Praca terapeutyczna z grupą nastoletnią. Techniki psychoterapeutyczne, socjoterapeutyczne i arteterapeutyczne

Grupa rówieśnicza to niezaprzeczalnie najbardziej naturalne środowisko rozwoju każdego nastolatka. Bliski kontakt z równolatkami jest w okresie dorastania potrzebny jak powietrze. To w grupie buduje się tożsamość jednostki. W relacjach z innymi młody człowiek dowiaduje się kim jest, jaki jest i czego potrzebuje. Grupa ma jednak różne oblicza. Potrafi być zarówno środowiskiem bardzo wspierającym, jak i bardzo destrukcyjnym. Wszystko zależy od procesu grupowego, jaki w niej przebiega i zasobów, jakie posiada. Pracując z grupami nastoletnimi możemy osiągnąć bardzo wiele i ułatwić nastolatkom trudną podróż do dorosłości. Warto jednak świadomie wykorzystywać odpowiednie techniki i znać naturę grupy.

Profilaktyka pozytywna, czyli prewencja w wychowaniu

Profilaktyka w edukacji towarzyszy nam od zawsze. Tradycyjna profilaktyka to szereg działań, które mają na celu zapobieganie zachowaniom niepożądanym. Z tym, że jeśli zapytamy przypadkowego dorosłego, czy miał w szkole zajęcia profilaktyczne, zapewne odpowie: „Tak, było o tym, aby nie palić papierosów, nie brać narkotyków, nie pić alkoholu”. Dzieje się tak, ponieważ myśląc o profilaktyce zwykle koncentrujemy się na zajęciach o „tych złych rzeczach”. Planując pracę nad przygotowaniem programu wychowawczo-profilaktycznego na rok 2023/2024 warto natomiast zastanowić się nad wykorzystaniem tzw. profilaktyki pozytywnej. Dowiedz się na czym może polegać prewencja w wychowaniu.

Ocena efektywności zajęć rewalidacyjnych może być wymagana częściej niż dwa razy w roku

Przepisy o organizowaniu kształcenia, wychowania i opieki dla uczniów z niepełnosprawnością mówią, że co najmniej dwa razy w roku zespół dokonuje WOPFU. Nie oznacza to jednak, że oceny pomocy udzielanej uczniowi nie można dokonywać częściej. W szczególności ocena efektywności zajęć rewalidacyjnych może być dokonywana częściej niż dwa razy w roku. Sprawdź, jakie są cele oceny i jak często jej dokonywać.

Na czym polega seksting i grooming: charakterystyka, przyczyny, przeciwdziałanie

Okres dojrzewania to czas, w którym młodzież doświadcza swojej seksualności. Pojawiają się pierwsze relacje romantyczne. Zupełnie naturalna jest eksploracja swoich granic intymnych. Bardzo dynamiczny rozwój technologii i przestrzeni internetowej zaowocował zupełnie nowymi drogami nawiązywania relacji intymnych. Pojawiły się nowe zagrożenia dla młodzieży i nowe wyzwania dla dorosłych, którzy chronią bezpieczeństwo dzieci. Seksting jest jednym z takich zjawisk.

Jak wygląda pierwsza wizyta u psychologa dziecięcego? Wskazówki do przygotowania dziecka i rodziców

Informacja o potrzebie udania się z dzieckiem do psychologa dziecięcego często wywołuje u rodziców szok i niepewność. Jednak szkoła czy przedszkole nie zawsze jest w stanie udzielenia kompleksowego wsparcia, którego w danej sytuacji potrzebuje dziecko. Przekazując sugestię skorzystania ze specjalistycznej pomocy psychologicznej warto wyjaśnić, jak będzie wyglądała pierwsza wizyta u psychologa specjalnego oraz na czym polega praca z dzieckiem w gabinecie. Warto wyjaśnić rodzicom, że pierwsza wizyta ma charakter konsultacji, w czasie której psycholog ma zgromadzić kluczowe informacje. Trzeba bowiem mieć świadomość, że na pierwszym spotkaniu psycholog nie rozpocznie jeszcze terapii i nie udzieli dziecku kompleksowej pomocy. W artykule zamieszczamy wskazówki do przygotowania dziecka i rodziców na spotkanie z psychologiem dziecięcym.

