii żeby zacząć działanie, w drugim musisz umieć wyciszyć się tzn. obniżyć poziom energii, żeby zacząć prowadzić lekcję. To umiejętność samoregulacji powoduje, że w tych dwóch sytuacjach potrafisz zachować się odpowiednio. Jak dzięki samoregulacji pomóc sobie i swoim uczniom – tego dowiesz się z poniższego artykułu.
Rozstanie rodziców prócz emocjonalnego ciężaru jakie za sobą niesie ma również bezpośredni wpływ na sytuację dziecka w kwestiach czysto formalnych jak np. odbiór ze szkoły czy przedszkola. Dlatego, prócz wsparcia psychologiczno-pedagogicznego, które placówka oświatowa zobowiązana jest zapewnić, należy zwrócić uwagę na to, jakie dodatkowe obowiązki ciążą na nauczycielach dziecka rozwiedzionych rodziców, w codziennym funkcjonowaniu podopiecznego w szkole czy przedszkolu.
Problem zbyt ciężkich plecaków wraca jak bumerang. Wielu rodziców zwraca uwagę na to, że dzieci muszą przynosić do szkoły zeszyty i podręczniki, za brak których są karani, zaś w praktyce zdarza się, że nie korzystają z nich w czasie lekcji. Zwracają uwagę, że rekomendowany ciężar szkolnego plecaka nie powinien przekraczać 10-12,5% masy ciała dziecka i żądają ważenia plecaków w szkole. Ekspert odpowiada, czy istnieją przepisy nakładające obowiązek ważenia tornistrów.
Rodzice dzieci i uczniów często składają w przedszkolach i szkołach różnego rodzaju upoważnienia dla innych osób. Najczęściej są to zgody na odbiór dziecka, uczestniczenie w zebraniu czy udzielanie informacji o zachowaniu czy ocenach. Trzeba jednak pamiętać, że zakres takich upoważnień jest ograniczony. W szczególności zaś nie można przekazać tzw. sporządzonego u notariusza pełnomocnictwa do sprawowania opieki nad dzieckiem. Osoba niebędąca rodzicem bądź opiekunem prawnym nie może zostać upoważniona do podejmowania wszelkich decyzji w sprawie dziecka. Sprawdź szczegóły dotyczące postępowania z pełnomocnictwem notarialnym do opieki nad dzieckiem.
Nawiązując do artykułu „Jaki powinien być udział rodziców w procesie doradztwa zawodowego”, prezentujemy scenariusz spotkania doradcy zawodowego z rodzicami uczniów szkoły podstawowej. Dowiedz się, jak wspierać swoje dziecko w wyborze ścieżki zawodowej.
Opracowywany corocznie program realizacji wewnątrzszkolnego systemu doradztwa zawodowego musi uwzględniać udział rodziców w procesie doradczym, w szczególności organizację spotkań z nimi. Przedstawiamy zakres współpracy doradcy zawodowego z rodzicami oraz przykłady działań.
Ważne jest, aby doradca wspierał młodego człowieka w rozpoznawaniu swoich zasobów, diagnozował potencjał efektywnego uczenia się, określił preferowane metody zapamiętywania, ale także pobudzał i inspirował do podejmowania nowych wyzwań, również w obszarze zainteresowań.
Grupa rówieśnicza to niezaprzeczalnie najbardziej naturalne środowisko rozwoju każdego nastolatka. Bliski kontakt z równolatkami jest w okresie dorastania potrzebny jak powietrze. To w grupie buduje się tożsamość jednostki. W relacjach z innymi młody człowiek dowiaduje się kim jest, jaki jest i czego potrzebuje. Grupa ma jednak różne oblicza. Potrafi być zarówno środowiskiem bardzo wspierającym, jak i bardzo destrukcyjnym. Wszystko zależy od procesu grupowego, jaki w niej przebiega i zasobów, jakie posiada. Pracując z grupami nastoletnimi możemy osiągnąć bardzo wiele i ułatwić nastolatkom trudną podróż do dorosłości. Warto jednak świadomie wykorzystywać odpowiednie techniki i znać naturę grupy.
Dłuższa nieobecność wychowawcy klasy w pracy komplikuje proces wypełniania i podpisywania świadectw szkolnych. Jeszcze większy problem powstaje w sytuacji, gdy wychowawca nie wróci do pracy aż do zakończenia roku szkolnego. Sprawdź, kto może w jego imieniu podpisywać świadectwa.
Jak traktować młodych ludzi, którzy z dnia na dzień stali się dorośli? I czy dorosły oznacza dojrzały i odpowiedzialny? W artykule zastanawiamy się, jak traktować pełnoletnich uczniów szkoły ponadpodstawowej, którym dowód osobisty w kieszeni nie zawsze dodaje dojrzałości. Dowiedz się, w jakie są prawa pełnoletnich uczniów, co je ogranicza oraz w jaki sposób dbać o autonomię młodych dorosłych.
Wprowadzenie do polskiego porządku prawnego możliwości stosowania środków oddziaływania wychowawczego przez dyrektorów szkół pozwoliło na to, by nakładać na uczniów obowiązek tzw. prac porządkowych. Okazuje się jednak, że kara tego typu nie może dotyczyć wszystkich – dyrektor nie może bowiem nakazać jej pełnoletnim uczniom. Sprawdź szczegóły.
