
O niepokojącym dostępie dzieci i młodzieży do treści pornograficznych mówi się już od dawna. Mimo starań niektórych rodziców, którzy nakładają na telefony swoich pociech różnego rodzaju kontrole rodzicielskie, niedostosowane do wieku filmy i tak funkcjonują wśród uczniów. Dlaczego czwarto-, piąto- i szóstoklasiści oglądają w szkolnych łazienkach pornografię? Jakie są przyczyny i skutki tych zachowań? Raport Państwowego Instytutu Badawczego NASK „Nastolatki wobec pornografii cyfrowej. Trajektorie użytkowania. Raport z badań ogólnopolskich” pokazuje, jak szerokie jest to zjawisko.

Maj i czerwiec to czas, w którym szkoły organizują najwięcej wyjazdów i wycieczek szkolnych dla uczniów. Dla uczniów to zasłużony odpoczynek, dla nauczycieli – stres związany odpowiedzialnością za zdrowie i bezpieczeństwo. Chcąc minimalizować ryzyko związane z szalonymi pomysłami młodych ludzi wychowawcy wprowadzają zakazy posiadania określonych rzeczy, zapowiadają przeszukania i rewizje i proszą rodziców o pisemne zgody na takie działania. Czy słusznie? Żadne przepisy nie dają nauczycielom prawa do samodzielnego przeszukiwania ucznia lub należących do niego rzeczy, np. plecaka. Nie ma również regulacji pozwalających na rewidowanie zawartości szafki. Sprawdź, jak postąpić w sytuacji podejrzenia, że uczeń posiada niedozwolone przedmioty lub substancje.

Nie jest trudno przywołać w pamięci którąś z ujawnionych w mediach historii przemocy wobec osób z niepełnosprawnością intelektualną. Często ich bohaterowie to mieszkańcy domów opieki, ośrodków szkolno-wychowawczych, uczniowie szkół specjalnych. Literatura wskazuje na istotnie większy zasięg zjawiska przemocy w każdej grupie wiekowej, w porównaniu z osobami w normie intelektualnej. Dlaczego ryzyko przemocy seksualnej wobec osób z niepełnosprawnością intelektualną jest wysokie? Jak uchronić młodzież z niepełnosprawnością intelektualną przed traumą przemocy?

Okres przedegzaminacyjny to czas intensywny: pełen nauki, emocji, nadziei i obaw. Dla młodzieży tym bardziej stresujący, że często muszą sprostać oczekiwaniom rodziców i nauczycieli. Poniższy tekst przedstawia postawy uczniów i dorosłych wobec egzaminów. Zawiera wskazówki dla wychowawców i specjalistów szkolnych, które pomogą im owe postawy diagnozować, a także wspierać podopiecznych emocjonalnie i wychowawczo. Dowiedz się, jak zadbać o to, by uczeń umiał podejść do ważnego egzaminu opanowany, a także by wiedział, co robić, gdy pojawia się nadmierne napięcie.

Czasami bywa całkiem zabawnie, gdy uczeń w szkole przyłapany na braku pracy domowej wymyśla kosmicznie brzmiącą wymówkę. Chomik obgryzł mi pracę plastyczną, cały wieczór nie było prądu, mama zapomniała napisać usprawiedliwienie etc. Kłamstwo w głowie ucznia szkoły podstawowej może jawić się jako świetne wyjście z sytuacji. Zwłaszcza ci młodsi mogą absolutnie nie widzieć tego, jak bardzo niestworzone bywają ich historie. Wszyscy wiedzą, że jest to nieprawda, ale co właściwie robić, gdy dziecko kłamie?

Wydaje się, że niesienie pomocy to działanie dające korzyści nie tylko osobie, która tę pomoc otrzymuje, ale również pomagającemu. Czasami jednak można dopuścić do nadmiernej uległości w spełnianiu próśb innych. Nierzadko skutkuje to przekroczeniem granic własnej strefy komfortu. Zdarza się to również u dzieci i młodzieży. Przed zbliżającym się Dniem Wolontariatu, kiedy wszyscy przypominają uczniom, że warto pomagać, trzeba także podkreślać, że także w pomocy należy być asertywnym. Warto pomagać innym, ale tylko asertywność pozwala zachować własne granice udzielać pomocy innym z satysfakcją. Na co zwracać uwagę młodzieży decydującej się na bezinteresowną pomoc innym?