Jak wykorzystać koniec roku szkolnego – działania rozwijające kompetencje uczniów i budujące społeczność szkolną

Ostatni tydzień przed wakacjami jest czasem „pomiędzy” – pomiędzy już wystawionymi ocenami a nadchodzącymi wakacjami. Wszystko jest przesądzone, więc uczniowie nie chcą się uczyć. Nauczyciele jednak nadal prowadzą lekcje, bo zajęcia muszą się odbywać. Co można zaproponować klasom w tych dniach, aby był to czas wykorzystany efektywnie, a jednocześnie ciekawy dla wszystkich? Dowiedz się, jak wykorzystać koniec roku szkolnego na działania rozwijające kompetencje uczniów i budujące społeczność szkolną.

Skąd się biorą klapsy? Jak rozmawiać z rodzicami o karach fizycznych stosowanych wobec dzieci?

Niech pierwszy rzuci kamień ten, który nigdy nie dał się wyprowadzić z równowagi. Dziecięca ekspresja bywa zachwycająca i urocza, ale ma też swoje mroczne strony. Trwający w nieskończoność krzyk, płacz, rzucanie się na ziemię, czy całkowita odmowa współpracy potrafią napiąć największego stoika. Jednak wychowanie to nie transakcja wymienna. Nie działa w niej zasada: oko za oko, ząb za ząb. Zadaniem dorosłego jest wspierać dziecko, nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Co zrobić, jeśli w domu ucznia dorosły ucieka się kar cielesnych? Jak z nim rozmawiać, aby zrozumiał czym tak naprawdę są klapsy? 

Uczeń, który nie umie przegrywać. Jak pomóc dziecku w spektrum autyzmu w przeżywaniu frustracji?

Powinien już to rozumieć. Taka duża z niej dziewczyna, a nie współpracuje. Nic nie chce robić na lekcji, wymusza, żeby robić za niego. Nie widzi, że swoim zachowaniem sprawia innym przykrość. Takie zdania padają z ust opiekunów i nauczycieli uczniów w spektrum autyzmu. Frustracja, której doświadczają w codziennym życiu dzieci w spektrum nie zawsze spotyka się ze zrozumieniem innych. Jak je wspierać w przeżywaniu trudnych emocji? Przeczytaj artykuł poświęcony charakterystyce ucznia, który nie umie przegrywać.

Przeniesienie służbowe nauczycieli – kompendium wiedzy

Obowiązkowym elementem treści stosunku pracy nauczyciela zatrudnianego na podstawie mianowania jest stanowisko i miejsce pracy. Zmiany w tym zakresie mogą być dokonane wyłącznie na podstawie art. 18 ustawy z 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela. Przepis ten ma zastosowanie w dwóch sytuacjach – w odniesieniu do przeniesienia nauczyciela do pracy w innej szkole oraz w przypadku przeniesienia na inne stanowisko w tej samej szkole. W artykule wyjaśniamy na czym polega przeniesienie służbowe nauczyciela i omawiamy przepisy.

Czym jest wysoka wrażliwość? Jak pracować z uczniem o podobnych cechach?

Wysoko Wrażliwe Osoby (HSP – Highly Sensitive Person, Highly Sensitive People) to termin wprowadzony w latach 90. przez Elaine Aron, amerykańską psycholog. Wysoka wrażliwość to cecha, o której w ostatnich latach jest bardzo głośno. Wiele osób w przestrzeni publicznej zaczęło określać się w ten sposób, definiując to wyrażenie w różny sposób. Czym właściwie jest to zjawisko? Czy jest to cecha, zaburzenie układu nerwowego, a może sposób funkcjonowania? Jak pracować z uczniem, do którego pasuje to określenie? Jakie są objawy WWO i czy w przypadku ich zauważenia potrzebna jest po prostu akceptacja, czy raczej terapia, która pomoże uodpornić się na bodźce zewnętrzne?