Depresja to długotrwały, szkodliwy i poważny stan. Charakteryzuje się przede wszystkim nadmiernym obniżeniem nastroju, ale również innymi objawami psychicznymi, behawioralnymi i fizycznymi. Pojawienie się objawów depresyjnych zazwyczaj związane jest z aktualnie trudnymi przeżyciami. Dla dzieci i młodzieży jest to bardzo często stres związany ze szkołą: nadmierne wymagania, nasilona rywalizacja wśród uczniów, presja i przemoc rówieśnicza. Rozpoznanie depresji stawiane jest przez lekarza psychiatrę, który podejmuje decyzję o włączeniu odpowiedniego leczenia depresji. Często obok leczenia farmakologicznego zalecana jest również opieka psychologiczna lub psychoterapia. Odpowiednie zatroszczenie się o dziecko w szkole wspiera proces terapeutyczny, dzięki czemu powrót do zdrowia może nastąpić szybciej.
Presja perfekcji to prawdziwa zmora współczesnych czasów. Już w najmłodszych klasach szkoły podstawowej dostrzec można dzieci niezadowolone z własnego wyglądu, umiejętności, ocen. Przekaz medialny jest dla dzieci jasny i klarowny: musisz być piękny, silny, wysportowany, zawsze pełny energii, inteligentny i lubiany. Obraz ideału lansowany w dzisiejszym społeczeństwie utrwala się już w chłonnych umysłach najmłodszych. Prawdziwy plon zbiera jednak w okresie dojrzewania. Pojawiają się objawy depresji, zaburzeń odżywiania, zaburzeń lękowych. Jak pomóc nastolatkom poradzić sobie z nadmiernymi oczekiwaniami i perfekcjonizmem?
Specyficzne zaburzenia uczenia się to neurorozwojowe trudności takie jak dysleksja rozwojowa, dysortografia czy dyskalkulia. Ich źródłem nie jest ani obniżony intelekt, ani deficyty w dotychczasowej stymulacji do rozwoju. Część dzieci po prostu je ma – ujawniają się zazwyczaj dopiero na etapie szkolnym, choć pewne objawy są zauważalne wcześniej. Są też, jak wskazują badania, ogromnym ciężarem emocjonalnym dla dzieci, u których się pojawiają. Sprawdź, jak dbać o dobrostan psychiczny i poprawę samooceny ucznia, który zmaga się ze specyficznymi zaburzeniami rozwoju umiejętności szkolnych.
Szkoły mają i stosują procedury postępowania w sytuacji spożycia alkoholu przez ucznia. Zasady te odnoszą się jednak do uczniów przebywających na terenie szkoły. Często jednak nie wiemy, jak zachować się w sytuacji, gdy nauczyciel spotka ucznia spożywającego alkohol poza szkołą, po zakończonych zajęciach. Czy nauczyciel musi zareagować, jeśli zobaczył niepełnoletniego ucznia spożywającego alkohol poza godzinami pracy szkoły?
Zachowania autoagresywne, w tym samouszkodzenia czy próby samobójcze zdarzają się nie tylko w czasie wolnym od zajęć – nierzadko mają miejsce w szkole. Zdarzenie tego rodzaju w żadnym wypadku nie może zostać zignorowane. Poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące postępowania w sytuacji, gdy uczeń targnął się na swoje zdrowie lub życie w czasie zajęć organizowanych przez szkołę.
Informacja o zażyciu lub zażywaniu środków odurzających poprzez uczniów nie może zostać zignorowana przez szkołę. W związku z sytuacjami zagrożenia zdrowia i życia szkoła zobowiązana jest wdrożyć procedury postępowania i reagowania w sytuacjach kryzysowych. Taki dokument powinien być w każdej jednostce oświaty. Uczniowie, ale również ich rodzice powinno zostać niezwłocznie objęciu wszechstronną pomocą psychologiczno-pedagogiczną. Pojawia się jednak wątpliwość – czy szkoła ma obowiązek zawiadomienia sądu rodzinnego o zażywaniu środków odurzających?
