Pedagog specjalny a edukacja włączająca – inicjator dobrej współpracy w przedszkolu i szkole

Edukacja włączająca na dobre zagościła w polskich przedszkolach i szkołach ogólnodostępnych. Do tych właśnie szkół coraz liczniej zapisywani są bowiem uczniowie z niepełnosprawnościami oraz ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i rozwojowymi. Żeby jednak edukacja włączająca spełniała swoje zadania, musi ulegać stałym przeobrażaniom i działaniom ukierunkowanym na podnoszenie jakości wsparcia oferowanego dzieciom i młodzieży oraz rodzicom. Ważnym krokiem w budowaniu optymalnego systemu wsparcia dla każdego ucznia jest pojawienie się w przedszkolach, szkołach ogólnodostępnych pedagogów specjalnych. 

Wandalizm w szkole. Dlaczego uczniowie niszczą wspólne mienie na terenie szkoły?

Pomazane kabiny w toalecie. Urwana umywalka. Mokry papier toaletowy na suficie w łazience. Zdewastowane kosze na śmieci. Wielki, wulgarny rysunek na ścianie sali gimnastycznej. Niszczenie mienia szkolnego przez ucznia zdarza się często i dotyczy zarówno szkoły podstawowej, jak i ponadpodstawowej. Dorosły na widok bezmyślnych działań młodocianych, szkolnych wandali dostaje białej gorączki. Zadaje sobie pytania. Po co? Dlaczego tak łatwo niszczy się to, co wspólne? Jak sprawić, by uczniowie uznali nareszcie, że szkoła nie jest niczyja, ale należy do całej społeczności, której uczniowie są najważniejszą częścią? W artykule wskazujemy, z czego może wynikać wandalizm w szkole i jak mu przeciwdziałać. 

Czym są zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, ile trwają, kto może je prowadzić

Jednym z rodzajów zajęć specjalistycznych są zajęcia korekcyjno-kompensacyjne. Zajęcia te organizuje i prowadzi się w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej w przedszkolach, szkołach i placówkach. Ich podstawowym celem jest korygowanie i kompensowanie zaburzeń i odchyleń rozwojowych. Zdarza się, że zajęcia te są mylone z zajęciami wyrównawczymi. Przeczytaj artykuł i dowiedz się dla kogo organizuje się zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, ile powinny trwać oraz jakie kwalifikacje musi mieć prowadzący je nauczyciel.

Przepraszanie uczniów przez nauczycieli jako narzędzie wychowawcze i wyraz szacunku

Przepraszam to podobno najtrudniejsze słowo świata. Gdy wypowiadają je uczniowie, odczuwamy satysfakcję. Sami jednak nieczęsto go używamy uważając je za oznakę słabości i zagrożenie dla naszego autorytetu. Tymczasem przepraszanie ma ogromną moc. W artykule wyjaśniamy, dlaczego przepraszanie uczniów przez nauczycieli może być traktowane jako ważne narzędzie wychowawcze.

Chwiejny nastrój i bunt nastolatka a czynniki ryzyka i symptomy rozwijających zaburzeń osobowości

Okres dorastania to czas wielu przemian i wyzwań. To moment silnych emocji. Czasami jednak natężenie doznań nastolatka wydaje się wykraczać poza to, co naturalne dla wieku. Pojawiają się silne emocje, trudne reakcje i sztywne zachowania, które utrudniają zarówno bycie w grupie rówieśniczej, jak i w rodzinie. Budująca się osobowość wydaje się sztywna i krucha jednocześnie, pełna sprzeczności. Jak rozpoznać rozwijające się zaburzenia osobowości u nastolatka?

Bunt dwulatka i trzylatka, czyli potrzeba odrębności w naturalnym rozwoju dziecka

Zdarza się, że to, co nieznośne dla dorosłych jest kluczowe w rozwoju dzieci. Przykładem może być wspinanie się, głośne krzyczenie w czasie zabawy, beztroska twórczość wymagająca użycia dużych płaszczyzn (ścian w salonie). Nie można pominąć ciągłego brudzenia ubrań, odkrywania nowych faktur poprzez wkładanie przedmiotów do buzi, walki o swoje grabki w piaskownicy. Choć dorosłym opiekunom czasem puchnie głowa i kończy się cierpliwość, to jednak istnieją pewne prawa dzieciństwa. Jak prawo do zdrowego buntu, czyli tzw. buntu dwulatka, kiedy wydaje się, że dziecko zaczyna testować rodzicielską cierpliwość. Czy dziecko w tym wieku faktycznie "testuje" dorosłych? Czym właściwie jest bunt dwulatka, czym się objawia i co robić, gdy nie mija?