Przyspieszony oddech, szybsze bicie serca, poczucie, że zaraz się zemdleje – to klasyczne objawy ataku paniki. Wielu nastolatków opisuje podobny stan w stresujących sytuacjach. Czy to atak paniki, czy tylko odczucie silnego napięcia? Czasem właściwe rozpoznanie nie jest łatwe. Niezależnie jednak od przyczyny silnych odczuć z ciała warto wiedzieć, jak pomóc młodemu człowiekowi w regulacji emocji.
Wiele mówi się o kryzysie psychicznym polskiej młodzieży. Poradnie pękają w szwach. Trudno znaleźć miejsce u psychologa, nie mówiąc już o psychoterapeucie dzieci i młodzieży lub psychiatrze. Słowo „depresja” przestaje być tematem tabu. Coraz więcej osób publicznie przyznaje się do trudnych doświadczeń emocjonalnych, epizodów depresji, leczenia i terapii. Coraz częściej mówi się o niej w kontekście dzieci i młodzieży. Jednak nadal wiedza o tym, jak przebiega depresja u dzieci i młodzieży, nie jest powszechna. Wciąż pokutuje obraz pełen przygnębienia i smutku, choć jest zdecydowanie niepełny. Często o w dzieciach z depresją widzi się tzw. trudne dzieci. Przypisując im odpowiedzialność za to, jak funkcjonują, nie chorobie. Sprawdź, kiedy zaburzenia nastroju powinny bardzo niepokoić i o podejrzeniach należy zawiadomić rodziców. Dowiedz się, jak może przebiegać depresja u dzieci u młodzieży, którym przyklejono łatkę „niegrzecznych".
Wprowadzenie do polskiego porządku prawnego możliwości stosowania środków oddziaływania wychowawczego przez dyrektorów szkół pozwoliło na to, by nakładać na uczniów obowiązek tzw. prac porządkowych. Okazuje się jednak, że kara tego typu nie może dotyczyć wszystkich – dyrektor nie może bowiem nakazać jej pełnoletnim uczniom. Sprawdź szczegóły.
Przyspieszony oddech, szybsze bicie serca, poczucie, że zaraz się zemdleje – to klasyczne objawy ataku paniki. Wielu nastolatków opisuje podobny stan w stresujących sytuacjach. Czy to atak paniki, czy tylko odczucie silnego napięcia? Czasem właściwe rozpoznanie nie jest łatwe. Niezależnie jednak od przyczyny silnych odczuć z ciała warto wiedzieć, jak pomóc młodemu człowiekowi w regulacji emocji.
Wiele mówi się o kryzysie psychicznym polskiej młodzieży. Poradnie pękają w szwach. Trudno znaleźć miejsce u psychologa, nie mówiąc już o psychoterapeucie dzieci i młodzieży lub psychiatrze. Słowo „depresja” przestaje być tematem tabu. Coraz więcej osób publicznie przyznaje się do trudnych doświadczeń emocjonalnych, epizodów depresji, leczenia i terapii. Coraz częściej mówi się o niej w kontekście dzieci i młodzieży. Jednak nadal wiedza o tym, jak przebiega depresja u dzieci i młodzieży, nie jest powszechna. Wciąż pokutuje obraz pełen przygnębienia i smutku, choć jest zdecydowanie niepełny. Często o w dzieciach z depresją widzi się tzw. trudne dzieci. Przypisując im odpowiedzialność za to, jak funkcjonują, nie chorobie. Sprawdź, kiedy zaburzenia nastroju powinny bardzo niepokoić i o podejrzeniach należy zawiadomić rodziców. Dowiedz się, jak może przebiegać depresja u dzieci u młodzieży, którym przyklejono łatkę „niegrzecznych".
Bicie, gryzienie, kopanie, rzucanie przedmiotami – sytuacje zagrażające bezpieczeństwu w przedszkolu. Dziecko agresywne bezwzględnie trzeba objąć pomocą psychologiczno-pedagogiczną. Trzeba także podjąć działania wspierające rodziców i nauczycieli, współpracować z poradnią. Jednak jak radzić sobie na co dzień? Jak na agresję w świetle prawa może reagować dyrektor? Czy można zatrudnić nauczyciela wspomagającego? Może w zajęciach powinien uczestniczyć rodzic? A może odmówić dziecku możliwości udziału w zajęciach? Jakie powinny być rady dla rodziców, którzy zdają się nie uświadamiać sobie, czym jest agresja ich dziecka?
Nie dla każdego dziecka zbliżający się okres wakacyjny jest związany z poczuciem szczęścia, wolnością i swobodą. W większości zespołów klasowych znajdzie się przynajmniej jednej uczeń, dla którego szkoła jest bezpieczną odskocznią od domu, niezapewniającego tego poczucia. Warto pamiętać o tych uczniach również, a może przede wszystkim, w okresie wakacyjnym. Często to właśnie nauczyciele i rówieśnicy ze szkoły będą stanowili dla nich pierwszą linię wsparcia. W artykule podpowiadamy, jak zaplanować działania profilaktyczne przed feriami letnimi i wsparcie uczniów w czasie wakacji.
Bullying to słowo, które od niedawna funkcjonuje w środowisku pedagogicznym jako określenie przemocy rówieśniczej, napastowania, prześladowania, znęcania się nad drugą osobą – w sposób psychiczny i fizyczny. Niestety często bullying bywa mało uchwytny dla dorosłych – skrywany przez dzieci i młodzież, zarówno tych, którzy występują w roli ofiary, jak i sprawcy. Długotrwała przemoc niesie jednak ze sobą druzgocące skutki – właściwie dla obydwu stron. Jak dostrzec bullying najszybciej jak się da?