Niepełnosprawność ruchowa, niezależnie od przyczyny, głębokości dysfunkcji, czasu wystąpienia choroby lub urazu, każdorazowo wpływa na funkcjonowanie psychofizyczne ucznia. To oznacza, że może mieć znaczący wpływ na proces uczenia się i osiągnięcia edukacyjne. Uczeń z dysfunkcjami ruchowymi wymaga indywidualnego wsparcia w zakresie form i metod pracy, odpowiedniego doboru środków i pomocy dydaktycznych, zapewnienia szczególnych warunków edukacji. Dowiedz się, o czym należy pamiętać organizując kształcenie specjalne dla ucznia z niepełnosprawnością ruchową.
W obszernym katalogu zadań wychowawcy znaczące miejsce zajmuje współpraca z rodzicami. Dotyczy ona nauczania, wychowania, opieki i profilaktyki. Nie jest to łatwe zadanie, bo rodzice uczniów nie są jednorodną grupą. Są tacy, którzy słuchają nauczycieli, rozmawiają, współpracują. Będą jednak również tacy, którzy wiedzą wszystko najlepiej, krytykują działania szkoły nie chcą współpracować. Wychowawca, dla dobra ucznia, musi jednak współpracować ze wszystkimi umieć sobie radzić w trudnych sytuacjach. Poznaj najważniejsze zasady skutecznej współpracy wychowawcy z konfliktowymi rodzicami i dowiedz się, które z nich możesz zastosować w swojej szkole. Ze wskazówek mogą skorzystać również nauczyciele sprawujący opiekę nad oddziałem przedszkolnym.
Rozpoznania zespołu nadpobudliwości psychoruchowej dokonuje lekarz psychiatra współpracujący z psychologiem. Diagnozy dokonuje się na podstawie wywiadu z opiekunami, rozmów z dzieckiem, badań psychologicznych oraz o dziecku sporządzonej w szkole. Z uwagi na to, że dziecko z ADHD napotyka na wiele trudności w szkole, specjaliści z poradni często udzielają wskazówek dla nauczycieli. Poznaj najczęstsze i najbardziej skuteczne wskazówki do pracy z dzieckiem z ADHD i dowiedz się, jak pomóc uczniowi w szkolnej codzienności.
Ostatnie lata to czas nieustannej adaptacji do zmian. Gdy w 2020 roku wybuchła pandemia, społeczeństwo nie dysponowało żadnymi wypracowanymi rozwiązaniami. Trzeba było dostosować się do okoliczności, nieustannie padało wyświechtane już określenie: „sytuacja jest rozwojowa”. Teraz życie okazało się jeszcze bardziej zaskakujące, wybuchła wojna. Wszystko to ma ogromny wpływ na młodych ludzi, którzy choć nie mówią tego głośno, coraz częściej myślą „ja wysiadam”. I to dlatego coraz częściej można usłyszeć o mówić o prawdziwej epidemii dziecięcej depresji, okaleczeń, bezsilności i tragicznie niskiej samooceny. Przeczytaj artykuł o kryzysie psychiatrii dzieci i młodzieży i dowiedz się, jak szkoła może reagować na trudne sytuacje.
Nabór do przedszkola publicznego, w zależności od liczby kandydatów, może zakończyć się po jednym lub dwóch etapach. W etapie pierwszym komisja rekrutacyjna bierze pod uwagę tzw. kryteria ustawowe, w etapie drugim – tzw. kryteria samorządowe. Na poświadczenie spełniania kryteriów w obu kategoriach powinny być dokumenty dołączone do wniosku. Jakie dokumenty potwierdzające spełnienie kryteriów w rekrutacji do przedszkola weźmie pod uwagę komisja? Sprawdź.
Poradnie zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży wspierają w sytuacjach, z którymi młody człowiek sam nie daje sobie rady. Rodzice zgłaszają się do poradni niezależnie od korzystania z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole. Proszą o opinie i wskazówki, które dostarczą do szkoły oraz do poradni psychologiczno-pedagogicznej, aby zapewnić dziecku najlepsze wsparcie w ramach systemu oświaty. Dowiedz się, jak zalecenia do pracy z dzieckiem z diagnozą zaburzeń lękowych mogą pomóc w funkcjonowaniu na terenie szkoły. Omówiono również praktyczne wskazówki dla nauczycieli do pracy z uczniem z zaburzeniami lękowymi
W rozmowach dorosłych pojawiły się nowe określenia: przed wojną i po wybuchu wojny. Dzieci w wieku szkolnym, ale też te młodsze, coraz więcej mówią o natłoku informacyjnym, o obrazach, które widują w telewizji czy Internecie. O tym, co wydarzyło się 24 lutego, o obawach przed konfliktem zbrojnym w Polsce, o lęku przed zmianami zachodzącymi w ich środowisku. W dziecięcym świecie powiedzenie „co na sercu, to na języku” powinno być tłumaczone na „co na sercu, to w zachowaniu”. Zmiana zachowania jest zawsze silnym komunikatem alarmowym.
Wojna to temat, którego nie da się uniknąć w rozmowie z dziećmi. Czują napięcie dorosłych, są świadkami natłoku informacyjnego, rozmów ich bliskich. Do polskich szkół i przedszkoli trafiają kolejni mali uchodźcy, zdezorientowani i niepewni przyszłości. Jak zapewnić im przyjazne przyjęcie w grupie rówieśników, bezpieczeństwo i dobre warunki do nauki? Przecież w przypadku każdej nowej sytuacji, społeczeństwo potrzebuje czasu, by wypracować rozwiązania. Jednak dzieci z Ukrainy trafiają do polskich placówek już teraz. Jak rozmawiać z ich rówieśnikami? Jak wesprzeć proces integracji? Artykuł koncertuje się na kwestii przygotowania polskich uczniów na przyjęcie dzieci z Ukrainy.
Niepokój związany z sytuacją w Ukrainie, który odczuwamy w ostatnich dniach udziela się również naszym dzieciom i uczniom. Dzieci słuchają rozmów dorosłych. Mają również dostęp do mediów społecznościowych oraz telewizji, gdzie pokazywane są zdjęcia i filmy o wojnie. Już niebawem wielu ukraińskich uczniów rozpocznie naukę w polskich szkołach. Obecna sytuacja wymaga podejmowania rozmów na bardzo trudne tematy, adekwatnie do wieku i wiedzy dziecka. Rolą nauczycieli i pedagogów jest wsparcie uczniów i przygotowanie ich do nowej rzeczywistości szkolnej. Niezwykle ważne jest również reagowanie na wszystkie kryzysy dotyczące dzieci i młodzieży pochodzących z Rosji czy Białorusi. Ci uczniowie są obecni w polskich szkołach. Być może lada moment zaczną edukację z tymi, którzy zmuszeni byli do ucieczki z Ukrainy.
Liczna grupa dzieci i młodzieży już niebawem zacznie naukę w polskich szkołach. Część z nich trafi do oddziałów przygotowawczych, część do „zwykłych” klas. W obu przypadkach dzieci będą miały kontakt z rówieśnikami z Polski, co jest obecnie niezwykle ważne i potrzebne. Na przybycie uczniów z Ukrainy trzeba się odpowiednio przygotować. W artykule ekspertka udziela praktycznych wskazówek dotyczących tego, jak przygotować szkołę na przyjęcie uczniów z Ukrainy. Porady odnoszą się do najważniejszych kwestii, które w aktualnej sytuacji są dużo ważniejsze od realizowania procesu dydaktycznego.