Nauczyciel współorganizujący kształcenie pełni w szkole szczególną rolę – wspiera ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego w codziennym funkcjonowaniu edukacyjnym i społecznym. Jego zadania obejmują zarówno dostosowanie metod i form pracy, jak i współdziałanie z zespołem nauczycieli, specjalistami oraz rodzicami. To właśnie relacja szkoła – rodzice w dużej mierze decyduje o skuteczności podejmowanych działań. Gdy rodzice są włączeni w proces edukacyjny, łatwiej o spójne oddziaływania, które wzmacniają dziecko i budują jego poczucie bezpieczeństwa. Partnerstwo między nauczycielem współorganizującym a rodzicami pozwala nie tylko lepiej rozumieć potrzeby ucznia, ale też szybciej reagować na trudności i doceniać sukcesy.

Zdarza się, że dyrektor szkoły zaniepokojony zachowaniem czy sytuacją ucznia decyduje o przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego w domu tego ucznia. Do realizacji tego zadania zwykle delegowany jest psycholog lub pedagog szkolny. Tymczasem trzeba zauważyć, że zakres zadań tych specjalistów nie przewiduje przeprowadzania wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania. Czy to oznacza, że nauczyciele powinni odmawiać udania się do domu ucznia w celu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego?

W obliczu problemów związanych z zachowaniem uczniów, szkoły często stają przed wyzwaniem zapewnienia bezpiecznego i wspierającego środowiska dla wszystkich uczestników procesu edukacyjnego. Przedmiotem dyskusji są najczęściej kwestie agresywnego zachowania w miejscach takich jak biblioteka czy świetlica szkolna. Czy szkoła ma prawo ograniczyć dostęp do świetlicy dla ucznia wykazującego agresywne zachowania?

Przygotowany na początku roku szkolnego Wewnątrzszkolny System Doradztwa Zawodowego obejmuje ogół działań związanych z doradztwem zawodowym podejmowanych w szkole. Przygotowując go uwzględniliśmy potrzeby, możliwości i dotychczasowe doświadczenia, specyfikę środowiska, w tym aktualną sytuację na rynku pracy. Starannie zaplanowaliśmy i opisaliśmy wszystkie działania. Pamiętaliśmy, że WSDZ ma zapewnić ciągłość, spójność i systemowość wszystkich działań doradczych i wpisywać się w procesy dydaktyczno-wychowawcze zachodzące w szkole. Przystąpiliśmy do realizacji. Wiele udało nam się zrobić, ale wciąż w naszych głowach pojawiają się pytania: czy to, co robimy, robimy dobrze? Kto i jakiego wsparcia udzielił już uczniom? Co możemy zrobić, żeby nasze działania udoskonalić?

W odniesieniu do realizacji zadań związanych z doradztwem zawodowym stosowane są różne określenia: preorientacja zawodowa, orientacja zawodowa, doradztwo zawodowe. Sprawdź, w jakie nazwy obowiązują w odniesieniu do doradztwa zawodowego na poszczególnych etapach edukacji.

Cel doradztwa zawodowego to wspieranie uczniów w procesie przygotowania ich do świadomego i samodzielnego wyboru kolejnego etapu kształcenia i zawodu, z uwzględnieniem ich zainteresowań, uzdolnień i predyspozycji zawodowych oraz informacji na temat systemu edukacji i rynku pracy. Pobierz przykładowy program realizacji WSDZ dla branżowej szkoły I stopnia, technikum i liceum w roku szkolnym 2020/2021.

Rozwój umiejętności wykonawczych u dzieci istotnie wpływa na ich codzienne funkcjonowanie zarówno w szkole, jak i poza nią. Wielu nauczycieli staje przed wyzwaniem skutecznego wspierania swoich uczniów w nabywaniu tych niezbędnych kompetencji. Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że deficyty w zakresie umiejętności wykonawczych powodują m.in. trudności z koncentracją, organizacją zadań czy kontrolą emocji. W artykule wyjaśniono, czym są umiejętności wykonawcze oraz przedstawiono sprawdzone strategie i narzędzia, które pomagają w przezwyciężeniu tych problemów. Omówione zostaną metody identyfikacji deficytów wykonawczych oraz kroki niezbędne do wspierania rozwoju kluczowych umiejętności. Ekspertka udziela praktycznych porad i prezentuje konkretne rozwiązania, które nauczyciel wykorzystywać w codziennej pracy z uczniami.

Praca z grupą wymaga szerokiego spektrum kompetencji. Nauczyciel codziennie korzysta ze swoich umiejętności adaptacji do zmiennych warunków, pokładów cierpliwości i kreatywności. Zwłaszcza, gdy uczniowie mają odmienne zasoby i zupełnie różne potrzeby. Frustracja nadchodzi, gdy nauczyciel czuje się bezradny i mało skuteczny. Co zrobić, gdy uczniowie nie wykonują poleceń i nie biorą aktywnego udziału w procesie nauczania. Co może leżeć u źródła takiej sytuacji?