Nie jest łatwo rozmawiać z młodzieżą na temat AIDS. Dość powszechne jest przekonanie, że AIDS to problem starszych pokoleń. Nastolatki mogą myśleć, że ten kłopot dawno przeminął i obecnie zagrożenie zarażeniem jest niewielkie. Krajowe Centrum ds. AIDS donosi jednak, że to nieprawda. Codziennie na świecie wirusem HIV zakaża się 6 tysięcy osób, w Polsce to około 2-3 osoby dziennie. Rocznie w Polsce wykrywa się kilkaset zakażeń.
Profilaktyczna opieka zdrowotna w szkole jest sprawowana nad uczniami do ukończenia 19 roku życia. W przypadku uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego – do ukończenia szkoły ponadpodstawowej. O ile jednak okres sprawowania tej opieki nad osobami z niepełnosprawnością może zostać wydłużony, o tyle – jak każdy pełnoletni uczeń mogą oni wyrazić sprzeciw wobec sprawowania tej opieki. W artykule omówiono zagadnienia dotyczące opieki zdrowotnej nad pełnoletnim uczniem z niepełnosprawnością intelektualną. W przykładach wskazano na postępowanie w sytuacji, gdy uczeń ten dodatkowo choruje przewlekle – na cukrzycę.
W szkołach i przedszkolach zdarzają się sytuacje, w których konieczne jest wezwanie pogotowia ratunkowego i zabranie ucznia do szpitala. Wówczas powstaje pytanie – czy nauczyciel musi jechać z uczniem do szpitala? A co, jeżeli konieczna jest hospitalizacja, ale rodzice nie mogą przyjechać do dziecka?
Czy sztuczna inteligencja jest w stanie zastąpić człowieka? Czatbot GPT to kolejna nowinka technologiczna, która wywołuje sporo kontrowersji. Uczniowie i studenci ją pokochali, nauczyciele są zaś zaniepokojeni. Czy ma szansę stać się użytecznym narzędziem edukacyjnym? A może to tylko kolejny sposób na ściąganie? W artykule wyjaśniamy czym jest chat GPT i w jaki sposób zaczyna być wykorzystywany przez uczniów. Na końcu udzielamy wskazówek, co można zaproponować młodzieży, aby zrozumieli, że sztuczna inteligencja nie jest uznawana przez nauczycieli za wroga, ale narzędzie, które może wspierać pracę uczniów.
Problem cyberprzemocy, czyli przemocy z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych, nie jest nowy. Inne nazwy tego zjawiska to: nękanie internetowe, cyberdręczenie (cyberstalking), prześladowanie (cyberharassment) i mobbing elektroniczny (cyberbullying)[1]. Jego celem jest skrzywdzenie innej osoby. W okresie zdalnego nauczania cyberprzemoc kwitnie. Przybiera nowe, bardziej wyrafinowane formy. Dowiedz się, co sprzyja jej rozprzestrzenianiu się, a co ją blokuje. Przeczytaj również: Dzieci sieci, czyli rozwiązywanie współczesnych problemów cyberuzależnienia i cyberprzemocy.
Gry komputerowe cieszą się dużą popularnością wśród dzieci i młodzieży. Na rynku dostępny jest szeroki wachlarz gier różnych gatunków od fabularnych, poprzez przygodowe, sportowe, strategiczne, symulacyjne po zręcznościowe. Wiele gier to środowiska otwarte, które umożliwiają interakcję z innymi graczami, dzięki czemu mogą połączyć siły w dążeniu do celu albo między sobą współzawodniczyć. Większość gier zawiera komponent online, który sprawia, że młody człowiek uzyskuje dostęp do sieci, z czym wiążą się zarówno możliwości jaki i zagrożenia.