
Dziecko, które jest ofiarą przestępstwa – zarówno przemocy, nadużycia, jak i innych form, jest narażone na wiele jego skutków. Samo przestępstwo jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia psychicznego. Do tego dochodzi ryzyko wtórnej wiktymizacji z powodu udziału w postępowaniu sądowym i współpracy z innymi służbami. Jak wesprzeć ucznia w tak trudnej sytuacji? W artykule omawiamy zasady organizacji i udzielania wsparcia dziecięcym ofiarom przestępstwa.

Przemoc jest szczególnie dotkliwa, kiedy doświadczamy jej od osób, które powinny się nami opiekować, być wzorem, dawać bezpieczeństwo. Większość badań empirycznych w obszarze przemocy w szkole dotyczy przemocy rówieśniczej lub klimatu szkoły, którego jednym z ważnych elementów są relacje uczniów z nauczycielami. Odkąd prawnie zakazano przemocy fizycznej wobec dzieci obserwuję się jej znaczący spadek, jednak wciąż bagatelizowana jest przemoc emocjonalna, która zwłaszcza dla dzieci i młodzieży niesie ogromne konsekwencje. Przemoc nauczycieli wobec uczniów negatywnie wpływa na klimat szkoły i jest predyktorem wystąpieniem przemocy rówieśniczej, jak wygląda sytuacja w tym obszarze w Polsce i na świecie?

Ustalenie oceny zachowania nigdy nie jest łatwe. Ocena zachowania ma wpływ na kształtowanie postaw uczniowskich, samodyscyplinę oraz kształtowanie umiejętności społecznych. Ponadto, przyjmuje się, że jest ona narzędziem w procesie wychowawczym i indywidualnym wsparciu ucznia, szczególnie jeśli występują problemy z dyscypliną lub trudnościami interpersonalnymi. Żeby jednak osiągnięcie tych założeń było możliwe, ocena musi być obiektywna, sprawiedliwa i oparta na jasno określonych kryteriach. Przypominamy osiem najważniejszych zasad ustalania rocznej oceny zachowania.

Okres dojrzewania to czas, w którym pojawia się nieskończona ilość wątpliwości. Jaki jestem? Kim jestem? Czy na pewno czuję się komfortowo ze swoim ciałem? Jaka jest moja orientacja seksualna? To tylko maleńka próbka pytań, które powstają w głowach zwyczajnych nastolatków. Dla niektórych z nich okres dorastania to też moment, w którym wątpliwości zaczynają krążyć wokół pojęcia płci. Dla najmłodszych pokoleń określenie „niebinarny” na stałe zagościło w słowniku i nikogo nie dziwi. Kim są uczniowie, którzy się identyfikują z tym pojęciem? Jak ich wesprzeć?

Nauczyciele to grupa zawodowa, której obowiązki trudno wypunktować. Lista zadań, które czekają na nich w szkolnej codzienności zdaje się nie kończyć. Przekazywanie wiedzy i inspirowanie do rozwoju to tylko wycinek szerokiego pola działania. Nauczyciele udzielają wsparcia emocjonalnego, wspierają rodziców w przeróżnych trudnościach, kierują dzieci z niepokojącymi objawami do diagnoz. Przeciążeni, często wyczerpani nadmiarem obowiązków potrzebują wsparcia. Odpowiedzią na ich potrzeby może być superwizja. Czym jest taka forma pracy w przypadku nauczycieli i pedagogów? Jakie korzyści daje superwizja dla nauczycieli?

Każdy psycholog zatrudniony w szkole czy przedszkolu ma obowiązek prowadzenia dziennika. Zakres danych wpisywanych do dziennika psychologa szkolnego określają przepisu rozporządzenia, podobnie jak pozostałe kwestie, takie jak np. zasady kontrolowania dokumentacji przez dyrektora. W artykule wyjaśniamy najważniejsze kwestie związane z prowadzeniem dziennika psychologa. Podajemy również przykłady wpisów do dziennika prowadzonego przez psychologa.

Przedszkole, w którym ma być prowadzone wczesne wspomaganie rozwoju dzieci musi spełniać dwa podstawowe warunki. Po pierwsze – konieczne jest zatrudnienie wykwalifikowanej kadry. Po drugie – dysponowanie odpowiednimi pomieszczeniami. Poznaj szczegółowe zasady organizowania WWR w przedszkolu.

Jednym z ważniejszych zadań tzw. nauczyciela wspomagającego pracującego z uczniem z diagnozą spektrum autyzmu jest dostosowanie sprawdzianów do potrzeb uczniów. Co jednak ważne, dostosowania warto zacząć od stworzenia optymalnych warunków w klasie oraz ustalenia zasad, których będą przestrzegać zarówno nauczyciele, jak i sam uczeń. W artykule zawarto praktyczne porady dotyczące najważniejszych aspektów dotyczących omawianych dostosowań. Mają one pomóc nauczycielom lepiej zrozumieć i odpowiedzieć na potrzeby uczniów, a tym samym pomóc im osiągać sukcesy edukacyjne. Wskazówkami warto kierować się nie tylko w odniesieniu do prac klasowych, ale również codziennych zajęć lekcyjnych.

Zagłębienie się w świat psychologii i edukacji wymaga przyglądania się złożoności relacji międzyludzkich, w których dylematy etyczne są na porządku dziennym. Z jednej strony mamy profesjonalizm, na którym opiera się cała struktura współczesnego systemu edukacyjnego. Profesjonalizm definiowany jest jako zbiór zasad, norm i oczekiwań dotyczących sposobu wykonywania zawodu, z naciskiem na kompetencje, odpowiedzialność i szacunek dla ucznia. Z drugiej strony stoi zaangażowanie emocjonalne, które odgrywa kluczową rolę w budowaniu relacji, empatii i głębokiego zrozumienia potrzeb młodego człowieka. To właśnie na tym polu rozgrywa się główny dylemat artykułu: jak znaleźć złoty środek między utrzymaniem profesjonalnej postawy nauczyciela a otwarciem się na ucznia i jego świat emocjonalny?

Mam złe sny, boję się zasnąć, a jak nie śpię, to i tak mi się wszystko przypomina. Nie mogę się na niczym skupić, mam poczucie, że nic nie ma sensu. Czasem czuję się tak źle, że nie wiem, co robić. Chciałbym zapomnieć o tamtej sytuacji, ale nie potrafię, ciągle mnie prześladuje . W taki sposób myślą dzieci, które doświadczyły traumy i zmagają się z zespołem stresu pourazowego. Silny uraz psychiczny może zaburzyć całe funkcjonowanie dziecka lub nastolatka. Dlatego warto wiedzieć, jak rozróżnić traumę od kryzysu sytuacyjnego i w jaki sposób wesprzeć ucznia z jej objawami. Trzeba bowiem mieć świadomość, że doświadczenie może dotyczyć każdego ucznia, a dyrektor i nauczyciele powinni być przygotowani do interweniowania w przypadku jej wystąpienia. Dowiedz się, co może wywołać traumę oraz jak nauczyciele i specjaliści mogą wspierać dziecko z doświadczeniem traumy.