Uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym realizują odrębną podstawę programową. Jeżeli uczęszczają do klasy ogólnodostępnej, to w klasie tej realizowane są dwa odrębne ramowe plany nauczania i dwie odrębne podstawy. Z tego względu, w celu ułatwienia organizacji nauczycieli chcieliby, aby uczeń niektóre zajęcia realizował indywidualnie. Nie chodzi jednak o organizację indywidualnego nauczania, leczy indywidualne realizowanie niektórych przedmiotów. Czy takie rozwiązanie jest możliwe, jeżeli nie wskazano go w orzeczeniu?
Uczniowie z afazją powinni uczestniczyć w zajęciach rewalidacyjnych wskazanych w orzeczeniu. Zajęcia te powinien prowadzić nauczyciel posiadający przygotowanie odpowiednie do rodzaju niepełnosprawności. W artykule wyjaśniamy, jak postępować, gdy podstawą do wydania orzeczenia dla dziecka jest afazja – kto prowadzi rewalidację? Sprawdzamy, kogo zatrudnić, aby zagwarantować spełnienie warunków organizowania kształcenia specjalnego.
W przypadku dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej ważne jest odpowiednie zorganizowanie otaczającego ich środowiska. Dlatego ważna jest współpraca integracji sensorycznej z przedszkolem i szkołą. W artykule omówiono możliwości współpracy terapeuty integracji sensorycznej z przedszkolem i szkołą. Wyjaśniono, na czym powinna polegać współpraca terapeuty integracji sensorycznej z przedszkolem i szkołą. Dowiesz się, jak powinna wyglądać oferta współpracy, aby odpowiadała na potrzeby dziecka z zaburzeniami integracji sensorycznej.
Przepisy prawa oświatowego zobowiązują przedszkole do realizacji zalecanych przez poradnię zajęć rewalidacyjnych. Jeżeli więc takie jest wskazanie, dziecko powinno uczestniczyć w zajęciach integracji sensorycznej. Prawodawca nie określił jednak, jakie wyposażenie musi posiadać przedszkole, w którym prowadzi się SI. Czy decyzję w tym zakresie podejmuje terapeuta integracji sensorycznej? Sprawdź, gdzie szukać wskazówek, jaki jest wymagany sprzęt do integracji sensorycznej w przedszkolu.
Dla uczniów z niepełnosprawnością, którzy posiadają orzeczenie, szkoła organizuje co najmniej dwie godziny zajęć rewalidacyjnych tygodniowo. O tym, jakie są to zajęcia, rozstrzyga treść orzeczenia. W orzeczeniu nie ma jednak informacji, ile godzin można realizować tego samego dnia. Czy możliwe jest, aby uczeń oprócz lekcji w swojej klasie, jednego dnia realizował tygodniowy wymiar godzin rewalidacji? Sprawdź, czy plan zajęć edukacyjnych ucznia z niepełnosprawnością może przewidywać dwie godziny zajęć rewalidacyjnych dziennie.
Uczeń niedostosowany lub zagrożony niedostosowaniem społecznym to dla każdego nauczyciela olbrzymie wyzwanie. W pierwszym kontakcie może pojawić się stres i frustracja. Niczym niewłaściwym nie są także obawy, a nawet strach przed niemożnością poradzenia sobie z nim. Jest to normalne, ludzkie i wpisane w pracę każdego pedagoga. Jak zatem poradzić sobie z tymi obawami, co robić, czy można samemu rozwiązać ten problem?
Celem terapii mutyzmu wybiórczego jest uzyskanie przez dziecko swobody komunikacyjnej. Ma ono uzyskać ją we wszystkich miejscach oraz ze wszystkimi osobami. Nie istnieje jedna, sprawdzona i zawsze skuteczna metoda terapeutyczna. Milczenie ucznia może mieć różne przyczyny, dlatego też różne będą zasady pracy. Istnieją jednak pewne uniwersalne zasady. Jedną z nich jest to, że w proces terapeutyczny zaangażowani są rodzice, nauczyciele, terapeuci i samo dziecko. Dowiedz się, na czym polega i jaki przebieg ma terapia w tym zaburzeniu mowy. Sprawdź, jakie zasady i metody pracy wybrać, aby osiągać oczekiwane rezultaty pracy dzieckiem.
W diagnozie pacjenta z podejrzeniem mutyzmu wybiórczego bierze udział wielu specjalistów. Są to w szczególności psycholog, logopeda, nauczyciele dziecka oraz psychiatra dziecięcy, który stawia ostateczną diagnozę. Dowiedz się, jak przebiega proces diagnozy oraz jaką rolę odgrywa poradnia psychologiczno-pedagogiczna w diagnozie. Powoli Ci to na udzielenie wskazówek rodzicom, którzy podejrzewają to zaburzenie u swojego dziecka.
Mutyzm wybiórczy jest zaburzeniem komunikacyjnym o podłożu lękowym. Dziecko milczy, chociaż teoretycznie może mówić. Stąd też leży w polu zainteresowań zarówno logopedii, psychologii, jak i pedagogiki. Trzeba zauważyć, że mutyzm wybiórczy u dzieci budzi bodaj najwięcej sporów kompetencyjnych pomiędzy specjalistami prowadzącymi diagnozę i terapię tego zaburzenia. Wśród specjalistów nie ma bowiem pełnej zgody dotyczącej przyczyn i charakteru zaburzenia. Brak zgody dotyczy również metod i technik terapeutycznych. Dowiedz się, jak charakteryzowane to zaburzenie i czy istnieją skuteczne metody leczenia mutyzmu wybiórczego.
Diagnozą dzieci i ich potrzeb zajmują się zespoły orzekające w poradniach. To zespół decyduje o tym, czy zasadne jest wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na niedostosowanie społeczne dla dziecka z diagnozą mutyzmu wybiórczego. Zespół uwzględnia poziom rozwoju dziecka, występujące trudności i ich skutki dla funkcjonowania dziecka. Sprawdź, czy uczniowie z diagnozą mutyzmu wybiórczego powinni być objęci kształceniem specjalnym.