Nie jest trudno przywołać w pamięci którąś z ujawnionych w mediach historii przemocy wobec osób z niepełnosprawnością intelektualną. Często ich bohaterowie to mieszkańcy domów opieki, ośrodków szkolno-wychowawczych, uczniowie szkół specjalnych. Literatura wskazuje na istotnie większy zasięg zjawiska przemocy w każdej grupie wiekowej, w porównaniu z osobami w normie intelektualnej. Dlaczego ryzyko przemocy seksualnej wobec osób z niepełnosprawnością intelektualną jest wysokie? Jak uchronić młodzież z niepełnosprawnością intelektualną przed traumą przemocy?
Młodzież z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim może korzystać z edukacji ogólnodostępnej w szkole masowej. Zdarza się, że deficyty w zakresie funkcjonowania intelektualnego stają się powodem wykluczenia z grupy rówieśniczej. Rówieśnik, który funkcjonuje poza grupą jest wręcz „idealnym” kozłem ofiarnym. Nie ma sojuszników, nikt go nie obroni, grupa może podzielić się według prostego schematu: my „silni i mądrzy”, on „głupi i słaby”. Mechanizm projekcji polega na przypisywaniu innym własnych niechcianych i niepożądanych cech. Nastolatek z niepełnosprawnością intelektualną może być w grupie widziany jako śmieszny, nieporadny, łatwy do zmanipulowania, irytujący. W ten sposób reszta klasy może poczuć się zupełnie odwrotnie – dominując nad nim doświadcza złudnego uczucia siły i sprawczości. Mechanizm projekcji jest jednym z elementów procesu silnego wykluczenia członka grupy i rozładowywania na nim złości innych osób.
Czy młodzież z niepełnosprawnością intelektualną jest bardziej narażona na nadużycie seksualne niż ich funkcjonujący w normie rówieśnicy? Tak. Aktualne badania pokazują, że osoby z niepełnosprawnością intelektualną są ofiarami przemocy seksualnej nawet do 5 razy częściej niż inne. Co więcej – przestępstwa seksualne wobec nich częściej bywają społecznie ignorowane, rzadziej są ujawniane. Opiekunowie osób z niepełnosprawnością rzadziej dążą do wymierzenia sprawiedliwości z powodu chęci uniknięcia własnej odpowiedzialności.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
- Z czego wynika zwiększone ryzyko przemocy seksualnej wobec dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną?
- Dlaczego uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną bywają celem ataków rówieśniczych i częściej są ofiarami przemocy?
- Z czego wynika łatwość w przekraczaniu granic w kontaktach z osobą z niepełnosprawnością intelektualną?
- Na co zwracać uwagę uczniów podczas rozmów o życiu seksualnym i seksualności człowieka?
Przeczytaj również:
Pozostało jeszcze 82% treści
Aby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp.
Uzyskaj dostęp do portalu a wraz z nim:
- Dostęp do stale aktualizowanej wiedzy z zakresu prawa oświatowego.
- Wsparcie ekspertów w rozwiązywaniu indywidualnych problemów.
- Praktyczne wskazówki i porady ułatwiające codzienną pracę.
- Baza kilkuset scenariuszy i kart pracy gotowych do wydrukowania i zastosowania na zajęciach.
- Atrakcyjne materiały multimedialne – słuchowiska, webinaria i gry dydaktyczne.
Jeżeli posiadasz już konto
Zaloguj się
Autor: Natalia Perek
Psycholog, psychoterapeuta dzieci i młodzieży. Absolwentka psychologii klinicznej i zdrowia na Uniwersytecie Łódzkim oraz czteroletniego, całościowego kursu psychoterapii w ramach Szkoły Psychoterapii Dzieci i Młodzieży przy Laboratorium Psychoedukacji i Ośrodku Regeneracja w Warszawie. Ukończyła również dwustopniowe Studium Pomocy Psychologicznej i Interwencji Kryzysowej Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Podyplomowy Kurs Arteterapii Polskiego Instytutu Ericksonowskiego. Pracowała jako psycholog w Oddziale Psychiatrii Dziecięcej. Obecnie prowadzi psychoterapię indywidualną dzieci i młodzieży oraz wsparcie rodzicielskie w Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w SPZOZ oraz w Ambulatorium Stresu w Łodzi.