W ostatnich latach coraz ważniejszą rolę w procesie edukacyjnym odgrywają nowoczesne metody nauczania. Jednym z popularniejszych sposobów zachęcania uczniów do nauki jest wprowadzanie elementów grywalizacji. Okazuje się, że (kojarzące się z życiem pozaszkolnym) gry pozwalają na zwiększenie motywacji do nauki i są doskonałą zachętą do podejmowania przez uczniów określonych działań. Dowiedz się, jak efektywnie wykorzystać mechanizmy gier do nauki, a także jakie korzyści płyną z wprowadzenia tych rozwiązań podczas pracy w szkole. W artykule przedstawimy konkretne narzędzia, które można wykorzystać, aby skutecznie angażować uczniów, którzy będą zdobywać wiedzę, a przy okazji trenować logiczne myślenie oraz rozwijać umiejętność współpracy i komunikacji.

Zachowania autoagresywne, w tym samouszkodzenia czy próby samobójcze zdarzają się nie tylko w czasie wolnym od zajęć – nierzadko mają miejsce w szkole. Zdarzenie tego rodzaju w żadnym wypadku nie może zostać zignorowane. Poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące postępowania w sytuacji, gdy uczeń targnął się na swoje zdrowie lub życie w czasie zajęć organizowanych przez szkołę.

Depresja to długotrwały, szkodliwy i poważny stan. Charakteryzuje się przede wszystkim nadmiernym obniżeniem nastroju, ale również innymi objawami psychicznymi, behawioralnymi i fizycznymi. Pojawienie się objawów depresyjnych zazwyczaj związane jest z aktualnie trudnymi przeżyciami. Dla dzieci i młodzieży jest to bardzo często stres związany ze szkołą: nadmierne wymagania, nasilona rywalizacja wśród uczniów, presja i przemoc rówieśnicza. Rozpoznanie depresji stawiane jest przez lekarza psychiatrę, który podejmuje decyzję o włączeniu odpowiedniego leczenia depresji. Często obok leczenia farmakologicznego zalecana jest również opieka psychologiczna lub psychoterapia. Odpowiednie zatroszczenie się o dziecko w szkole wspiera proces terapeutyczny, dzięki czemu powrót do zdrowia może nastąpić szybciej.

Informacja o zażyciu lub zażywaniu środków odurzających poprzez uczniów nie może zostać zignorowana przez szkołę. W związku z sytuacjami zagrożenia zdrowia i życia szkoła zobowiązana jest wdrożyć procedury postępowania i reagowania w sytuacjach kryzysowych. Taki dokument powinien być w każdej jednostce oświaty. Uczniowie, ale również ich rodzice powinno zostać niezwłocznie objęciu wszechstronną pomocą psychologiczno-pedagogiczną. Pojawia się jednak wątpliwość – czy szkoła ma obowiązek zawiadomienia sądu rodzinnego o zażywaniu środków odurzających?

Depresja to długotrwały, szkodliwy i poważny stan. Charakteryzuje się przede wszystkim nadmiernym obniżeniem nastroju, ale również innymi objawami psychicznymi, behawioralnymi i fizycznymi. Pojawienie się objawów depresyjnych zazwyczaj związane jest z aktualnie trudnymi przeżyciami. Dla dzieci i młodzieży jest to bardzo często stres związany ze szkołą: nadmierne wymagania, nasilona rywalizacja wśród uczniów, presja i przemoc rówieśnicza. Rozpoznanie depresji stawiane jest przez lekarza psychiatrę, który podejmuje decyzję o włączeniu odpowiedniego leczenia depresji. Często obok leczenia farmakologicznego zalecana jest również opieka psychologiczna lub psychoterapia. Odpowiednie zatroszczenie się o dziecko w szkole wspiera proces terapeutyczny, dzięki czemu powrót do zdrowia może nastąpić szybciej.

Presja perfekcji to prawdziwa zmora współczesnych czasów. Już w najmłodszych klasach szkoły podstawowej dostrzec można dzieci niezadowolone z własnego wyglądu, umiejętności, ocen. Przekaz medialny jest dla dzieci jasny i klarowny: musisz być piękny, silny, wysportowany, zawsze pełny energii, inteligentny i lubiany. Obraz ideału lansowany w dzisiejszym społeczeństwie utrwala się już w chłonnych umysłach najmłodszych. Prawdziwy plon zbiera jednak w okresie dojrzewania. Pojawiają się objawy depresji, zaburzeń odżywiania, zaburzeń lękowych. Jak pomóc nastolatkom poradzić sobie z nadmiernymi oczekiwaniami i perfekcjonizmem?