Nastolatka w ciąży. Jak wspierać uczennicę spodziewającą się dziecka?

Ciąża to niezależnie od wieku i doświadczenia życiowego duże wyzwanie emocjonalne. Oczekiwaniu na dziecko towarzyszy często spora dawka niepokoju i wewnętrznych sprzeczności. Debiutujący rodzic wypływa na zupełnie nieznane wody, potrzebuje wsparcia bliskich i przestrzeni do tego, by zaadaptować się do nowego świata. Okres dorastania to czas, w którym z natury panują chaos, niepokój. Niezwykle zmienne są zarówno myśli o sobie, jak i uczucia względem świata. To moment budowania tożsamości, sprawdzania jakim się jest i jakim się chce być. Co się stanie, gdy nałożą się na siebie emocjonalne doświadczenia związane z ciążą i dorastaniem? Gdy rodzicami zostają nastolatki? Dowiedz się, jakiego wsparcia szkoła może i powinna udzielić uczennicy w ciąży.

Uczeń na wagarach. Dlaczego uczniowie uciekają ze szkoły?

Dla części uczennic i uczniów, którzy spróbowali wagarów, kończy się na pojedynczych przypadkach samowolnej nieobecności. Jednak są także osoby, dla których wagarowanie staje się jednym ze sposobów funkcjonowania w szkolnej rzeczywistości. Jeśli w ich przypadku wagary raz pozwolą im osiągnąć cel (np. uniknąć złej oceny), jest duże prawdopodobieństwo, że spróbują ich znowu i że tendencja do wagarowania będzie się pogłębiać. Konsekwencje mogą być poważne. Dlatego warto zdecydowanie reagować już na pierwsze, nawet pozornie niewinne przypadki wagarowania.

Wsparcie i pomoc rodzinie dysfunkcyjnej w środowisku szkolnym

Rodzina jest fundamentem, na którym budujemy naszą tożsamość, uczymy się relacji z innymi i kształtujemy nasze pierwsze wzorce zachowań. Jest to pierwsze środowisko, które ma za zadanie przygotować młodego człowieka do życia w społeczeństwie, wyposażając go w niezbędne umiejętności, wartości i wiedzę. Jednak nie każda rodzina jest w stanie sprostać tym zadaniom. W przypadku rodzin dysfunkcyjnych, które z różnych przyczyn nie są w stanie zapewnić odpowiedniego wsparcia i bezpieczeństwa swoim dzieciom, szczególną rolę odgrywa środowisko szkolne. To właśnie szkoła często staje się miejscem, gdzie po raz pierwszy dostrzegane są problemy i gdzie można podjąć pierwsze kroki w kierunku wsparcia i pomocy. W niniejszym artykule skupimy się na zrozumieniu, czym jest rodzina dysfunkcyjna i jakie są jej główne cechy charakterystyczne. Szczególną uwagę poświęcono roli, jaką szkoła może odegrać w wsparciu takich rodzin, oraz metodom i strategiom, które mogą być stosowane przez nauczycieli, pedagogów i psychologów szkolnych w celu zapewnienia odpowiedniej pomocy i wsparcia.

Terapia ręki – na czym polega, dla kogo jest przeznaczona, jakie są cele terapeutyczne?

Terapia ręki to terapia mająca na celu usprawnianie całej ręki: od barku, przez ramię i przedramię, po nadgarstek, dłoń i palce. Głównym celem działań podejmowanych w ramach terapii ręki jest udoskonalenie precyzyjnych ruchów dłoni i palców. Jednak, aby uzyskać pożądany poziom trudnych ruchów precyzyjnych, należy zadbać o prawidłową sprawność całej kończyny górnej. Z artykułu dowiesz si m.in., na czym polega terapia ręki, jakie kwalifikacje musi mieć terapeuta ręki oraz na czym polegają ćwiczenia wykonywane w czasie terapii. Autorka zwraca także uwagę, jakie zachowanie dziecka powinno skłonić do odbycia konsultacji z terapeutą ręki.