
Problem wciąż nie jest dostatecznie często podnoszony w szkole. Częściowo wynika to z lęku przed samym zjawiskiem narkomanii, a częściowo z pokutujących od lat stereotypów. Właśnie dlatego odkrycie, że uczeń bierze jest ogromnym zaskoczeniem dla nauczycieli. Dowiedz się, jakie działania podjąć w stosunku do ucznia zażywającego narkotyki i skorzystaj ze wskazówek – jak rozmawiać z uczniem i jego rodzicami.

Emocje mogą zawładnąć człowiekiem, wyłączyć zanim jeszcze pomyśli, ponieważ to nieodłączny składnik ludzkiej natury. Człowiek inteligentny emocjonalnie potrafi rozpoznać swoje uczucia, produktywnie kierować nimi i wyrażać je. Dziecko nie posiada umiejętności panowania nad emocjami i potrzebuje pomocy dorosłych w ich oswajaniu. Dowiedz się, jak rozmawiać z dziećmi o emocjach i jak pomóc im oraz rodzicom w ich okiełznaniu.

Jedną z największych obaw nauczycieli i rodziców współczesnych nastolatków jest możliwość ich kontaktu z narkotykami. Odkąd w 2008 roku pojawiły się w Polsce dopalacze lęk się jedynie wzmógł – nikt nie wie, o jakie właściwie dokładnie substancje chodzi, lekarze i rodzice czują się bezradni nie mając narzędzi, by wykryć w badaniu obecność mało znanego narkotyku. Jak rozmawiać z młodzieżą o narkotykach, aby nie była to kolejna nudna pogadanka, ale faktyczne okazanie zainteresowania?

Świat nastolatka jest przepełniony pokusami – pojawiają się zachęty ze strony otoczenia, by spróbować wielu ,,dorosłych” sposobów na obniżenie napięcia, rozluźnienie. W ręku kilkunastoletnich uczniów pojawiają się papierosy – w formie ,,analogowej” lub elektronicznej. Jak zabrać się za ten społeczny problem? Jak rozmawiać z młodymi ludźmi, by wesprzeć ich w trudnej sytuacji, gdy staną przed rówieśnikiem proponującym ,,bucha”?

Wydawać by się mogło, że pierwsze przygody z alkoholem to domena licealistów –prawie – dorosłych, eksperymentujących na ,,osiemnastkach”. Niestety wyniki badań Fundacji Centrum Badania Opinii Społecznej wskazują na zdecydowanie młodszą grupę – 13 lat i 2 miesiące to wiek przeciętnej inicjacji alkoholowej. Pierwszy rausz ma więc za sobą już większość trzynastolatków. Dlaczego młodzież tak wcześnie sięga po alkohol i jak nauczyciel powinien rozmawiać z uczniami na ten temat?

W pierwszej części artykułu omówiono formalno-prawne aspekty opracowania wielospecjalistycznej ocen funkcjonowania dziecka z autyzmem oraz przygotowania indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego. Druga część dotyczy charakterystyki funkcjonowania dziecka z autyzmem czyli kluczowych aspektów merytorycznych na które należy zwrócić uwagę podczas realizacji wychowania przedszkolnego.

Już 1 stycznia 2020 r. wejdą w życie nowe przepisy dotyczące limitów wysokości wynagrodzenia osób pracujących w przedszkolach i szkołach niepublicznych, które można pokrywać z dotacji. Sprawdź, w jaki sposób ustawodawca zmodyfikował dotychczas obowiązujące regulacje.

Ostatnimi czasy w polskich przedszkolach i szkołach coraz częściej się dzieci z diagnozą autyzmu. Ta nowa sytuacja skłania wychowawców i specjalistów do podejmowania działań w kierunku podnoszenia jakości włączania dziecka z autyzmem w środowisko przedszkolne. W pierwszej części artykułu przedstawione zostały prawne aspekty opracowania IPET. Część druga została poświęcona charakterystyce funkcjonowania dziecka z autyzmem.

Nie jem słodyczy i śmieciowego jedzenia, ćwiczę i jestem fit! Coraz częściej takie zdania padają z ust dziewcząt i młodych kobiet. Jeżeli bycie fit faktycznie oznacza zdrowe odżywianie i sportu, wszystko jest w porządku. Łatwo jednak przegapić moment, w którym dieta zamienia się w głodzenie, a uprawianie sportu to codzienne katowanie się na siłowni, bieżni i fitnessie. Zobacz, jak rozmawiać ze swoimi uczniami i uczennicami, aby w porę dostrzegać nieprawidłowości i im zapobiegać.