Specyficzne zaburzenia uczenia się to neurorozwojowe trudności takie jak dysleksja rozwojowa, dysortografia czy dyskalkulia. Ich źródłem nie jest ani obniżony intelekt, ani deficyty w dotychczasowej stymulacji do rozwoju. Część dzieci po prostu je ma – ujawniają się zazwyczaj dopiero na etapie szkolnym, choć pewne objawy są zauważalne wcześniej. Są też, jak wskazują badania, ogromnym ciężarem emocjonalnym dla dzieci, u których się pojawiają. Sprawdź, jak dbać o dobrostan psychiczny i poprawę samooceny ucznia, który zmaga się ze specyficznymi zaburzeniami rozwoju umiejętności szkolnych.

Zachowania autoagresywne, w tym samouszkodzenia czy próby samobójcze zdarzają się nie tylko w czasie wolnym od zajęć – nierzadko mają miejsce w szkole. Zdarzenie tego rodzaju w żadnym wypadku nie może zostać zignorowane. Poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące postępowania w sytuacji, gdy uczeń targnął się na swoje zdrowie lub życie w czasie zajęć organizowanych przez szkołę.

Informacja o zażyciu lub zażywaniu środków odurzających poprzez uczniów nie może zostać zignorowana przez szkołę. W związku z sytuacjami zagrożenia zdrowia i życia szkoła zobowiązana jest wdrożyć procedury postępowania i reagowania w sytuacjach kryzysowych. Taki dokument powinien być w każdej jednostce oświaty. Uczniowie, ale również ich rodzice powinno zostać niezwłocznie objęciu wszechstronną pomocą psychologiczno-pedagogiczną. Pojawia się jednak wątpliwość – czy szkoła ma obowiązek zawiadomienia sądu rodzinnego o zażywaniu środków odurzających?

Przeniesienie do szkoły noża lub innego niebezpiecznego narzędzia nie może zostać zlekceważone przez nauczycieli i dyrektora. Dyrektor jest bowiem odpowiedzialny za zapewnienie bezpieczeństwa uczniom i nauczycielom, dlatego konieczne jest zbadanie sytuacji podjęcie odpowiednich kroków. Sprawdź, jak postępować, jeżeli w szkole pojawia się uczeń z nożem w kieszeni.

Dziecku choremu na cukrzycę nie trzeba ograniczać wysiłku fizycznego. Sport jest zalecany wszystkim chorym z cukrzycą typu 1. Wysiłek ten musi być jednak dopasowany do możliwości, a także stylu życia chorego ucznia. Sprawdź, o czym trzeba pamiętać, aby dziecko z cukrzycą na zajęciach wychowania fizycznego było bezpieczne. Dowiedz się, kiedy nie należy, a kiedy z powodu choroby trzeba odmówić uczniowi aktywności fizycznej na lekcji WF.

Odmowa przyjęcia do przedszkola dziecka z alergią pokarmową jest niedopuszczalna. Kadra przedszkola musi natomiast zadbać o zapewnienie mu odpowiedniej opieki i bezpieczeństwa. Jednocześnie jednak, brak jest przepisów które określałyby zasady podawania dzieciom leków w przedszkolach. Czy w zakres obowiązków nauczycieli może wchodzić także podawanie leków? Przede wszystkim, czy w przypadku alergika, nauczyciel musi wykonać zastrzyk z adrenaliny w przedszkolu? Sprawdź, jak rozwiązać problem w przypadku przedszkolaków, skoro przepisy nie określają zasad podawania dzieciom leków w przedszkolach.

Zmiany budzą lęk. Przyzwyczajeni do obowiązującej od lat 90’ klasyfikacji ICD-10 możemy obawiać się zamieszania, jakie wprowadzi nowa klasyfikacja chorób ICD-11 opublikowana kilka miesięcy temu. Co się zmieni? Do czego trzeba będzie przywyknąć? Jakie zmiany niosą za sobą korzyści, a jakie kłopoty? Spróbujmy przyjrzeć się modyfikacjom, w szczególności, jeśli chodzi o choroby i zaburzenia psychiczne. Pamiętaj, że nowy system będzie obowiązywał już od 1 stycznia 2022 roku, a do chwili obecnej nie opublikowano polskiej wersji. Warto już dziś poznać zmiany.